Έφη Σταμούλη: «Οι νέοι δε θα πάψουν να ζητούν έναν πιο δίκαιο κόσμο»

Συνέντευξη στην Λεμονιά Βασβάνη

«Οι ληστές» του Φρίντριχ Σίλλερ, ένα έργο -σταθμός στην παγκόσμια δραματουργία, θα ανεβούν από την Πέμπτη 22/02/2024, στις 21.00 στη σκηνή του Βασιλικού Θεάτρου μέσα από τη σύγχρονη σκηνοθετική ματιά του Ακύλλα Καραζήση.

Πρόκειται για ένα κείμενο που μιλάει για την κοινωνική ανισότητα και αδικία, που όταν πρωτοανέβηκε το 1782 δημιούργησε σκάνδαλο και μάλιστα απαγορεύτηκε. «Η επαναστατική φλόγα, η νεανική τόλμη, το όραμα της κοινωνικής αλλαγής, η σύγκρουση με κάθε μορφής εξουσία, όπως και η σύγκρουση της λογικής με το συναίσθημα, κάνουν το έργο εξαιρετικά πρωτοπόρο και σημαντικό για την εποχή του και οδυνηρά επίκαιρο πάντοτε», σημείωσε η ηθοποιός Έφη Σταμούλη μιλώντας στο «ΤyposThes» για τη νέα αυτή παραγωγή του ΚΘΒΕ.

Η ίδια στην παράσταση θα ερμηνεύσει το ρόλο του πατέρα ο οποίος έχει μεγάλη αδυναμία στον μεγάλο του γιό Καρλ Μορ. Ωστόσο θα πέσει θύμα της πλεκτάνης που θα στήσει ο μικρότερος γιος Μαξιμίλιαν που επιθυμεί να καταχραστεί τα δικαιώματα του μεγαλύτερου αδελφού του.

Ο Καρλ απογοητευμένος θα συστήσει μια ομάδα ληστών που ζουν μέσα στο δάσος πέρα από τα όρια του νόμου. «Πιστεύει πως θ’ αλλάξει τον κόσμο μέσα από τη διαρκή επανάσταση. Μόνο που αυτό το όραμα, και τότε και τώρα, διαψεύδεται οδυνηρά», σημείωσε η κυρία Σταμούλη για να συμπληρώσει πως «Ο άνθρωπος πάντα θα οραματίζεται την κοινωνική δικαιοσύνη» και ότι «Οι νέοι δε θα πάψουν να εξεγείρονται και να ζητούν έναν πιο δίκαιο κόσμο».

 -«Οι ληστές» είναι ένα έργο ορόσημο στην ιστορία του θεάτρου. Τι είναι αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει και να παραμένει επίκαιρο;

-Είναι το πρώτο έργο που γράφει ο Σίλλερ, ο οποίος ήταν μόλις 22 χρονών όταν το ολοκλήρωσε. Αυτό το πρωτόλειο έχει όλη τη νεανική ορμή ενός επαναστάτη συγγραφέα αλλά και τις εύλογες νεανικές θεατρικές του αδυναμίες.  Όταν πρωτοανέβηκε το 1782 δημιούργησε σκάνδαλο και μάλιστα απαγορεύτηκε. Η επαναστατική φλόγα, η νεανική τόλμη, το όραμα της κοινωνικής αλλαγής, η σύγκρουση με κάθε μορφής εξουσία, όπως και η σύγκρουση της λογικής με το συναίσθημα, κάνουν το έργο εξαιρετικά πρωτοπόρο και σημαντικό για την εποχή του και οδυνηρά επίκαιρο πάντοτε.

-Γιατί η κοινωνική αδικία και ανισότητα εξακολουθούν να μας απασχολούν;

-Αλλοίμονο αν δεν μας απασχολούσαν τέτοια θέματα. Το ζήτημα δεν είναι ότι μας απασχολούν αλλά ότι η αντιμετώπισή τους έχει αποδειχθεί, ιστορικά πλέον, μια ουτοπική υπόθεση.

-Πώς αλλάζει ο κεντρικός ήρωας από την στιγμή που μαθαίνει την αλήθεια;

-Όταν ο Καρλ μαθαίνει την πλεκτάνη που του έχει στήσει ο αδελφός του με αποτέλεσμα την αποκήρυξή του από τον πατέρα του και την κοινωνία,  αποφασίζει να εκδικηθεί. Συγκροτεί μια ομάδα από επαναστατημένους νεαρούς που είναι αντίθετοι σε κάθε μορφή εξουσίας, σε κάθε κοινωνική αδικία, μια ομάδα κοινωνικών ληστών που πιστεύει πως θ’ αλλάξει τον κόσμο μέσα από τη διαρκή επανάσταση. Μόνο που αυτό το όραμα, και τότε και τώρα, διαψεύδεται οδυνηρά.

-Η βία γεννά βία. Μπορεί ο μεγάλος αδερφός να ξεφύγει από αυτό τον φαύλο κύκλο; Ποιο το σχόλιο του Σίλλερ;

-Δεν υπάρχει διέξοδος, γιατί δεν υπάρχει καλή και κακή βία. Το θέμα είναι γιατί διαχρονικά οι επαναστάσεις έχουν κακό τέλος. Γιατί καμιά επανάσταση δεν οδήγησε αποτελεσματικά στον ιερό σκοπό που την προκάλεσε. Ο Σίλλερ βάζει τον ήρωά του στο τέλος να παραδίδεται στη δικαιοσύνη. Η δική μας σκηνική ανάγνωση είναι, κατά τη γνώμη μου, πιο μελαγχολική καθώς αφήνει ένα μετέωρο και αναπάντητο ερώτημα.

-Υποδύεστε τον πατέρα. Πώς προσεγγίσατε τον ρόλο; Γιατί πέφτει θύμα της πλεκτάνης ο πατέρας; Και πώς η συμπεριφορά του απέναντι στα παιδιά του κινεί τα νήματα της υπόθεσης;

-Δεν έκανα καμία προσπάθεια να παίξω τον άντρα. Άλλωστε δεν ήταν αυτό το ζητούμενο. Ο πατέρας αυτός είναι ένας άνθρωπος με ισχυρό κοινωνικό εκτόπισμα, μόρφωση και αυστηρές ηθικές αξίες, αυταρχικός στη δική μας σκηνική εκδοχή, και έχοντας φανερή αδυναμία στο ένα από τα δυο παιδιά του, στον πρωτότοκο ρηξικέλευθο γιο, πράγμα που θα προκαλέσει οικογενειακή κρίση. Άρα, παίζει βασικό ρόλο στην τροπή που παίρνει η ιστορία.

-Πώς είναι η συνεργασία με τον Ακύλλα Καραζήση;

-Εξαιρετική. Ο Ακύλλας Καραζήσης έχει έναν δικό του μοναδικό τρόπο να χειρίζεται τις ιστορίες που κάθε φορά αφηγούμαστε πάνω στη σκηνή. Άνοιξε τη δραματουργία του έργου, σεβάστηκε όσο πρέπει το Σίλλερ και κατάφερε να κάνει το έργο να συνομιλεί ευθέως με το τότε και το τώρα.

-Η παράσταση κινείται σε δύο χρονικά επίπεδα του τότε και του τώρα, όπως αναφέρεται και στο σκηνοθετικό σημείωμα. Αυτό πώς λειτουργεί στο τελικό αποτέλεσμα; Εντείνει την σύνδεση με το σήμερα;

-Προφανώς. Άλλωστε μόνο έτσι έχει νόημα να ανεβάσει κανείς ένα κλασικό κείμενο. Να συνομιλήσει ευθέως με την εποχή του. Ο άνθρωπος πάντα θα οραματίζεται την κοινωνική δικαιοσύνη. Οι νέοι δε θα πάψουν να εξεγείρονται και να ζητούν έναν πιο δίκαιο κόσμο. Η ιδέα της επανάστασης δε θα πάψει ποτέ να εμπνέει και να πυροδοτεί την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Πάντα ο άνθρωπος θα αναζητά ένα καινούργιο ξεκίνημα.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας, Σκηνοθεσία: Ακύλλας Καραζήσης, Σκηνικά: Μαρία Πανουργιά, Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη, Μουσική σύνθεση: Λόλα Τότσιου, Επιμέλεια Ομαδικής Κίνησης: Ηλέκτρα Καρτάνου, Φωτισμοί: Μαριέττα Παυλάκη, Βοηθός Σκηνοθέτη: Μάρα Τσικάρα, Βοηθός Σκηνογράφου & Ενδυματολόγου: Σόνια Καϊτατζή, Βοηθός Σκηνογράφου: Σοφία Θεοδωράκη, Οργάνωση Παραγωγής: Μαριλύ Βεντούρη, Φωτογραφίες: Mike Rafail (That Long Black Cloud).

*Βοηθός σκηνοθέτη στο πλαίσιο πρακτικής άσκησης: Άννα Ρίζου

Βοηθός ενδυματολόγου/ σκηνογράφου στο πλαίσιο πρακτικής άσκησης: Μαρία Ωρολογά.

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Ληστές (Σβάιτσερ, Ρόλλερ, Σούφτερλε, Γκριμ): Χαρά Γιώτα, Κωστής Καπελλίδης, Φαμπρίτσιο Μούτσο, Γιάννης Σύριος

Μόριτς:  Χρίστος Νταρακτσής

Σπήγκελμπεργκ: Φωτεινή Τιμοθέου

Μαξιμίλιαν φον Μορ: Έφη Σταμούλη

Φραντς φον Μορ: Γιάννης Τσεμπερλίδης

Καρλ φον Μορ: Γιώργος Κολοβός

Αμάλια: Ρεβέκκα Τσιλιγκαρίδου

Χέρμαν: Μάρα Τσικάρα

Aφηγήτρια (Περιπλανώμενη): Ηλέκτρα Καρτάνου

Το παιδί (Μαργαρίτα): Λωξάνδρα Λούκας

Μουσικοί επί σκηνής: Αλίκη Μάρδα (βιολοντσέλο), Κατερίνα Ταντανόζη (τρομπέτα).

*Το τραγούδι της Αμάλια είναι αποτέλεσμα αυτοσχεδιασμού πάνω σε ένα κέλτικο σκοπό.

Ωρες παραστάσεων : Τετάρτη: 19.00, Πέμπτη- Παρασκευή: 21.00, Σάββατο: 18.00 & 21.00, Κυριακή: 19.00

Πληροφορίες

Βασιλικό Θέατρο (Πλατεία Λευκού Πύργου)

Πρεμιέρα: Πέμπτη 22  Φεβρουαρίου 2024, στις 21.00

Προπώληση: ntng.gr |more.com | 11876 |

Πληροφορίες- κρατήσεις στο Τ. 2315 200 200 και στα εκδοτήρια του ΚΘΒΕ.