Συνέντευξη στην Λεμονιά Βασβάνη
Το έργο της Λιλής Ζωγράφου «Η αγάπη άργησε μια μέρα» μεταφέρεται από τις 7 Δεκεμβρίου στη σκηνή του Μικρού Θεάτρου της Μονής Λαζαριστών. Πρόκειται για μια συμπαραγωγή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Κοζάνης.
Αρκετοί θα θυμούνται την επιτυχημένη ομώνυμη τηλεοπτική σειρά του 1997 που είχε βασιστεί στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα. Τώρα την παράσταση σκηνοθετεί ο Ένκε Φεζολλάρι ο οποίος συνυπογράφει μαζί με τη Ροδή Στεφανίδου και τη διασκευή- δραματουργική επεξεργασία.
Η υπόθεση αναφέρεται στην πολυμελή οικογένεια Φτενούδου που ζει στο Νεοχώρι της Κρήτης, την περίοδο της Κατοχής, υπό το βάρος της ενοχής, της θρησκευτικής καταπίεσης και των άκαμπτων ηθικών κανόνων της επαρχίας. Μέσα σε αυτό το αρρωστημένο περιβάλλον, η μικρότερη κόρη, Ερατώ, η πολυαγαπημένη της μητέρας της, ερωτεύεται έναν Ιταλό στρατιώτη, που κρύβεται στο υπόγειο του σπιτιού τους και μένει έγκυος από αυτόν…. Και εδώ ξεκινάει ο Γολγοθάς της…
«Η διασκευή έγινε με απόλυτο σεβασμό στο έργο», δήλωσε στο «ΤyposThes» η ηθοποιός Μαρία Χατζηιωαννίδου που ερμηνεύει την Ασπασία. Ανέφερε πως δυστυχώς μέχρι και τις μέρες μας «γυναίκες επιβλέπουν και επιβάλλουν τους νόμους μιας άδικης αρρενωπός ισχύος εις βάρους του φύλου τους», ενώ μιλώντας για την λογοτεχνία τόνισε πως «είναι ανεξάντλητη και ανεξερεύνητη και έτσι γίνεται πόλος πειραματισμού στις παραστατικές τέχνες».
-Το έργο της Λιλής Ζωγράφου θίγει τα κακώς κείμενα της πατριαρχικής οικογένειας και της επαρχίας. Πόσο έχει αλλάξει σήμερα η κατάσταση; Πόσο βαθιά ριζωμένος είναι ο μισογυνισμός;
-Πόσοι αιώνες πέρασαν από την Γεωργική επανάσταση; Πόλεμοι, διεκδικήσεις, ήρωες, μύθοι, τραγούδια, παραμύθια, θρησκείες, όλη η παράδοση και εν τέλη, στο δυτικό πολιτισμό με ποιο τρόπο εντάχθηκε η γυναίκα;!
Η Λ.Ζ. αναζητά τις ευθύνες και στις γυναίκες που επιβλέπουν και επιβάλλουν τους νόμους μιας άδικης αρρενωπός ισχύος εις βάρους του φύλου τους. Γαλουχημένες, εμποτισμένες από έναν ανδροκρατούμενο κόσμο, εκτός από καταφανές κακοποιήσεις, δύσκολα διακρίνουν την προσβολή που μιμητικά επαναλαμβάνουν στις ομόφυλες τους. Είναι βαθιές οι ρίζες!
-Πώς σχολιάζει ο σκηνοθέτης την καταπάτηση της ελευθερίας και τον αυταρχισμό;
-Μέσα από τον κόσμο του βιβλίου, από τον λόγο της Ζ. η ίδια η διανομή των ρόλων, επτά γυναίκες οι οποίες φέρουν, δρώντας άλλοτε με ωμή σκληρότητα και άλλοτε με την ποίηση του έργου, την ίδια την πατριαρχία επί σκηνής.
-Πώς λειτουργεί για την Ερατώ η αγάπη;
-Η αγάπη είναι το ζητούμενο της ζωής της. Στόχος της να αγαπά και να αγαπιέται. Το δυστύχημα είναι ότι της στερούν βίαια καθετί που αγαπά. Άλλη μια κακοποίηση που υφίσταται στον μακρύ κατάλογο που διαλύει τη ζωή της.
-Πρόκειται για μια διασκευή του μυθιστορήματος. Τι έχει αλλάξει; Πώς μεταφέρεται στη σκηνή;
-Το ίδιο το μυθιστόρημα προσφέρεται για τη θεατρική μεταφορά. Η αφήγηση είναι γραμμική, ακολουθεί τη σειρά των γεγονότων και οι χαρακτήρες είναι στιβαροί. Έχουν αρχή μέση και τέλος στην ιστορία. Η διασκευή έγινε με απόλυτο σεβασμό στο έργο. Η μεταφορά του βιβλίου επιτυγχάνεται με τους διαλόγους κρατώντας και στοιχεία αφήγησης. Έτσι προκύπτει ένα κείμενο ζωντανό και άμεσο.
-Μιλήστε μας για τον ρόλο σας…. Πώς κρίνετε την ηρωίδα που ερμηνεύετε;
-Η Ασπασία είναι άξιο μέλος της οικογένειας στην οποία μεγάλωσε. Ό,τι της δίδαξαν με λόγο ή έργο, το ακολουθεί απαρέγκλιτα. Σέβεται τους νόμους, τις παραδόσεις του σπιτιού, της κοινωνίας και με κάθε τρόπο τους υπερασπίζεται. Αναρωτιέμαι ποια θα ήταν σε άλλο σπίτι, άλλους γονείς, άλλη παιδεία, σε άλλον τόπο!
-Η λογοτεχνία ανέκαθεν τροφοδοτούσε το θέατρο. Πώς ένα θεατρικό έργο μπορεί να μας μεταφέρει στην ουσία ενός βιβλίου;
-Ανέκαθεν υπήρχε δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ λογοτεχνίας και θεατρικής δραματουργίας. Οι μεγάλοι συγγραφείς αντλούσαν υλικό από την Ιστορία, την παράδοση, τη ζωή. Τα τελευταία 40 χρόνια παρατηρήθηκε μια παρακμή στο θεατρικό τοπίο, αφού κάποια θεατρικά κείμενα δεν άντεξαν στο χρόνο ενώ δεν αποκαταστάθηκε το κενό που προέκυψε. Με τη μεταφορά μεγάλων μυθιστορημάτων συνέβη μια σημαντική τομή στη σκηνή, κάτι που ήδη είχε συμβεί στο σινεμά. Σίγουρα ο στόχος είναι να μεταφέρεται ένα σημαντικό μήνυμα. Ο κόσμος που αλλάζει, ο νέος Κόσμος που διαμορφώνεται μας αναγκάζει να βρούμε νέα σκηνική γλώσσα. Η λογοτεχνία είναι ανεξάντλητη και ανεξερεύνητη και έτσι γίνεται πόλος πειραματισμού στις παραστατικές τέχνες.
Συντελεστές
Διασκευή- Δραματουργική επεξεργασία: Ροδή Στεφανίδου, Ένκε Φεζολλάρι
Σκηνοθεσία: Ένκε Φεζολλάρι, Σκηνικά-κοστούμια: Δαναη Πανά, Μουσική: Κωνσταντίνος Ευαγγελίδης, Φωτισμοί: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου, Βίντεο: Άντα Λιακου , Βοηθός Σκηνοθέτη: Χριστόφορος Μαριάδης, Οργάνωση Παραγωγής: Ηλίας Κοτόπουλος, Κατασκευή σκηνικού: Νίκος Λαβαντσιώτης, Τάκης Συνδουκάς, Φωτογραφίες: Mike Rafail | That long black cloud.
Διανομή: Υρώ Λούπη, Ιωάννα Παγιατάκη, Λίλιαν Παλάντζα, Πολυξένη Σπυροπούλου, Δανάη Σταματοπούλου, Άννη Τσολακίδου, Μαρία Χατζηιωαννίδου.
Πληροφορίες
Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών: Κολοκοτρώνη 25-27, Σταυρούπολη
Διάρκεια: 130 λεπτά. Προπώληση: ntng.gr |more.com | 2117700000. Πληροφορίες- κρατήσεις στο Τ. 2315 200 200 και στα εκδοτήρια του ΚΘΒΕ.
Ώρες παραστάσεων: Τετάρτη: 19:00, Πέμπτη- Παρασκευή: 21:00, Σάββατο: 18:00- 21:00, Κυριακή: 19:00.
