Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
Πολλοί λένε πως είναι ένα από τα “καλύτερα κρυμμένα μυστικά” της ηλεκτρονικής σκηνής της Θεσσαλονίκης μιας και οι εμφανίσεις του πάντα είναι επιλεκτικές, όμως κάθε φορά που παίζει δίνει τον καλύτερο εαυτό του.
Ο DreaMachinery (κατά κόσμον Κωνσταντίνος Λιβανός) με σπουδές στο κλασσικό πιάνο και στον τομέα της ηχοληψίας - μουσικής τεχνολογίας, και με επιρροές της Disco της δεκαετίας του ’70 και της ηλεκτρονικής επανάστασης των synthesizers τη δεκαετία του ’80, κατέληξε στον δικό του προσωπικό ήχο το 2011: «ένα κράμα μεταξύ της pure 80’s,της Nu-disco και της Electronica σκηνής». Ένα δείγμα από τη δουλειά του, αλλά και από νέα κομμάτια που φτιάχνει αυτό το διάστημα θα παίξει αύριο στο πλαίσιο του 3ο Alternative Electronica Music & Art Culture Meeting που θα διεξαχθεί στο Block 33 (26ης Οκτωβρίου 33) αύριο από τις 4 το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ. Ο ίδιος θα βρεθεί στη σκηνή μετά τις 22.00.
Από τη συζήτησή μας με αφορμή τη συμμετοχή του στην εκδήλωση αυτή δεν μπορούσε να λείπει η αναφορά στην ηλεκτρονική μουσική. Όπως τόνισε, σε αυτήν δεν υπάρχουν πια σύνορα: Έλληνες την υπηρετούν στο εξωτερικό και διαπρέπουν, την ίδια στιγμή που ξένοι καλλιτέχνες μπορούν να παρουσιάζουν τη δουλειά τους εδώ. Αντίθετα με άλλα είδη μουσικής, που, όπως εξηγεί, το ζητούμενο ήταν να υπάρχει το στοιχείο της ελληνικότητας, κάτι που τελικά μας αποξένωσε από το διεθνές μουσικό τοπίο. «Δεν έφταιγε η ελληνική γλώσσα μας γι' αυτό, αλλά τα δικά μας μυαλά και η στενοκεφαλιά μας», συμπλήρωσε.
-Τι να περιμένουμε από τη συμμετοχή σας στο 3ο Alternative Electronica Music & Art Culture Meeting;
-Ένα set το οποίο δουλεύω μέχρι και τώρα στο studio φτιάχνοντας κάποια re-edits πού θα παίξουν και το οποίο τελικά θα είναι ανάμεσα σε old and new electro ήχους, αλλά και old and nu disco ρυθμούς.
-Στην ηλεκτρονική μουσική είναι πιο δύσκολο να αναγνωρίσει κανείς την ταυτότητα του δημιουργού σε σχέση με άλλα είδη μουσικής. Αυτό είναι όπλο για χώρες όπως η δική μας που, σε άλλα είδη μουσικής, γνωρίζει εμπόδια λόγω της γλώσσας;
-Είναι το είδος της μουσικής αλλά και τα υλικά που χρησιμοποιούμε (μηχανήματα, ήχοι, ρυθμοί) και την πολύ σημαντική λεπτομέρεια ότι δεν χρησιμοποιούμε μπουζούκι...τουλάχιστον με την κλασική έννοια. Έτσι από την στιγμή που δημιουργείς πάνω σ' αυτό το μοτίβο μπορείς επάξια, εφόσον το έχεις και το θέλεις, να δημιουργήσεις κάτι σε διεθνή standar, με ένα αέρα μουσικά παγκοσμιοποιημένο. Ακόμη και το να παντρέψεις διάφορα εγχώρια στοιχεία με αυτά της electronica και εν τέλει το κάνεις σωστά, δηλαδή γίνει αποδεκτό από το κοινό, και πάλι αυτομάτως εντάσσεσαι σε μία universal κατηγορία. Στην αντίθετη περίπτωση, επειδή με ρωτήσατε, η εγχώρια μουσική μας σκηνή σε όποια κατηγορία και αν είναι αυτή θέλανε να έχει πάντα μα πάντα την ελληνική ταυτότητα αυστηρώς, δηλαδή η μουσική, η γλώσσα αλλά και η παραγωγή του όποιου κομματιού ή δίσκου να απευθύνεται από τους Έλληνες μόνο για τους Έλληνες. Δεν κοιτούσαμε και δεν θέλαμε ως επί το πλείστον να κοιτάξουμε κάτι άλλο, γι' αυτό και τελειώσαμε και μείναμε μονάχοι, που λέει και το λαϊκό άσμα... Και ΟΧΙ δεν έφταιγε η ελληνική γλώσσα μας γι' αυτό, αλλά τα δικά μας μυαλά και η στενοκεφαλιά μας. Αυτή είναι η δική μου άποψη..
-Ποιο το σχόλιό σας για την ηλεκτρονική μουσική στη χώρα μας;
-Σαφώς και έχουν γίνει τεράστια βήματα και σ' αυτό σίγουρα έχει βοηθήσει η νέα γενιά ανθρώπων αλλά και η σύγχρονη τεχνολογία, παλαιότερα στην δεκαετία π.χ. του ‘80 για να κάνει κάποιος μουσική σε ηλεκτρονικό ύφος έπρεπε να πουλήσει κανένα σπίτι για να αγοράσει ένα μηχάνημα (ένα synthesizer π.χ.) αλλά και πάλι έπρεπε να δώσεις μια περιουσία στα στούντιο για να το ολοκληρώσεις. Σήμερα μπορεί να έχει περάσει η φάση στο άλλο άκρο όπου και η κουτσή Μαρία μπορεί και βγάζει κάτι μ'ενα Pc, αλλά έχει πολλά που ξεχωρίζουν, είναι αξιόλογα και απευθύνονται και σε πολύ κόσμο εκτός συνόρων. Υπάρχουν Έλληνες που διαπρέπουν αυτή την στιγμή στο εξωτερικό, όπως και αντίστοιχα όλο και περισσότεροι ξένοι καλλιτέχνες οι οποίοι παρουσιάζουν τις δουλειές τους στην Ελλάδα. Αυτό δείχνει ότι στην περίπτωση της ηλεκτρονικής μουσικής, δεν υπάρχουν πλέον σύνορα....και σίγουρα είναι καλό, διότι είναι από τα ελάχιστα παραδείγματα που ισχύει κάτι τέτοιο, κυρίως για εμάς τους απομονωμένους αυτή την εποχή και στιγματισμένους σε όποιο άλλο τομέα Έλληνες.
-Γιατί DreaMachinery; Πώς επιλέξατε αυτό το όνομα;
-Θα το ονόμαζα “Drumachinery “αλλά δεν ήταν τόσο εύηχο..χαχαχαχαχαχαχα...!!! Οποιαδήποτε αναλογική μηχανή όπως αυτή του ανθρώπινου εγκεφάλου που είτε παράγει όνειρα είτε μουσική είναι από μόνη της ένα θαύμα. Η σκηνοθετική ή η ενορχηστρωτική δημιουργία δηλαδή εικόνων ή νοτών που φτιάχνονται κάτω από αυτό το μαγικό μυστήριο. That's why...
-Ποια τα επόμενα σχέδιά σας;
-Σίγουρα είναι η ολοκλήρωση του ''DreaMachinery album'' που θα κυκλοφορήσει σε βινύλιο, αλλά και ψηφιακά, στις αρχές του 2016 από την Upfilter Records, καθώς και η προώθησή του. Το εν λόγω album θα περιλαμβάνει 9 tracks, εκ των οποίων το ένα θα είναι σε συνεργασία με μία φωνή που σέβομαι απόλυτα και θαυμάζω...
