Γράφει ο Χρήστος Εμμανουηλίδης, Ιατρός Ογκολόγος και υποψήφιος δημοτικός Σύμβουλος με την Θεσσαλονίκη των Πολιτών (Βασίλης Μωυσίδης).
Μια κοινωνία προοδεύει όταν ενεργοποιούνται οι δυνατότητές της στον μέγιστο βαθμό. Δηλαδή όταν οι επιστήμονες εργάζονται στα πεδία των γνώσεών τους, όταν οι δάσκαλοι διδάσκουν τα μαθήματα που γνωρίζουν, όταν οι εργάτες έχουν την κατάλληλη εργασία, όταν τελικά όσοι έχουν κάτι σημαντικό να προσφέρουν, έχουν την δυνατότητα να το κάνουν. Και η προσφορά μπορεί να είναι ηθική, άυλη και όχι μόνο υλική.
Είναι γνωστό ότι η μακροχρόνια κρίση που περνάμε έχει πολλές διαστάσεις. Παρατηρούμε από την μία την αύξηση των κοινωνικών αναγκών και από την άλλη την υπολειτουργία ατόμων με ικανότητες. Οικογένειες φτωχοποιούνται, ευπαθείς κοινωνικές ομάδες αυξάνονται σε πληθυσμό και σε ανάγκες, νεαροί μεταναστεύουν με αποτέλεσμα μεγάλοι άνθρωποι ηλικιακά να μένουν αβοήθητοι. Κρατικές κοινωνικές και άλλες δομές μένουν υποστελεχωμένες, ενώ ευνοούνται πρόωρες συντάξεις ανθρώπων που μπορεί να είναι και στην ακμή της παραγωγικότητάς τους, με αποτέλεσμα η συσσωρευμένη τους εμπειρία να μένει αχρησιμοποίητη. Το ανελαστικό μας σύστημα δεν επιτρέπει την αξιοποίηση τέτοιων κοινωνικών κεφαλαίων πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.
Υπάρχει επομένως μια ασυμβατότητα μεταξύ αυξημένων αναγκών και ανεκπλήρωτων δυνατοτήτων. Ποια είναι η σωστή λύση αυτής της αδυναμίας να επικοινωνήσουν οι δυνάμεις της κοινωνίας με την ζήτηση κοινωνικών υπηρεσιών; Ως ένας ενδιάμεσος ανάμεσα στις δύο αυτές πραγματικότητες θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα Δημοτικό Γραφείο Εθελοντισμού. Ένα γραφείο στο οποίο θα μπορούν να απευθύνονται δομές πάσης φύσεως που θα ζητούν βοήθεια από εθελοντές για να στηρίξουν και να εμπλουτίσουν τις δραστηριότητές τους και στο οποίο ταυτόχρονα να απευθύνονται πολίτες που θέλουν να συνεισφέρουν στο κοινωνικό γίγνεσθαι, θέλουν αλτρουιστικά να βοηθήσουν τον πλησίον, αλλά δεν γνωρίζουν τον τρόπο. Οργανισμοί κοινωνικής υποστήριξης ευπαθών ομάδων, τυφλών, παιδιών με δυσκολίες, αναπήρων, φυλακισμένων, εξαρτημένων, κακοποιημένων, χρονίως πασχόντων, πρόνοιας όλων των ειδών, αλλά και ομάδες και σύλλογοι δημιουργικοί όπως αθλητικοί, καλλιτεχνικοί, εκπαιδευτικοί, κοινωνικής δράσης κλπ θα μπορούν να απευθύνονται σε ένα τέτοιο γραφείο και να προσκαλούν εθελοντές.
Είναι σίγουρο ότι χιλιάδες συμπολίτες μας, συνταξιούχοι, άνεργοι, ή και οποιοσδήποτε έχει ελεύθερο χρόνο και θέλει να προσφέρει, θα ανταποκρίνονταν σε ένα τέτοιο δομημένο και επομένως αξιόπιστο κάλεσμα. Πολλοί συμπολίτες μας θα αισθάνονταν έτσι ότι επανέρχονται στην ενεργό δράση, ότι συμμετέχουν στα κοινά, ότι δεν μένουν παραγκωνισμένα και ανενεργά μέλη της κοινωνίας. Τι πιο ωραίο από έναν καθηγητή που περιμένει να διοριστεί να προσφέρει εθελοντικά σε φτωχά παιδιά τη γνώση του. Ή μια συνταξιούχα νοσοκόμα να εργάζεται εθελοντικά λίγες ώρες σε ένα δημοτικό ιατρείο. Τέτοιοι άνθρωποι θα αισθάνονται την πληρότητα που δημιουργεί στον άνθρωπο η προσφορά, ίσως ακόμα περισσότερο από την συνήθη εργασία, γιατί η προσφορά θα είναι τώρα προϊόν εκούσιας επιλογής και όχι εργασιακός καταναγκασμός. Θα απαλλαγούν από το «φάντασμα της ανεπίδοτης αγάπης» και θα αισθανθούν αυτοπεποίθηση και χρήσιμοι στην κοινωνία. Το αποτέλεσμα θα είναι το γενικότερο καλό και μια πιο όμορφη, αλληλέγγυα και αποδοτική κοινωνία.
Φυσικά ένα τέτοιο γραφείο θα λειτουργεί σε συνεργασία με υφιστάμενους φορείς εθελοντικής εργασίας, και επίσης θα έχει την υποχρέωση να ελέγχει τη χρηστότητα των διαφόρων μελών, περιλαμβανομένης και κάποιου είδους συνέντευξης και αξιολόγησης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ελλάδα έχει στηριχτεί στους μεγάλους ευεργέτες, όπως στον Ζάππα, στον Βαρβάκη, στον Συγγρό, στον Αβέρωφ, στον Νιάρχο, στον Ωνάση και άλλους, αλλά μπορεί θαυμάσια να προχωρήσει μπροστά και με τους μικρούς και όχι λιγότερο σημαντικούς, όπως ο καθένας από εμάς.
Ο συνδυασμός Θεσσαλονίκη των Πολιτών, με επικεφαλής τον κ. Βασίλη Μωυσίδη δίνει προτεραιότητα σε αυτό το θέμα. Ήδη έχει επικοινωνήσει με πολλούς εθελοντικούς οργανισμούς, έχει γνωρίσει τα διάφορα προβλήματα και προτίθεται να προωθήσει τον θεσμό του εθελοντισμού στην πόλη μας και να θεσπίσει ένα Δημοτικό Γραφείο Εθελοντισμού.
*Χρήστος Εμμανουηλίδης, Ιατρός Ογκολόγος, Απόφοιτος Κλασικής Φιλολογίας ΑΠΘ και υποψήφιος δημοτικός Σύμβουλος με την Θεσσαλονίκη των Πολιτών (Βασίλης Μωυσίδης).
