Η υπόθεση μοιάζει απελπιστική. Μια μητέρα γλάρος, πέφτει θύμα της ρύπανσης από πετρέλαιο και στην τελευταία της πτήση εμπιστεύεται σε ένα γάτο του λιμανιού το ένα και μοναδικό αυγό της. Τον βάζει να υποσχεθεί ότι δε θα φάει το αυγό, ότι θα το κλωσάει μέχρι να εκκολαφθεί και επίσης ότι θα πρέπει να μάθει στο μικρό γλάρο να πετάει. Μάλιστα, αυτός ο χοντρός γάτος. Φαίνεται τραγωδία, αλλά μόνο αν επιλέξεις να το δεις έτσι. Στ’ αλήθεια είναι μια ιστορία ελπίδας και συντροφικότητας η παράσταση «Η ιστορία του γάτου που έμαθε σε ένα γλάρο να πετάει» που παρουσιάζεται στο θέατρο Κολοσσαίον (Δείτε βίντεο ΕΔΩ).
Ιστορία ελπίδας γιατί ήταν η εντιμότητα και η καλοκαρδοσύνη που διέβλεψε η μητέρα γλάρος στο γάτο και την έκανε να του εμπιστευτεί ό,τι πολυτιμότερο είχε, και ιστορία συντροφικότητας επειδή ο γάτος στην προσπάθειά του να εκπληρώσει την υπόσχεσή του… όχι, φυσικά και δε θα αποκαλύψω λέξη από τη συνέχεια!
Συνηθίζεται να λέμε ότι οι παραστάσεις με κούκλες, κοστούμια, και πρωταγωνιστές ζώα που γίνονται το πρωί της Κυριακής, είναι για παιδιά. Η συγκεκριμένη σίγουρα είναι. Αλλά κι εσύ κύριε ενήλικα, στοιχηματίζω ό,τι θες, θα βγεις σοφότερος από εκεί μέσα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΑΣΚΗΣ
