Συνέντευξη στην Λεμονιά Βασβάνη
Γεγονότα που συνέβησαν στις Σέρρες αλλά και στον ίδιο προσωπικά στην παιδική ηλικία του και τον σημάδεψαν, καταγράφει ο Βασίλης Τζανακάρης στο βιβλίο του με τίτλο «Ένα παιδί μετράει κεφάλια» (εκδ. Μεταίχμιο). Η νεότερη Ιστορία της χώρας μας και ιδιαίτερα ο Εμφύλιος απασχολούν τον συγγραφέα στα 27 αφηγήματά του που συγκινούν και τραβούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
«Οι πληγές από έναν εμφύλιο είναι πάντα βαθιές και χαίνουσες λόγω της ιδιαιτερότητάς του και επειδή είναι δύσκολο να ξεπεράσεις το αίμα όταν αυτό είναι αδελφικό», ανέφερε στο TyposThes με αφορμή την παρουσίαση του νέου του βιβλίου την Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2024, στις 7 μ.μ.,στο βιβλιοπωλείο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ (Μητροπόλεως 92, Θεσσαλονίκη). Μίλησε για τις μικρές και μεγάλες απώλειες της ζωής, αλλά και για την σημασία της γνώσης της Ιστορίας.
-Τα 27 διηγήματα / αφηγήσεις του νέου σας βιβλίου έχουν έντονο το προσωπικό στοιχείο. Πόσο απαιτητικό ήταν να τις ξαναζήσετε μέσα από την καταγραφή τους;
-Τα προσωπικά στοιχεία, ιδίως όταν αυτά είναι έντονα κι αναφέρονται σε οδυνηρές στιγμές, έχουν πάντα τη δυνατότητα να επανέρχονται και να «ξαναζούν» σε πολλές περιπτώσεις. Πολλά από αυτά έχουν την απαίτηση μιας διεξόδου με τη μορφή μιας διήγησης ή μιας καταγραφής τους, όπως στη δική μου περίπτωση.
-Παράλληλα είναι ένα βιβλίο που αναφέρεται στις απώλειες. Πώς μπορεί κανείς να τις ξεπεράσει;
-Η ζωή μας αποτελείται από μια σειρά μικρές και μεγάλες απώλειες στις οποίες είμαστε «υποχρεωμένοι» να επανερχόμαστε πάλι και πάλι έως ότου καταφέρουμε να τις ξεπεράσουμε. Το «ξεπέρασμά» τους θα έλεγα πως είναι θέμα χαρακτήρα. Πάντως τις περισσότερες φορές και παρά τις προσπάθειές μας έχουν τη δυνατότητα να επανέρχονται μέσα από τη μνήμη και τις αναμνήσεις μας άλλοτε ως ευχάριστες κι άλλοτε ως οδυνηρές.
-Ποιο από τα διηγήματα αυτά ξεχωρίζετε και γιατί;
-Όλα τα αφηγήματά μου ή τουλάχιστον τα περισσότερα, ακριβώς επειδή είναι βιωματικά, έχουν το στοιχείο της απώλειας στο οποίο αναφερθήκατε. Και φυσικά ξεχωρίζω περισσότερο αυτά που εμπεριέχουν το στοιχείο της οδύνης, όπως αυτά του Εμφυλίου.
-Τι θυμάστε περισσότερο από τον Εμφύλιο;
-Τα σπίτια στην περιοχή της Αγια Σοφιάς, στα Σέρρας, τα κατατρυπημένα από τις σφαίρες, το φλεγόμενο τανκς κοντά στο καφενείο του Μαλιώση, αλλά κυρίως τα κομμένα κεφάλια των ανταρτών στην πλατεία Ελευθερίας.
-Γιατί παραμένει ένα θέμα που εξακολουθεί να πονάει τη χώρα μας;
-Γιατί οι πληγές από έναν εμφύλιο είναι πάντα βαθιές και χαίνουσες λόγω της ιδιαιτερότητάς του και επειδή είναι δύσκολο να ξεπεράσεις το αίμα όταν αυτό είναι αδελφικό. Σκεφθείτε πως στη διάρκεια του δικού μας Εμφύλιου πολλές φορές ο ένας αδελφός ήταν ενταγμένος στις δυνάμεις του Δημοκρατικού στρατού και ο άλλος σ’ εκείνες του Εθνικού.
-Πόσο σημαντική είναι η γνώση της Ιστορίας για τον κάθε πολίτη; Και πώς συμβάλλουν σε αυτήν τα ιστορικά μυθιστορήματα και η λογοτεχνία εν γένει;
-Η ιστορία δεν παύει να είναι μια ζώσα πραγματικότητα, τη γνώση της οποίας όχι μόνο δεν πρέπει να την αποφεύγουμε αλλά να την επιδιώκουμε, ώστε μέσα από αυτήν να μπορέσουμε να ερμηνεύσουμε και να κατανοήσουμε πολλά περισσότερα ιδίως αν αυτά είναι οδυνηρά, ώστε να αποφύγουμε την επανάληψή τους.
- Τι διαβάζετε αυτό το διάστημα;
-Μόλις τελείωσα για τρίτη φορά την Ιλιάδα και την Οδύσσεια των Καζαντζάκη – Κακριδή οπότε θα ξεκουραστώ για λίγο…
*Στην παρουσίαση την Πέμπτη 25/1/24 θα μιλήσουν οι δημοσιογράφοι και συγγραφείς Χρίστος Ζαφείρης και Ηλίας Κουτσούκος.
Ο Βασίλης Τζανακάρης θα απαντήσει σε ερωτήσεις του κοινού και θα διαβάσει αποσπάσματα από το βιβλίο του.
