Σύμφωνα με το Έθνος, στα δυτικά της κεντρικής παράστασης, όπου κυριαρχούν ιχθυοκένταυροι, δελφίνια, Νηρηίδες, αλλά και ο νεαρός Εβρος, γιος του βασιλιά της Θράκης Κάσσανδρου, που αναδύεται από το νερό, αποκαλύφθηκε μία παράσταση με θαλάσσιο ίππο, δύο έρωτες, γεωμετρικά μοτίβα, ενώ στο κάτω μέρος της παράστασης υπάρχουν δύο διάχωρα με πτηνά και φυσικά μοτίβα.
Η όλη παράσταση είναι κατασκευασμένη από υαλοψηφίδες και περικλείεται από βλαστοσπείρες και κισσόφυλα, γεγονός που κατά τους αρχαιολόγους δείχνει προς τη λατρεία του Διόνυσου.
Το ψηφιδωτό χρονολογείται στο δεύτερο μισό του 2ου μ.Χ. αιώνα και στις αρχές του 3ου μ.Χ. αιώνα και ανήκει σε triclinium (αίθουσα συνεστιάσεων με τρεις κλίνες) λουτρού.