Στις δηλώσεις της διεθνούς φήμης Ελληνίδας βυζαντινολόγου Ελένης Γλύκατζη Αρβελέρ ότι ο τάφος που βρήκε ο Μανώλης Ανδρόνικος είναι του Αλέξανδρου και όχι του Φίλιππου, απάντησε η η κα Αγγελική Κοτταρίδη, Προϊσταμένη Εφορείας Αρχαιοτήτων Ημαθίας, αρχαιολόγος, ανασκαφέας, μαθήτρια και η ίδια του Μανόλη Ανδρόνικου.
Η κα. Κοτταρίδη ήταν κατηγορηματική τονίζοντας πως «αποκλείεται να είναι ο Μέγας Αλέξανδρος».
Συγκεκριμένα μιλώντας στην ΕΡΤ3 δήλωσε: «Ο καθένας έχει το βάρος της γνώμης του, εμείς έχουμε στοιχεία. Στην επιστήμη έχουμε δύο κατηγορίες: τα δεδομένα και τα στοιχεία, τα οποία στην αρχαιολογική επιστήμη είναι υπαρκτά, τις ερμηνείες των στοιχείων και τις υποθέσεις….εμείς δουλεύουμε με στοιχεία και όχι με θεωρητικές προσεγγίσεις».
Άλλωστε, όπως είπε η αρχαιολόγος, το συγκεκριμένο μνημείο έχει μελετηθεί από ανθρωπολόγους και, όπως προέκυψε, ο συγκεκριμένος νεκρός στον συγκεκριμένο τάφο, διάγει την πέμπτη δεκαετία της ζωής του, επομένως αποκλείεται εξαρχής ο Μέγας Αλέξανδρος, ο οποίος πέθανε στα 33 του χρόνια και κατέληξε λέγοντας: «Πολύ θα χαιρόμασταν να τον είχαμε, εμείς κρατάμε ζωντανή τη μνήμη του».
Το Πολυκεντρικό Μουσείο Αιγών εξερευνά τα επιτεύγματα της οικογένειας του Μεγάλου Αλεξάνδρου τα οποία, όπως αναφέρει η Αγγελική Κοτταρίδη ξεπέρασαν κατά πολύ την κατάκτηση εδαφών. Για την Ελληνίδα αρχαιολόγο, δύο πτυχές της ιστορίας του μονάρχη είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες.
Η πρώτη είναι η αποτελεσματικότητα με την οποία ο Φίλιππος δημιούργησε μία εξελιγμένη κοινωνία που βασιζόταν στην εγχρήματη συναλλαγή.
Η δεύτερη είναι ο τρόπος με τον οποίο η ταχεία αστικοποίηση του είδους που υποστήριζε ο Φίλιππος επαναλήφθηκε σε όλο τον λεγόμενο ελληνιστικό κόσμο – με άλλα λόγια, σε όλα τα διάδοχα κράτη, τα επηρεασμένα από το ελληνικό στοιχείο, στα οποία αποσυντέθηκε η αυτοκρατορία του Αλέξανδρου. Οι Μακεδόνες κατακτητές, λέει η Αγγελική Κοτταρίδη, κληροδότησαν μία χαρακτηριστική μορφή αστικής κοινωνίας: όχι τόσο δημοκρατική ή ηγεμονική όσο η Αθήνα της Χρυσής Εποχής, αλλά προικισμένη με θεσμούς που λειτουργούσαν καλά, με άφθονες δημόσιες υποδομές και με μία αστική αγωγή, στην οποία άνθρωποι πολλών γλωσσών και θρησκειών μπορούσαν να συμμετάσχουν.
Το λευκό της ομίχλης και του επέκεινα που κυριαρχεί στο μουσείο, είναι μία συνειδητή επιλογή της κας Κοτταρίδη. «Το επέκεινα τόσο για τους αρχαίους μύστες όσο και για τους χριστιανούς είναι λευκό». Η αρχαιολόγος χαρακτήρισε το ταξίδι στο μουσείο και το συναπάντημα με τις βασίλισσες μία νέκυια και κατέληξε με την προτροπή: «Μην σταματάτε να ονειρεύεστε, τα όνειρα δίνουν ζωή».
