Έναν μικροδορυφόρο, που -παρότι αυτήν τη φορά δεν θα εκτοξευτεί σε ύψος μεγαλύτερο των 1.000 μέτρων- κατασκευάζεται με στόχο να μπορεί να αξιολογεί εάν το περιβάλλον σε άλλους πλανήτες είναι βιώσιμο, δημιούργησε η ελληνική ομάδα φοιτητών «White Noise», στο πλαίσιο της συμμετοχής της στον διαγωνισμό διαστημικής «CanSat in Greece». Πώς επέλεξε η ομάδα την επωνυμία της; «White Noise είναι ο λευκός θόρυβος στην ορολογία των σημάτων κι ό,τι ουσιαστικά υποθέτουμε πως έχει απομείνει από το Big Bang» ανέφερε στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM», ο Χαρίτωνας Χαριτωνίδης, υπεύθυνος της ομάδας των Ελλήνων φοιτητών, που κατασκευάζουν τον μικροδορυφόρο τύπου CanSat.
Στην ελληνική ομάδα συμμετέχουν, επίσης, οι Δημήτρης Μπράλιος, Ιάσονας Νικολάου, Σπύρος Παυλάτος και Μιλτιάδης Στούρας από τη Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) και ο Γιώργος Ραπακούλιας από τη Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ). Η ομάδα πέτυχε, ήδη, να είναι μία από τις έξι που πέρασαν στο επόμενο στάδιο του διαγωνισμού «CanSat in Greece». Στόχος των νεαρών επιστημόνων είναι ολοκληρωθεί η κατασκευή ενός ιδιαίτερα καινοτόμου δορυφόρου, που θα έχει ως αποστολή εκτοξευόμενος να λειτουργήσει ως μία διαστημική συσκευή που θα προσγειώνεται σε έναν άλλο πλανήτη και θα υπολογίζει εάν το περιβάλλον είναι βιώσιμο.
Σχεδίαση και κατασκευή στην Ελλάδα
«Η ομάδα φτιάχτηκε για να συμμετάσχουμε στον διαγωνισμό, που γίνεται ώς εξής: Κάθε ομάδα φτιάχνει έναν δορυφόρο μικρού μεγέθους σε μέγεθος κουτιού από αναψυκτικό και αυτός εκτοξεύεται μέσω πυραύλου σε υψόμετρο 1.000 μέτρα και πέφτει με αλεξίπτωτο φέρνοντας μετρήσεις, ενώ εμείς έχουμε να επιλέξουμε κάποια αποστολή την οποία θα εκτελέσουμε» εξηγεί ο κ. Χαριτωνίδης.
Η συνέχεια ήρθε με την ολοκλήρωση του σχεδιασμού και την έναρξη της κατασκευής στα τέλη του περασμένου έτους. «Μέσα στο 2017, στα τέλη Νοεμβρίου, ξεκινήσαμε την κατασκευή και αυτήν τη στιγμή δοκιμάζουμε κάποια υποσυστήματα του δορυφόρου» σημειώνει ο κ. Στούρας, με τους νεαρούς κατασκευαστές να έχουν να αντιμετωπίσουν ιδιαίτερες τεχνικές προκλήσεις. «Ο χώρος είναι ένας μεγάλος περιορισμός που έχουμε, όπως και το βάρος, καθώς η ιδέα μας είναι να φτιαχτεί ένας δορυφόρος, ο οποίος θα μπορεί -όταν τον προσγειώσουμε σε έναν άλλον πλανήτη- να πάρει κάποιες μετρήσεις που αφορούν τη βιωσιμότητά του» παρατηρεί ο νεαρός σπουδαστής της Σχολής Μηχανολόγων Μηχανικών Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, ενώ τονίζει πως η αρχική ιδέα έχει ως εφαλτήριο τις νέες εξελίξεις. «Όπως βλέπουμε και από τις σύγχρονες τάσεις της διαστημικής (...) σε κάποια χρόνια ίσως είναι ανάγκη η ανθρωπότητα να αποικίσει σε έναν άλλον πλανήτη» καταλήγει.
