Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
Ο αστυνόμος Χάρης Νικολόπουλος φτάνει στην Κρήτη για να κάνει διακοπές. Όμως σύντομα θα τον ειδοποιήσουν για μια υπόθεση που πρέπει να εξιχνιάσει: ο τραγουδιστής Απόστολος Μελισσηνός αγνοείται μετά την τελευταία του συναυλία. Πού βρίσκεται; Τι έχει συμβεί; Ο Χάρης θα πρέπει να βρει την άκρη.
Αυτά συμβαίνουν στο δεύτερο μυθιστόρημα της Χίλντας Παπαδημητρίου «Έχουνε όλοι κακούς σκοπούς». Όμως πέρα από ένα κείμενο για την ελληνική ροκ μουσική σκηνή, το βιβλίο της αυτό αναφέρεται και στην πορεία της χώρας μας τα τελευταία 35 χρόνια.
«Για πολλά χρόνια πολλοί άνθρωποι που ήταν στο προσκήνιο δεν είχαν ουσιαστικές γνώσεις, δεν είχαν δουλέψει. Σε όποιο τομέα κι αν είσαι πρέπει να δουλέψεις σκληρά για να φτιάξεις κάτι. Τίποτα δεν σου χαρίζεται, όσο ταλέντο και να έχεις, όσο έξυπνος και να ‘σαι», δήλωσε η ίδια σε συνέντευξη που μας παραχώρησε.
-Ποια στάθηκε η αφορμή για να συνεχίσει τις περιπέτειές του ο Χάρης Νικολόπουλος;
-Τελειώνοντας το «Για μια χούφτα βινύλια», πριν ακόμη βρω εκδότη, είχα την αίσθηση ότι μπορεί να συνεχίσει η ιστορία και μάλιστα άφησα κάποια νήματα στην υπόθεση χωρίς φυσικά να ξέρω αν θα βγει το πρώτο βιβλίο κλπ.
Όταν κυκλοφόρησε και οι αναγνώστες μου είπαν πόσο τους άρεσε ο Χάρης, το επιβεβαίωσα μέσα μου. Εξάλλου είχα ήδη μέσα μου τον πυρήνα της υπόθεσης του δεύτερου βιβλίου: η δολοφονία ενός μουσικού στην Κρήτη. Οπότε κάπως έτσι άρχισα σιγά σιγά να γράφω το δεύτερο μυθιστόρημα.
-Ο τίτλος που επιλέξατε προδιαθέτει ότι οι ήρωες δεν έχουν και τόσο αγαθές προθέσεις και στο τέλος αυτοί που σώζονται είναι πολύ λίγοι. Γιατί;
-Γιατί στην πραγματικότητα το βιβλίο δεν μιλά μόνο για το ελληνικό ροκ και την ελληνική σκηνή του ροκ, αλλά ουσιαστικά για την πορεία μας ως χώρα από τη Μεταπολίτευση και μετά.
Όμως ακόμη και στον μουσικό χώρο να το εντοπίσουμε λίγο ως πολύ ο καθένας έχει τις δικές του φιλοδοξίες και κανένας δεν είναι αθώος.
Αλλά και στα περισσότερα αστυνομικά οι ύποπτοι πάντα είναι περισσότεροι και πάντα όλοι κρύβουν τις προθέσεις τους.
Στο συγκεκριμένο βιβλίο αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο γιατί συμβολίζει τα πράγματα που εξελίχθηκαν στην Ελλάδα τα τελευταία 35 χρόνια.
-Ο Χάρης δεν είναι ο κλασσικός αστυνόμος. Πώς γεννήθηκε ο ήρωας αυτός;
-Δεν μου αρέσουν καθόλου τα κλισέ και ένα από τα κλισέ που υπάρχει και ουσιαστικά το έχουμε κληρονομήσει από το αμερικάνικο αστυνομικό είναι ότι όλοι τους είναι σκληροτράχηλοι, μελαχρινοί, ψηλοί με τετράγωνο σαγόνι και αλκοολικοί. Νομίζω ότι αν μιλήσουμε για την Ελλάδα πιο πιθανό είναι να συναντήσουμε έναν αστυνομικό που κατάγεται από την Πελοπόννησο, όπως ο Χάρης, να είναι εξαρτημένος από τη μαμά του και να του αρέσουν τα γιουβαρλάκια, παρά να είναι σκληροτράχηλος, αλκοολικός, όπως οι ήρωες του Χάμετ και του Τσάντλερ.
Ήθελα έναν ήρωα κάπως πιο ανθρώπινο και όχι τον κλασικό μπάτσο που πρώτα χτυπάει και μετά σκέφτεται. Ήθελα έναν άνθρωπο πιο νοήμων, πιο κοντά στα πρότυπα της κλασσικής ευρωπαϊκής αστυνομικής λογοτεχνίας που οι αστυνομικοί δεν είναι με ένα πιστόλι στο χέρι όπως στα αμερικάνικα σίριαλ ή στις ταινίες. Που δεν λύνουν τις υποθέσεις με μπουνιές, αλλά με σκέψη.
-Από τους αναγνώστες υπήρξε κάποιος που να είναι αστυνομικός και να σας έχει πει κάποιες αντιδράσεις;
-Όταν έγραφα το πρώτο και το δεύτερο βιβλίο μου είπε ένας οικογενειακός φίλος που είναι αστυνομικός κάποιες πληροφορίες, τις οποίες διαφορετικά δεν θα γνώριζα.
Και αφού κυκλοφόρησε το δεύτερο μυθιστόρημα, με πήρε τηλέφωνο ένας αστυνομικός που είναι στην άμεσο δράση και έχει και ένα site μουσικοφιλικό στο ίντερνετ. Δηλαδή αυτό που έχω ήδη γράψει για τον Παρασκευά, ότι είναι αστυνομικός και του αρέσει το ελληνικό ροκ, υπάρχει στην πραγματικότητα! Και μάλιστα μιλήσαμε και μου είπε ότι βρήκε αληθοφάνεια σε αυτά που έγραφα. Άλλωστε ο ίδιος είναι ροκάς οπότε του άρεσε και ο συνδυασμός.
-Παρόλα αυτά ο Χάρης, που με τον βοηθό του Παρασκευά βρίσκουν τη λύση, δεν είναι και τόσο του ροκ…
-Ο Χάρης είναι λάτρης της μουσικής, αλλά επειδή είναι ένας μαζεμένος άνθρωπος έχει ακούσει πάρα πολύ Beatles και έχει περιορίσει τον ορίζοντά του εκεί. Έχει ακούσει από τις ξαδέλφες του κι άλλο ροκ, αλλά δεν έχει και τόσο επαφή με αυτά τα πράγματα γιατί δεν ξέρει πώς να τα προσεγγίσει. Στο δεύτερο βιβλίο μαθαίνει και την Έιμι Γουάινχάουζ. Στη συνέχεια μπορεί να μάθει κι άλλα πράγματα.
-Παρακάτω τι να περιμένουμε;
-Την επόμενη περιπέτεια του Χάρη, αλλά περισσότερα δεν μπορώ να σας πω (γέλια).
-Η μουσική τι θέση έχει στη ζωή σας;
-Ο πατέρας μου είχε ένα δισκάδικο και για 15-20 χρόνια το είχα εγώ. Από τότε που έκλεισα το μαγαζί συνεχίζω την επαφή με τη μουσική. Παλιότερα έγραφα για τη μουσική στα μουσικά έντυπα «Pop&Rock» και στο «Ζοο», στη συνέχεια για το www.mic.gr. Και ακούω πολλή μουσική. Με ενδιαφέρει και γι’ αυτό και στα βιβλία υπάρχει πάντα μια δεύτερη πλοκή που έχει σχέση με τη μουσική.
-Και υπάρχει και η λίστα με τα τραγούδια;
-Ναι και για το πρώτο και για το δεύτερο βιβλίο. Αν γράψετε στο youtube «Hilda Papadidmitriou» βγαίνει πρώτα η πρώτη λίστα και πιο κάτω η δεύτερη. Διαφορετικά υπάρχει και στο site μου hildapapadimitriou.gr. Στο σημείο όπου βρίσκεται ένα ραδιοφωνάκι αν κάνετε κλικ πάνω του μπορείτε να ακούσετε τις λίστες με τα τραγούδια.
-Είπατε πριν ότι το βιβλίο αναφέρεται και στην Ελλάδα.. Γιατί επιλέξατε το 2007 ως το χρόνο που διαδραματίζεται η υπόθεση;
-Γιατί εκείνο το καλοκαίρι με τις μεγάλες πυρκαγιές όποιος είχε μάτια και μια στοιχειώδη ευαισθησία έβλεπε ότι τραβάγαμε με φόρα πάνω στον τοίχο και αργά ή γρήγορα θα τρακάραμε.
Οπότε για μένα ήταν σημαντική αυτή η στιγμή και γι’ αυτό επέλεξα αυτό το καλοκαίρι και όχι το προηγούμενο ή το επόμενο για να διαδραματιστεί το βιβλίο.
-Τι κοινό έχουν οι ήρωες του βιβλίου;
-Όλοι έχουν ματαιωμένες ελπίδες και φιλοδοξίες. Κάτι ονειρεύτηκαν και δεν τους κάθισε όπως το ήθελαν. Περισσότερο είναι δυστυχισμένοι και απογοητευμένοι από τη ζωή τους και μέσα στην απογοήτευσή τους παίρνουν το στραβό δρόμο.
Όμως όλοι οι άνθρωποι έχουν και το καλό και το κακό μέσα τους και είναι ικανοί για το καλύτερο και για το χειρότερο.
-Ο Φάνης τι καλό έχει;
-Είναι ένας πάρα πολύ ευφυής άνθρωπος που θα μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα στη ζωή του αν δεν είχε τόσο μεγάλες φιλοδοξίες και τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Πχ πιάνει τις καινούριες τάσεις στη μουσική και θα μπορούσε να είχε γίνει μάνατζερ. Αν το είχε παλέψει και το είχε δουλέψει.
Για πολλά χρόνια πολλοί άνθρωποι που ήταν στο προσκήνιο δεν είχαν ουσιαστικές γνώσεις, δεν είχαν δουλέψει. Σε όποιο τομέα κι αν είσαι πρέπει να δουλέψεις σκληρά για να φτιάξεις κάτι. Τίποτα δεν σου χαρίζεται όσο ταλέντο και να έχεις, όσο έξυπνος και να ‘σαι. Ο Φάνης είναι η κλασική περίπτωση ανθρώπου που θέλει να του χαριστούν όλα. Νομίζει ότι ο κόσμος του χρωστάει.
-Και ο Απόστολος;
-Ο Απόστολος ήταν ένας πολύ ταλαντούχος άνθρωπος που είχε μια παγωνιά μέσα του. Ήταν κλεισμένος μέσα στη φιλοδοξία του. Το καριέρα uber alles και τίποτα άλλο.
-Τι διαβάζετε αυτό το διάστημα;
- Τώρα διάβαζα κάποια βιβλία της Αν Κλιβς, που έχει ηρωίδα μια γυναίκα αστυνομικό, τη Βέρα Στάνχοουπ, αλλά και το «Τοστ ζαμπόν» του Μπουκόφσκι. Και θέλω να ξεκινήσω το «Μαπούτσε» από τις εκδόσεις Άγρα.
-Ποιο το σχόλιό σας για τη φετινή νικήτρια του βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας;
-Είμαι σε μια λέσχη ανάγνωσης που οργανώνει η Αργυρώ Μαντόγλου και είχαμε διαβάσει μια συλλογή με διηγήματα της Alice Munro. Είναι μια καταπληκτική συγγραφέας και χάρηκα πάρα πολύ που πήρε το Νόμπελ Λογοτεχνίας αυτή και όχι οι συνήθεις ύποπτοι.
Το βιβλίο της Χίλντας Παπαδημητρίου «Έχουνε όλοι κακούς σκοπούς» (εκδόσεις Μεταίχμιο) θα παρουσιαστεί την Τρίτη 15 Οκτωβρίου και ώρα 20.00 στο Οξυγόνο (Ολύμπου 81).
H συγγραφέας παρουσιάζει το νέο της μυθιστόρημα και θα συνομιλήσει με
τον μουσικοκριτικό Μάνο Μπούρα και τον δημοσιογράφο Στέφανο Τσιτσόπουλο.
Μετά την εκδήλωση η κα Παπαδημητρίου θα υπογράψει αντίτυπα του βιβλίου της.
Ακολουθεί πάρτι στο The residents bar (Στρατηγού Καλλάρη 4 Α). Είσοδος ελεύθερη.
Η εκδήλωση πραγματοποιείται στο πλαίσιο της εορταστικής εβδομάδας για τα 20 χρόνια των εκδόσεων Μεταίχμιο.
