Τα Κρατικά Βραβεία Συγγραφής Θεατρικού Έργου έτους 2014 ανακοίνωσε το Υπουργείο Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Στο Διαγωνισμό Κρατικού Βραβείου Συγγραφής Θεατρικού Έργου διακρίθηκε ο Χαράλαμπος Γιάννου για το έργο του: «Πείνα», που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο ‘Νόβα 44’, με το σκεπτικό «ότι χαρακτηρίζεται από μια πολύ ενδιαφέρουσα εσωτερική ανέλιξη μιας ιστορίας της οποίας η προώθηση γίνεται με καθαρότητα και ακρίβεια (…). Παρά τον παραλογισμό τόσο της ιστορίας όσο και των προσώπων, το σύνολο του έργου είναι δυναμικό, καίριο, πυκνό και με πλήρη έλεγχο του υλικού του.
Το έπαθλο είναι 5.000 €.
Επίσης η Επιτροπή κρατικού βραβείου συγγραφής θεατρικού έργου αποτελούμενη από τους κ.κ. Νίκο Διαμαντή ως Πρόεδρο, Αμαλία Κοντογιάννη, Ειρήνη Πιττακή, Γρηγόρη Ιωαννίδη και Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη ως μέλη απένειμε ομόφωνα δύο επαίνους
• στον Αντώνη Παπαιωάννου για το έργο του:
«Μια καλή είδηση», που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο ‘ΡΩΜΟΣ’, με το εξής σκεπτικό: «Το έργο είναι μια δυστοπική παραβολή, η οποία ακολουθεί μια κυκλική πορεία και έχει σαν κύρια χαρακτηριστικά της την γεωμετρική απλότητα και καθαρότητα. Οι διάλογοι των προσώπων διακρίνονται από οικονομία, εξαιρετικό ρυθμό και μια σχεδόν μινιμαλιστική ροή στον τρόπο με τον οποίο τα πρόσωπα αποκωδικοποιούνται μέσα στο έργο».
• στο Γιάννη Φίλια για το έργο του:
«Φωτιά στις πιρόγες», που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο ‘Σαγαρίλλος’, γιατί: «Πρόκειται για ένα θεατρικό αφήγημα σε 14 εικόνες που φλερτάρει με το κοινότοπο και την ποπ αισθητική και το οποίο διαχειρίζεται ένα σύγχρονο θέμα με πρωτότυπο τρόπο (…). Η τολμηρότητα του θέματος αποτυπώνεται με έναν πολύ έξυπνο χειρισμό στους διαλόγους και στα πρόσωπα και χωρίς να αποδυναμώνουν το ίδιο το θέμα στην πραγματικότητα το σχολιάζουν με προσωπική ευαισθησία».
Τέλος, η Επιτροπή κρίνει ότι πρέπει να κάνει ειδική αναφορά σε πέντε (5) έργα ξεχωρίζοντάς τα από τα υπόλοιπα, τα οποία διακρίνονται από μια προσπάθεια αναψηλάφησης της θεατρικής γλώσσας και από νεωτερικότητα τόσο στη θεματική τους όσο και στο θεατρικό χειρισμό τους. Η Επιτροπή θα ήθελε να στηρίξει τις προτάσεις των συγγραφέων αυτών θεωρώντας ότι η προσπάθειά τους συμβάλλει στο βηματισμό μιας νέας σημαντικής θεατρικής γραφής.
Τα έργα αυτά είναι:
«Κοιμήσου Μικρούλα/Κοιμήσου» της Εστέρ Αντρέ Γκονζάλες, που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Λαρς Ακίν».
«Μόντι» του Νίκου Καμτσή, που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Μιλτιάδης».
«Undone» του Μιχαήλ Άνθη, που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Αικατερίνη Στυλιανού».
«Το νησί των τυφλών ή αλλιώς...”Ανακαλύψτε τους αισιόδοξους”»της Νίκης Ράπτη, που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Σεμπάστιαν».
«Αλφονσίνα H2O» του Διαμαντή Γκιζιώτη, που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Κύριος Όλα».
Παρ’ όλα αυτά η Επιτροπή δεν παραλείπει να σημειώσει ότι μεγάλος αριθμός από τα υποβληθέντα στο διαγωνισμό έργα χαρακτηρίζονται από εύκολο τηλεοπτικό χειρισμό, φιλολογικές προσεγγίσεις και αδυναμία εξεύρεσης και συνομιλίας με σημαντικά θέματα.
Διαγωνισμός Κρατικού Βραβείου για νέους θεατρικούς συγγραφείς
Εξάλλου η Επιτροπή κρατικού βραβείου για νέους θεατρικούς συγγραφείς αποτελούμενη από τους κ.κ. Σάββα Κυριακίδη ως Πρόεδρο, Λεία Βιτάλη, Έλενα Πέγκα, Γαρυφαλλιά Μελεμέ και Ιωάννη Καλαβριανό ως μέλη αξιολόγησε τα 77 έργα που υποβλήθηκαν στο διαγωνισμό
και απένειμε κατά πλειοψηφία το Κρατικό Βραβείο για νέους θεατρικούς συγγραφείς (με έπαθλο 3000 ευρώ) στον Αλέξανδρο Μαυρόγιαννη για το έργο του:
«Η Θέση», που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο ‘Δήμος Θάλλης’, με το εξής σκεπτικό: «Η Επιτροπή αξιολόγησε θετικά την ποιότητα της δραματουργίας, η οποία δικαιώνει την αρχική ιδέα και προσδίδει στο έργο μια ικανοποιητική ανέλιξη μέσα από σκηνική οικονομία και πειστικές ανατροπές. Θετικά επίσης αξιολόγησε την καθαρή και ανταποκρινόμενη στις σημερινές κοινωνικές συνθήκες ιδεολογική θέση του κειμένου, που υποστηρίζεται από ένα μεστό σκηνικό λόγο και λειτουργικούς χαρακτήρες (…)».
Επίσης απένειμε κατά πλειοψηφία έπαινο στη Θεώνη Δέδε για το έργο της: «Sunny Days», που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο ‘Δάφνη’, γιατί «εκτίμησε ιδιαίτερα την ποιητική και ευφάνταστη σύλληψη των σκηνών και τον πολύ ικανοποιητικό χειρισμό του λόγου». Ωστόσο «Η Επιτροπή θα ήθελε να ενθαρρύνει τη συγγραφέα να δοκιμάσει να εντάξει την ικανότητα και την ευαισθησία της σε πιο σαφείς δραματουργικούς κανόνες».
Διαγωνισμός Κρατικού Βραβείου Συγγραφής Θεατρικού Έργου για Παιδιά
Στον Δημήτριο Ζώτο για το έργο του «Ο Ιππότης με τη μεγάλη καρδιά και Η Μάγισσα της Λύπης», που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Προγραμματιστής» απονεμήθηκε ομόφωνα το Κρατικό Βραβείο συγγραφής θεατρικού έργου για παιδιά (με έπαθλο 3000 ευρώ) από την Επιτροπή κρατικού βραβείου συγγραφής θεατρικού έργου για παιδιά αποτελούμενη από τους κ.κ. Ξένια Καλογεροπούλου ως Πρόεδρο, Άλκηστη Κοντογιάννη, Τάκη Τζαμαργιά και Μαρία Καρανάνου.
Στο σκεπτικό της τονίζει πως «το έργο διακρίνεται από τρυφερότητα και ευαισθησία, αλλά παράλληλα διαθέτει ζωντάνια και πηγαίο χιούμορ. Εμπνέεται από τον Δον Κιχώτη του Μιγκέλ ντε Θερβάντες Σααβέντρα και από το Κάστρο της Ωριάς του Γεωργίου Θεοτοκά, αντλώντας στοιχεία και μοτίβα και αναπλάθοντάς τα σε ένα δραματουργικά πρωτότυπο κείμενο, το οποίο υμνεί τις αξίες της προσφοράς, της αγάπης, της φιλίας, της αλληλεγγύης και του θάρρους (..) Πρόκειται για δραματικό κείμενο που διαθέτει εχέγγυα πειθούς και προδιαθέτει για ζωντανή σκηνική ανάδειξη.
Επίσης απένειμε ομόφωνα έπαινο στη Δήμητρα Βικτωρία Πανάγου για το έργο της: «Της φωτιάς και του αέρα και του δρόμου δίχως γυρισμό», που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο ‘Bianca’, γιατί «πρόκειται για μία ενδιαφέρουσα δραματουργική προσπάθεια βασισμένη σε λαϊκά παραμύθια, η οποία συνδυάζει τη χρήση αφήγησης, τεχνικών θεατρικού παιχνιδιού και μεθόδων δραματοποίησης».
Δεν ανταποκρίνονται στις σκηνικές απαιτήσεις μιας ολοκληρωμένης παράστασης
Όμως η Επιτροπή «οφείλει να επισημάνει ότι τα κείμενα που κατατέθηκαν στο διαγωνισμό για το συγκεκριμένο απαιτητικό είδος Θεάτρου στην πλειονότητά τους, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, ταυτίζονται με προτάσεις ικανές να ανταποκριθούν στις ανάγκες της σχολικής ζωής ή μιας σχολικής γιορτής, αλλά όχι και στις σκηνικές απαιτήσεις μιας ολοκληρωμένης επαγγελματικής παράστασης.
Οι διαπιστώσεις αυτές ενδεχομένως θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο προβληματισμού και επεξεργασίας συγκεκριμένων προτάσεων και μέτρων, που θα λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τις ιδιαίτερες δραματουργικές απαιτήσεις του θεατρικού έργου για παιδιά, ώστε να βελτιωθεί στο μέλλον η εικόνα σε επίπεδο θεατρικού κειμένου».
