Έχουν υπάρξει αρκετές φορές που σκέφτομαι τι πραγματικά είναι αυτό που θαυμάζουμε σε μια μεγάλη προσωπικότητα. Έναν σπουδαίο καλλιτέχνη, έναν σημαντικό πολιτικό, έναν πρωτοπόρο επιστήμονα. Ανθρώπους που δε γνωρίσαμε ποτέ προσωπικά, αλλά ξέρουμε σχεδόν τα πάντα για τη ζωή τους. Δεν είχαμε ποτέ ρεαλιστική εικόνα των ιδίων, ή της καθημερινότητάς τους. Γνωρίσαμε το χαρακτήρα και τα επιτεύγματά τους, μέσω της καταγραφής αυτών, που κάποιος άλλος έκανε. Θαυμάσαμε την ομορφιά ενός μοντέλου, από τις φωτογραφίες του. Το ταλέντο ενός ηθοποιού, από τις ταινίες που έπαιξε. Την ηθική ενός ηγέτη, διαβάζοντας τη βιογραφία του.
Όλοι αυτοί χρειάστηκαν δίπλα τους κάποιον να αποτυπώσει αυτό που ήταν, ώστε να μείνουν αθάνατοι. Και τις περισσότερες φορές αυτοί οι καταγραφείς των σπουδαιότερων στιγμών της ιστορίας παρέμειναν αφανείς.
Υποθέτω ότι κάτι παρόμοιο έχει σκεφτεί και ο Anton Corbijn. Στη νέα του ταινία με τίτλο “Life”, που προβάλλεται στο Σινέ Ολύμπιον, [διαβάστε ΕΔΩ] αφηγείται την ιστορία του νεαρού φωτογράφου Ντένις Στοκ που αποτυπώνει την άνοδο του Τζέιμς Ντην, από ευέλπιδα ανερχόμενο ηθοποιό σε ζωντανό θρύλο, τη μεταξύ τους σχέση και τον τραγικό χαμό του. Οι Robert Pattinson και Dave DeHaan συγκροτούν ένα δίδυμο, η δυναμική του οποίου έδωσε στον κόσμο να γνωρίσει την υπόσταση του Τζέιμς Ντην και τις διαφορετικές πτυχές του χαρακτήρα του, που ποίκιλαν από μεγαλομανείς μέχρι οικείες.
Ταυτόχρονα, είναι προφανής η διάθεση του Corbijn να δώσει σημασία στη συμβολή του καταγραφέα μιας προσωπικότητας και στο πόσο η δική του συμβολή έπαιξε ρόλο στο χτίσιμο του μύθου. Ας μην ξεχνάμε επίσης, ότι και ο ίδιος έχει αναλάβει αυτό το ρόλο στο παρελθόν, όταν και επιμελήθηκε τις φωτογραφήσεις των U2 και των Depeche Mode και όταν γύρισε το ντοκιμαντέρ “Control” γύρω από τη ζωή του Ian Curtis των Joy Division, το οποίο αποθεώθηκε στο φεστιβάλ των Καννών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΑΣΚΗΣ
