Όπως αναφέρει σε ανάρτησή του στο facebook ο κ.Αβραμόπουλος, μια εβδομάδα μετά την «καρατόμηση» του από τον κ.Μπουτάρη «δεν δέχτηκα την πρόταση να αναλάβω την αντιδημαρχία Οικονομικών διότι αυτή δεν ήταν προϊόν μιας ειλικρινούς συζήτησης μεταξύ δύο ανθρώπων που συμπορεύτηκαν επί δεκατρία σχεδόν χρόνια», συμπληρώνοντας πως «εμπεριείχε δε το στοιχείο της συναλλαγής και, εν τέλει, της υποταγής μου».
Ο κ.Αβραμόπουλος υπογραμμίζει πως «δεν 'δένομαι', ούτε ταυτίζομαι με αξιώματα και θέσεις. Το έχω αποδείξει αρκετές φορές στην πορεία μου. Αναλάμβανα πάντα τις ευθύνες μου, ακόμα και όταν αυτές είχαν κόστος για μένα».
Προσθέτει πως «δεν μ' ενδιαφέρει ένας ρόλος στην τοπική έκδοση του ...House of Cards» και πως «δεν είμαι ...βολικός και ούτε ποτέ υπήρξα».
«Θα συνεχίσω με συνέπεια να κάνω ό,τι έκανα έως τώρα. Να ασχολούμαι με τα σοβαρά ζητήματα που αφορούν την πόλη και να εργάζομαι στο δημοτικό συμβούλιο για την υλοποίηση των δεσμεύσεών μας», αναφέρει.
Συγκεκριμένα για τον Γιάννη Μπουτάρη υποστηρίζει πως «στήριξα τον ίδιο -ακόμα και όταν οι επιλογές ή οι αποφάσεις του ήταν καταφανώς προβληματικές και λανθασμένες. Από σεβασμό προς το θεσμό και όχι μόνο στο πρόσωπο. Υποστήριζα έμπρακτα και με συνέπεια την ενότητα της παράταξης -ακόμα και σε δύσκολες περιστάσεις».
Επιπλέον ο κ.Αβραμόπουλος σχολιάζει τις δηλώσεις του κ. Μπουτάρη πως το 2019 θα είναι και πάλι υποψήφιος δήμαρχος τονίζοντας χαρακτηριστικά πως «αγγίζει τα όρια της φαιδρότητας και, προς το παρόν, απασχολεί αποκλειστικά τον ίδιο».
Αναλυτικά η ανάρτηση του κ. Αβραμόπουλου έχει ως εξής:
Αφού γράφτηκαν όσα γράφτηκαν, ειπώθηκαν ακόμη περισσότερα, και επειδή η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός...
Μετά από όσα γράφηκαν και ειπώθηκαν, μετά από μια εβδομάδα δικής μου σιωπής, κατά την οποία σεβάστηκα τον εαυτό μου και τους ανθρώπους που με εμπιστεύονται σε όλη μου τη διαδρομή, θέλω να ξεκαθαρίσω ορισμένα πράγματα, με την ελπίδα ότι θα δοθεί τέλος σε μια σειρά δηλώσεων και δημοσίων τοποθετήσεων που πλέον ενοχλεί την κοινωνία της πόλης και συχνά αγγίζει τα όρια του γραφικού.
- Θα συνεχίσω με συνέπεια να κάνω ό,τι έκανα έως τώρα. Να ασχολούμαι με τα σοβαρά ζητήματα που αφορούν την πόλη και να εργάζομαι στο δημοτικό συμβούλιο για την υλοποίηση των δεσμεύσεών μας –τόσο στο επίπεδο της παραγωγής έργου όσο και σε αυτό της καλής και διαφανούς διοίκησης. Η κοινωνία, μετά από πολλά χρόνια πίεσης και ανατροπών που προκάλεσε η παρατεταμένη και συνεχώς επιδεινούμενη οικονομική κρίση στη ζωή των ανθρώπων, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα τα οποία οφείλουμε να σεβαστούμε ενεργώντας και όχι (παρα)πολιτικολογώντας. Δυστυχώς, αθροιστικά στα δεδομένα αυτά, η κατάσταση που επικρατεί σε πολλούς τομείς στη Θεσσαλονίκη, προκαλεί μεγάλη δυσαρέσκεια και επιβαρύνει την –ήδη δύσκολη- καθημερινότητα των συμπολιτών μας. Με αυτά θα συνεχίσω να ασχολούμαι.
- Δεν «δένομαι» ούτε ταυτίζομαι με αξιώματα και θέσεις. Το έχω αποδείξει αρκετές φορές στην πορεία μου. Αναλάμβανα πάντα τις ευθύνες μου, ακόμα και όταν αυτές είχαν κόστος για εμένα. Γι αυτό και αισθάνομαι πολύ καλά με τον εαυτό μου. Δεν με ενδιαφέρει ένας ρόλος στην τοπική εκδοχή του …”House of Cards” ούτε επιτρέπω σε οποιονδήποτε να με αντιλαμβάνεται ως πιόνι σε μια κακοστημένη σκακιέρα ανειλικρινών προθέσεων. Δεν είμαι …βολικός και ούτε ποτέ υπήρξα.
- Δεν δέχτηκα την πρόταση του Γ. Μπουτάρη να αναλάβω την Αντιδημαρχία Οικονομικών διότι αυτή δεν ήταν προϊόν μιας ειλικρινούς συζήτησης μεταξύ δυο ανθρώπων που συμπορεύτηκαν επί δεκατρία σχεδόν χρόνια. Ήταν μια ήδη ειλημμένη απόφαση του Γ. Μπουτάρη η οποία μου ανακοινώθηκε, με τρόπο πολιτικά ανήθικο, πέντε μόλις λεπτά πριν την έναρξη της συνεδρίασης της δημοτικής ομάδας, το μεσημέρι του Σαββάτου 4 Μαρτίου 2017. Μια ημέρα, δηλαδή, πριν τις δημαιρεσίες. Εμπεριείχε δε το στοιχείο της συναλλαγής και, εν τέλει, της υποταγής μου. Προφανώς και την απέκρουσα. Το δήλωσα, άλλωστε, στις 5 Μαρτίου 2017: «Δεν αποδέχτηκα τη θέση αντιδημάρχου που μου πρότεινε ο Γ. Μπουτάρης. Η συμμετοχή μου στα κοινά δεν καθορίζεται από θέσεις ή από αξιώματα, ιδιαιτέρως όταν αυτά απαιτούν την αφωνία και την εγκατάλειψη των ιδεών μου.» Δεν χρειάζεται να πω οτιδήποτε περισσότερο. Αυτό αρκεί.
- Οι υπαινικτικοί δημόσιοι σχολιασμοί περί «προθέσεων συνδιοίκησης» είναι τουλάχιστον ευτελείς. Ουδέποτε αμφισβήτησα το ρόλο και τις εξουσίες του δημάρχου. Στήριξα τον ίδιο –ακόμα και όταν οι επιλογές ή οι αποφάσεις του ήταν καταφανώς προβληματικές και λανθασμένες. Από σεβασμό προς το θεσμό και όχι μόνο στο πρόσωπο. Υποστήριζα έμπρακτα και με συνέπεια την ενότητα της παράταξης -ακόμα και σε δύσκολες περιστάσεις. Κράτησα μια πολιτική στάση ευθύνης, σεβόμενος την εμπιστοσύνη των ανθρώπων που μας στήριξαν και το ρόλο που μας ανατέθηκε από τους συμπολίτες μας. Βεβαίως, από απόλυτο σεβασμό στην παράταξη που δημιουργήσαμε και στην προσπάθεια που είχαμε αναλάβει, η οποία οδήγησε δύο φορές στην εκλογή του Γιάννη Μπουτάρη στη θέση του δημάρχου, επέλεξα να διατυπώνω με ευθύτητα την κριτική μου θέση και τις αντιρρήσεις μου για επιλογές, πράξεις ή παραλείψεις της δημοτικής αρχής. Αυτό επιβάλει η δημοκρατική λειτουργία μιας παράταξης ανοιχτής στην κοινωνία και αυτό ήταν το συγκριτικό μας πλεονέκτημα το οποίο μας οδήγησε στην εκλογική νίκη.Τα υπόλοιπα στοιχεία αυτής της συζήτησης, τα οποία καταδεικνύουν τη διαφορά αντιλήψεων για τη συλλογικότητα και αποπνέουν αίσθηση μεγαλείου και καισαρισμό, είναι καταστάσεις που ξεφεύγουν από τη σφαίρα της πολιτικής. Δεν έχω ούτε την πρόθεση αλλά ούτε και την …αρμοδιότητα να κάνω οποιοδήποτε άλλο σχόλιο.
- Δεν με αφορά η, εμμονική σχεδόν, αναφορά του Γιάννη Μπουτάρη για το πώς διαχειρίζεται τα συναισθήματά και τις …ενδοοικογενειακές του συγκρούσεις ούτε η συχνή επίκληση του κυνισμού του ως μεθόδου αντιμετώπισης θεμάτων που αφορούν τον τρόπο διοίκησης, την επιλογή συνεργατών ή την …«αποπομπή» άλλων. Αυτά αφορούν αποκλειστικά τον ίδιο, την οικογένεια και τους φίλους του. Όχι εμένα και σίγουρα όχι την πόλη. Στην περίπτωση ώριμων ανθρώπων, οι οποίοι μάλιστα κατέχουν θέσεις υψηλής ευθύνης, οι διαφορετικές απόψεις, οι διαφωνίες, ακόμα και οι συγκρούσεις επί κρίσιμων για την πόλη θεμάτων, πρέπει να είναι αντικείμενο δημιουργικής ώσμωσης και οδηγός για την αποτελεσματικότερη και ορθότερη άσκηση πολιτικής –όχι αιτία εκρηκτικών συμπεριφορών, ανιστόρητων αποφάσεων ή και ρήξεων.
- Δεν πρόκειται να παγιδευτώ σε προσχηματικές και παραπλανητικές –εν τέλει ανάξιες λόγου- συζητήσεις περί «νέου» και «παλιού». Εκ του αποτελέσματος και από τις αντιλήψεις και τις πρακτικές τους κρίνονται στην πολιτική οι νέοι, οι κατ’ επίφαση νέοι, οι «παλιοί», οι «γερασμένοι» αλλά και οι γέροι. Τα υπόλοιπα πολύ λίγο ενδιαφέρουν τους πολίτες και αποτελούν απλώς δείγματα ενός μετα-πολιτικού λαϊκισμού. Δυστυχώς, ανακυκλώνοντας αυτές τις αντιπαραγωγικές θεωρίες, αποκοβόμαστε από τα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπων και χάνουμε το στόχο μας που είναι η παραγωγή του έργου για το οποίο δεσμευτήκαμε απέναντί τους βάσει των προγραμματικών αρχών θέσεών μας.
- Η συζήτηση που ο Γιάννης Μπουτάρης προκαλεί (και ο ίδιος αναιρεί και πάλι επαναφέρει με επαναλαμβανόμενες, αντιφατικές δηλώσεις του) σχετικά με το αν …θα είναι υποψήφιος δήμαρχος το 2019, αν θα συνεχίσει να είναι δήμαρχος ως τα 100 του χρόνια (!), αν δίνει ή παίρνει «δαχτυλίδια» είναι άκαιρη, αγγίζει τα όρια της φαιδρότητας και, προς το παρόν, απασχολεί αποκλειστικά τον ίδιο. Ουδείς άλλος -αυτήν τη στιγμή- ασχολείται με το θέμα εκτός από τις παραπολιτικές στήλες τις οποίες φροντίζει να τροφοδοτεί.
Τα δυο χρόνια που απομένουν είναι η τελευταία ευκαιρία της διοίκησης να αναστρέψει τη δυσαρέσκεια που έχει προκαλέσει και να δημιουργήσει τις συνθήκες που θα βελτιώσουν την εικόνα της Θεσσαλονίκης και θα αναβαθμίσουν την ποιότητα της ζωής σε αυτήν. Την παραδοχή για την απουσία έργου την έχει, άλλωστε, κάνει δημοσίως ο ίδιος ο Γ. Μπουτάρης σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου και σε διάφορες συνεντεύξεις του. Να επικεντρωθούμε, λοιπόν, στη δουλειά μας για τα επόμενα χρόνια που απομένουν.
Ας είμαστε αισιόδοξοι. Τα καλύτερα έρχονται.
