Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
Τι δουλειά έχει ένα…παρδαλό κατσίκι στη Σαμοθράκη; Ο λόγος για τη 2η Θερινή κατασκήνωση Improv (θεατρικών κωμικών αυτοσχεδιασμών) με τίτλο «Το Παρδαλό Κατσίκι» που θα πραγματοποιηθεί στο νησί από τις 18 έως τις 25 Ιουλίου. Η ιδέα γεννήθηκε από τον Παναγιώτη Κούδα. Στο πρότζεκτ συνεισφέρει και ο Στέλιος Ανατολίτης. Και οι δύο γνώριμοι από το χώρο του stand up.
Ο τελευταίος μάς μίλησε για την κατασκήνωση αυτή όπου οι συμμετέχοντες θα αυτοσχεδιάζουν όλη μέρα, αφήνοντας πίσω τις έννοιες τους, αλλά και για τα ανοίγματα που επιχειρούν φέτος ώστε να το μάθουν περισσότεροι ενδιαφερόμενοι. Πάντως ένα είναι σίγουρο : Θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι!
-Τι είναι το «Παρδαλό Κατσίκι»;
-Ωραία, ξεκινάμε από τα δύσκολα. Δηλώνω ευθαρσώς ότι δεν είχα ιδέα τι ήταν και αναγκάστηκα να ρωτήσω τον Παναγιώτη.
Η απάντηση του επιβεβαίωσε τις αρχικές μου υποψίες ότι προκύπτει από την εξαιρετική λαϊκή ρήση: «Θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι».
Επίσης η Σαμοθράκη είναι τίγκα στα κατσίκια οπότε, καταλάβατε.. δηλαδή θέλουμε να πούμε ότι είναι… ένα πανέμορφο και ξεδιάντροπο λογοπαίγνιο.
-Πώς γεννήθηκε η ιδέα για αυτή τη θερινή κατασκήνωση αυτοσχεδιασμού; Και γιατί επιλέχθηκε αυτό το όνομα;
-Η ιδέα είναι του Παναγιώτη και το χρωστάμε σε αυτόν εξ’ ολοκλήρου.
Κάποια στιγμή τον περσινό χειμώνα ο Παναγιώτης ήρθε και μου είπε:
«Θα τους πάρω όλους το καλοκαίρι να πάμε στη Σαμοθράκη, να αυτοσχεδιάζουμε όλη μέρα να μη μας νοιάζει τίποτα»
Νομίζω ότι ο πυρήνας της ιδέας είναι αυτός. Από την ιδέα στην υλοποίηση όμως απαιτήθηκε πολύ οργάνωση και πολλές ώρες δουλειάς για να είναι αξιόλογο το αποτέλεσμα.
-Είναι η δεύτερη χρονιά που διεξάγεται. Τι προέκυψε από την πρώτη; Υπήρξε ανταπόκριση; Προβλήματα;
-Είχαμε την ανταπόκριση που περιμέναμε. Παιδιά που είχαν δουλέψει μαζί με τον Παναγιώτη ή και με μένα και κάποια άτομα που είχαν ακούσει γι αυτό και θέλησαν να το δοκιμάσουν.
Ήταν μια διαφορετική εμπειρία τόσο για εμάς που διδάξαμε όσο και για τους αυτοσχεδιαστές που συμμετείχαν. Η Σαμοθράκη προσφέρει έναν διαφορετικό βαθμό χαλάρωσης που σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι μόνες μας ευθύνες ήταν να θυμόμαστε να τρώμε και να κάνουμε μάθημα επέτρεψε στους συμμετέχοντες να εμβαθύνουν στον αυτοσχεδιασμό σε ένα επίπεδο που δύσκολα θα το πετύχαιναν όντας πνιγμένοι με την καθημερινότητα (πόσο λογοτεχνικό, μα τι φρεσκάδα)
Αν εξαιρέσουμε μια εξαιρετικά επίμονη βροχή το προτελευταίο βράδυ το οποίο το αντιμετωπίσαμε με διάφορα κόλπα (πέρασα δύο βράδια στο αυτοκίνητο διπλωμένος στην καρέκλα του συνοδηγού με τον σκεμπέ να ακουμπάει προγούλι…. ακόμη πονάω από το πιάσιμο) δε μου έρχεται στο μυαλό κάτι άλλο.
-Πώς θα κινηθείτε φέτος; Θα υπάρξουν αλλαγές;
-Φέτος πήραμε την απόφαση να οργανωθούμε ακόμη περισσότερο, να το μεγαλώσουμε, να το επικοινωνήσουμε και σε άλλους κύκλους και να φέρουμε κι άλλα άτομα να διδάξουν.
Ο Βαγγέλης Μανιτάκης και η Βικτώρια Παπαμιχαήλ δέχτηκαν να συμμετάσχουν και να ασχοληθούν και με αρχάριους αλλά και με προχωρημένους δουλεύοντας σώμα, φωνή, κίνηση, σκηνική παρουσία και μορφές αυτοσχεδιασμού.
Μια εβδομάδα είναι καλός χρόνος αλλά ταυτόχρονα και λίγος για να εμβαθύνεις σε κάποια πράγματα. Τα εφόδια που πρέπει να έχει ένας αυτοσχεδιαστής είναι πολλά και κοιτάμε να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον στο οποίο να πετύχουμε να προσελκύσουμε άτομα στον αυτοσχεδιασμό αλλά ταυτόχρονα να δίνουμε και όσο το δυνατόν περισσότερα εφόδια.
-Το τελευταίο διάστημα το stand up έχει κέφια. Ολοένα και περισσότερες σκηνές, stand up comedians και παραστάσεις. Πού οφείλεται αυτό;
-Να ξεκαθαρίσω ότι το Stand Up και το Improv είναι δυο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Είναι δυο είδη κωμωδίας με πολύ διαφορετική δομή. Ο αυτοσχεδιασμός τείνει να γίνεται από ομάδες και χωρίς κανένα κείμενο ενώ αντίθετα στο Stand Up o κωμικός είναι μόνος του και εκτελεί έναν προβαρισμένο και αυστηρά δομημένο μονόλογο.
Τυχαίνει κι εγώ κι ο Παναγιώτης να ασχολούμαστε και με το Stand Up και όντως τελευταία έχει πάρει τα πάνω του. Πιστεύω ότι οφείλεται στην όρεξη των κωμικών να τρέχουν παντού και να «κηρύσσουν το λόγο» του Stand Up.
Έχουμε καλούς κωμικούς που σκίζονται σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ο κόσμος τολμάει να πληρώσει για να δει κάτι διαφορετικό από τα μέχρι τώρα είδη κωμωδίας που του προσφέρονταν και αυτό όσο πάει μεγαλώνει, στόμα με στόμα, χέρι με χέρι, κοιλιά με κοιλία.
Είναι ένα πολύ άμεσο είδος κωμωδίας και καμιά φορά λίγο σκληρό και το κοινό φαίνεται να το γουστάρει αυτό.
-Ποια τα επόμενα δικά σας σχέδια;
-Όσον αφορά τη Σαμοθράκη, θέλουμε να πάει καλά και να μεγαλώσει κι άλλο και μακάρι να καταφέρει να γίνει θεσμός για την αυτοσχεδιαστική κωμωδία στην Ελλάδα. (Dream Big που λέμε).
Ο Παναγιώτης μόλις τελείωσε την μαγνητοσκόπηση της πρώτης του παράστασης «Παιδικά Τραύματα» στο Avaton International Comedy Festival στην Αθήνα και συνεχίζει ακάθεκτος με νέο υλικό.
Εγώ έχω πολλά πράγματα να κάνω. Να πάρω το άτιμο το πτυχίο από το Χημικό γιατί δεν αντέχω άλλο, να οργανώσω τα μαθήματα Improv της επόμενης χρονιάς που θα ξεκινήσουν από τον Οκτώβρη και να πιάσουμε δουλειά στο Μαιευτήριο όπου θα δείτε και Stand Up κι αν όλα πάνε καλά και Improv.
*Για συμμετοχές στο [email protected] με θέμα “Δήλωση Συμμετοχής”.
