Αποστολή: Λευτέρης Αδαμίδης
Μπορεί ακόμη να βρισκόμαστε στα λιγότερα από τα μισά του φετινού Φεστιβάλ, όμως το διαγωνιστικό τμήμα έχει ευτυχώς ήδη πάρει φωτιά με δύο τουλάχιστον ταινίες που ενθουσίασαν και συγκίνησαν έστω και αν πρόκειται για δυο ολότελα διαφορετικές σε ύφος δημιουργίες. Ο Κεν Λόουτς δεν χρειάζεται συστάσεις σίγουρα. Τον Ιούνιο κλείνει τα ογδόντα του και όμως δεν παύει να ξαφνιάζει με τη δύναμη των ταινιών του και τη στράτευσή του στον αγώνα για μια δικαιότερη κοινωνία. Η νέα ταινία του Εγώ ο Ντάνιελ Μπλέικ συνιστά μια κατά μέτωπο επίθεση στο σύστημα πρόνοιας της Μεγάλης Βρετανίας μέσα από την ιστορία ενός άνεργου ξυλουργού που πασχίζει να βρει τρόπο να κάνει την εγχείρηση που θα σώσει τη ζωή του και μιας άνεργης μητέρας δυο ανήλικων παιδιών που δεν μπορεί στην κυριολεξία να αγοράσει ούτε το γάλα των παιδιών της. Οι ζωές τους θα συναντηθούν και θα ενωθούν αναπάντεχα σε έναν άνισο αγώνα απέναντι σε ένα απάνθρωπο σύστημα. Ο Λόουτς φέρνοντας στο μυαλό τις ταινίες του Βιτόριο ντε Σίκα ζωγραφίζει με τα πιο μελανά χρώματα την εικόνα της χώρας του αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης όπου το κοινωνικό κράτος έχει συρρικνωθεί πια στο ελάχιστο οδηγώντας τεράστια τμήματα του πληθυσμού στην εξαθλίωση. Μια ταινία καταπέλτης που δεν μπορεί να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο και που πρέπει να έχει θέση στα βραβεία. Η αληθινή ωστόσο έκπληξη μέχρι τώρα ήρθε από την άγνωστη στις Κάννες γερμανίδα Μάρεν Άντε που παρουσίασε την τρίτη της ταινία Τόνι Έρντμαν. Αξίζει να πούμε ωστόσο ότι η Άντε είναι γνωστή στο φεστιβαλικό κοινό της Θεσσαλονίκης καθώς το 2009 είχε επισκεφτεί το Φεστιβάλ στα πλαίσια αφιερώματος από το τμήμα Ημέρες Ανεξαρτησίας στην ενότητα «Κάποιος να τους προσέχει». Η Άντε συνθέτει μια αναπάντεχα συγκινητική και συνάμα κωμική δημιουργία γύρω από τις προσπάθειες ενός πατέρα, με αδυναμία στις φάρσες, ο οποίος πασχίζει να επανασυνδεθεί με την κόρη του η οποία ζει μια αποξενωμένη ζωή ως στέλεχος μια γερμανικής πολυεθνικής στη Ρουμανία. Μέσα από μια σειρά αναπάντεχων επισκέψεων ο πατέρας καταφέρνει να εισβάλει στη ζωή της κόρης αναστατώνοντας απολαυστικά τη ζωή της και παραδίδοντάς της μοναδικά μαθήματα ζωής. Βαθιά ανθρώπινη και γεμάτη απρόσμενο χιούμορ η ταινία ξεσήκωσε κυριολεκτικά τον κόσμο στη δημοσιογραφική προβολή εκτοξεύοντας το όνομα της Άντε στο μεγάλο φαβορί ως τώρα για το Χρυσό Φοίνικα.
