Συνέντευξη στην Λεμονιά Βασβάνη
Ο τριανταεξάχρονος Φραντς, λίγο πριν πεθάνει από φυματίωση, απευθύνεται στον πατέρα του γράφοντάς του μια επιστολή, όπου αποκαλύπτει με αφοπλιστική ειλικρίνεια την τραυματική τους σχέση. Μέσα από τον παραληρηματικό λόγο ενός ανθρώπου που θέλει να προλάβει να εκφράσει όσα έχει μέσα του πριν φύγει από τη ζωή, αποκαλύπτεται ένας πατέρας-τύραννος που μισεί ό,τι δεν καταλαβαίνει και ό,τι δεν του μοιάζει.
Το «Γράμμα στον πατέρα», η παραγωγή της Ομάδας Θέατρο Πρόταση την οποία παρακολούθησαν πάνω από 4.000 θεατές που παρουσιάστηκε πρώτη φορά το 2019 στο Μπενσουσάν χαν, έπειτα στο χώρο της Βίλας Καπαντζή και το 2022 στο Θέατρο Τ, επέστρεψε στη σκηνή, αυτή τη φορά στο Goethe Institut όπου και παίζεται έως τις 9 Φεβρουαρίου. «Tίποτα δεν είναι ίδιο με πριν», αναφέρει ο ηθοποιός Πάνος Αναγνωστόπουλος προσθέτοντας πως θα δούμε την πιο πυρηνική μορφή του γράμματος, "με τον Φρανς σε σχάση, να αποπειράται ξανά και ξανά να προσεγγίσει αυτό το πλάσμα που λέγεται πατέρας". Κατά τον ίδιο το έργο αυτό αποτελεί " μια ελεύθερη κατάδυση, στην πληγή που λέγεται οικογένεια".
Μιλώντας για την ομάδα είπε πως οι παραστάσεις τους είναι "ενοχλητικές, μιας και σε ξεβολεύουν, σε προ(σ)καλούν να δεις πού φταις και πιθανότατα να αλλάξεις κάτι… όπως και η τέχνη άλλωστε σε όλες τις μορφές της ή τουλάχιστον αυτές που σέβονται τον εαυτό τους".
Να σημειωθεί ότι η παράσταση την οποία σκηνοθετεί ο Στέλιος Βραχνής, παρουσιάζεται στο πλαίσιο του «Kafka-Jahr / Έτος Κάφκα», ενός καλλιτεχνικού project με αφορμή τα 100 χρόνια από το θάνατο του Franz Kafka, που διοργανώνεται από το Goethe-Institut Thessaloniki και την Ομάδα Θέατρο Πρόταση.
-Το «Γράμμα στον πατέρα» ανεβαίνει ξανά στη σκηνή. Τι αλλάζει από το προηγούμενο ανέβασμα;
-Τα πάντα, από την καινούρια μετάφραση που επιλέξαμε, τον καινούριο χώρο και την δραματουργία που επιβάλλει, αλλά το βασικότερο είναι ότι αλλάξαμε εμείς οι ίδιοι. Μια πιο φρέσκια σκηνοθετική ματιά που επαναπροσδιορίζεται και φυσικά, εμείς ως ηθοποιοί που κουβαλάμε τις δυο προηγούμενες μορφές αυτής της παράστασης που επικοινωνήθηκε σε πάνω από 4 χιλιάδες ανθρώπους. Έτσι, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι τίποτα δεν είναι ίδιο με πριν. Στην πρώτη εκδοχή οι τρεις ηθοποιοί ήμασταν αγγελιοφόροι αυτής της πολύ προσωπικής επιστολής από έναν γιο στον πατέρα του, επιφορτισμένοι με το καθήκον να την κοινωνήσουμε στον κόσμο που ερχόταν στην σοφίτα του Μπενσουσάν Χαν, αυτού του εξαιρετικού εβραϊκού πανδοχείου, που με έναν μαγικό τρόπο έγινε το πανδοχείο λίγο έξω από την Πράγα, στο οποίο απομονώνεται ο Φρανς για να γράψει το γράμμα. Στην δεύτερη εκδοχή ανακαλύψαμε την ενσώματη δραματουργία του έργου. Το τοπίο Κάφκα ως έκθεμα, με τους θεατές του θεάτρου Τ να μπαίνουν σε έναν απογυμνωμένο και άχρονο τόπο, τον οποίο ζεσταίνουν τόσο ο βασικός κορμός του γράμματος όσο και τα αποσπάσματα από τα ημερολόγια του Κάφκα. Για να φτάσουμε στο σήμερα, στην πιο πυρηνική μορφή του γράμματος, με τον Φρανς σε σχάση, να αποπειράται ξανά και ξανά να προσεγγίσει αυτό το πλάσμα που λέγεται πατέρας.
-Τι ξεχωρίζετε στα κείμενα του Κάφκα και τι στο συγκεκριμένο έργο;
-Ο Κάφκα πέθανε πριν 100 χρόνια, η ευαισθησία του, ωστόσο, και η οξυδερκής εμμονική γραφή του σπάει το φράγμα της εποχής του και δημιουργεί καφκικές δυστροπίες, που καθρεφτίζουν σημερινές αλλά και μελλοντικές, δυστυχώς, εποχές. Το γράμμα για εμένα είναι μια ελεύθερη κατάδυση, στην πληγή που λέγεται οικογένεια, στην οποία μπορείς να βυθιστείς όσο σου το επιτρέπει η ανάσα σου. “Να κρατήσω το κεφάλι μου ψηλά ψηλά τόσο ώστε να μην πνίγω”, γράφει ο Φρανς και ανατριχιάζω όταν σκέφτομαι πόσες φορές και με πόσους διαφορετικούς τρόπους μπορεί να μας πνίγει η οικογένειά μας.
-Η ομάδα Θέατρο Πρόταση κάνει πιο πειραματικές παραστάσεις. Πόσο το κοινό ανταποκρίνεται σε αυτές;
-Ο πειραματισμός έγκειται στον τρόπο εργασίας. Αν χαρακτήριζα κάπως τις παραστάσεις μας, τότε θα τις ονόμαζα ενοχλητικές, μιας και σε ξεβολεύουν, σε προ(σ)καλούν να δεις πού φταις και πιθανότατα να αλλάξεις κάτι… όπως και η τέχνη άλλωστε σε όλες τις μορφές της ή τουλάχιστον αυτές που σέβονται τον εαυτό τους, όπως για παράδειγμα το έργο “Ενοχή της Γειτονιάς” της εικαστικού Γεωργίας Λαλέ. Όσο για το πώς το κοινό ανταποκρίνεται, μπορώ να πω το εξής: Οι παραστάσεις μας απευθύνονται σε όλους όσους είναι έτοιμοι να ανοίξουν τον εαυτό τους, ώστε να συναντηθούμε, γιατί αυτό είναι η παράσταση για μένα… τόπος συνάντησης και μέθεξης.
-Ποια τα επόμενα σχέδιά σας;
-Το 2024 είναι χρόνια Κάφκα. Με αφορμή αυτό, εμείς σαν ομάδα Θέατρο Πρόταση έχουμε ξεκινήσει μια συνεργασία με το γερμανικό ινστιτούτο Γκαίτε, παρουσιάζοντας δύο παραστάσεις: Το Γράμμα στον Πατέρα που φέτος θα παιχτεί και για Γυμνάσια και Λύκεια και την Μηχανή Κάφκα, έργο το οποίο είναι βασισμένο στην σωφρονιστική αποικία. Επιπλέον, θα υπάρξει μια σειρά από διαλέξεις για τον Φρανς Κάφκα με διακεκριμένους ειδικούς. Αργότερα μέσα στη χρονιά θα μάθετε περισσότερα και για το ανέβασμα της νέας παραγωγής της Εταιρείας Θεάτρου Πρόταση, τον Μάιο.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Δραματουργική επεξεργασία: Στέλιος Βραχνής, Κωνσταντίνος Αβράμης Σύλληψη / Σκηνοθεσία: Στέλιος Βραχνής, Πρωτότυπη μουσική: Θάνος Χαριζάνης, Σκηνικά – Κοστούμια: Στέλιος Βραχνής και η ομάδα των ηθοποιών, Διεύθυνση παραγωγής: Παύλος Παυλίδης, Μαρία Παπαδοπούλου Επικοινωνία: Μαρία Τότσκα, Φωτογραφίες: Απόστολος Λινάρδος, Ευγένης Κοψαχείλης, Παραγωγή: Ομάδα Θέατρο Πρόταση / Goethe-Institut Thessaloniki, ερμηνεύουν οι: Πάνος Αναγνωστόπουλος, Απόστολος Λινάρδος, Παύλος Τάνης.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Χώρος: Goethe-Institut Thessaloniki, Λεωφ. Βασιλίσσης Όλγας 66, Θεσσαλονίκη
Πρεμιέρα: Πέμπτη 18 Ιανουαρίου 2024 στις 21:00
Παραστάσεις: Έως 9 Φεβρουαρίου, κάθε Πέμπτη και Παρασκευή στις 21:00 Διάρκεια: 65’
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.more.com/theater/gramma-ston-patera-tou-franz-kafka/ | Σάρωθρον cafe-bar
Τιμές εισιτηρίων: 13€ κανονικό | 10€ φοιτητών, ανέργων, ΑμεΑ, πολυτέκνων & όσων κατέχουν θεατρική ατέλεια
Πληροφορίες – Κρατήσεις: 6970623600.
