Πορεία υπέρ των μεταναστών στην Μόρια και κατά των καμπ «εγκλεισμού» τους πραγματοποιούν αυτή την ώρα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης αντιεξουσιαστές και μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας.
Η συγκέντρωση έγινε στην Καμάρα και προ ολίγου ξεκίνησε η πορεία, η οποία κινείται από την Ιασωνίδου προς την Ολύμπου. Οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις γίνονται με βάση την πορεία των διαδηλωτών.
Δείτε φωτογραφίες του TyposThes.
Διαβάστε το κείμενο – κάλεσμα για την κινητοποίηση
Πορεία ενάντια στα camp εγκλεισμού μεταναστ(ρι)ών & αλληλεγγύης…
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ!
ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ!
Από τα σύνορα του Έβρου μέχρι την Αμυγδαλέζα, από τη Μόρια μέχρι τη Μανωλάδα, το ελληνικό κράτος συμμετέχει σε έναν άλλοτε ακήρυχτο άλλοτε ρητό πόλεμο ενάντια στους/ις μετανάστ(ρι)ες. Η στρατιωτικοποίηση και η αυξημένη επιτήρηση των χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων σε όλη την περιοχή από τον Έβρο ως το Καστελόριζο, οι παράνομες επαναπροωθήσεις, η στρατιωτική και αστυνομική βία και καταστολή κατά των μεταναστ(ρι)ών, ο εγκλεισμός σε Hotspot- στρατόπεδα συγκέντρωσης, η φτηνή, υποτιμημένη, μαύρη εργασία, η απουσία πρόσβασης σε στέγαση, παιδεία, υγεία, η μη παροχή νόμιμων εγγράφων, συνθέτουν μέρος της συνολικής εικόνας αυτού του πολέμου.
Το τελευταίο διάστημα, η αντιμεταναστευτική πολιτική έχει αυξηθεί σε ένταση. Μπορούμε να θυμηθούμε τα γεγονότα στον Έβρο και τα σύνορα λίγο πριν το lockdown, όπου αφού οι μετανάστ(ρι)ες ταυτοποιήθηκαν ως «υποχείρια στα χέρια του Ερντογάν» και τυποποιήθηκαν ως «ασύμμετρη απειλή» για την εθνική ασφάλεια και σταθερότητα δέχθηκαν μια άνευ όρων βία από στρατό, αστυνομία και ένοπλους φασίστες που «έπαιρναν το νόμο στα χέρια τους». Η κρατική διαχείριση της πανδημίας COVID-19 σήμαινε για τις μετανάστριες και τους μετανάστες που ζουν στα camps-φυλακές υποχρεωτικό εγκλεισμό-καραντίνα για πολλούς μήνες χωρίς ουσιαστική πρόληψη και πρόσβαση στο σύστημα υγείας. Με πρόσχημα τον κορονοϊό, επιταχύνονται οι διαδικασίες μετατροπής όλων των camps σε κλειστά, σχέδιο το οποίο υπήρχε φυσικά πριν την COVID-19. Κατά τη διάρκεια των προηγούμενων μηνών, είδαμε επίσης pushbacks-απαγωγές κατά τις οποίες η αστυνομία απήγαγε μετανάστ(ρι)ες με ή χωρίς χαρτιά από το κέντρο των πόλεων ή από camps και τους οδηγούσε παράνομα στην Τουρκία. Είδαμε το ελληνικό λιμενικό σε ρόλο πειρατή να καταστρέφει τις βάρκες που έπλεαν προς τα ελληνικά χωρικά ύδατα ή να τις ωθεί με τη βία πίσω στα διεθνή και τουρκικά χωρικά ύδατα, γεγονός που κατήγγειλαν ακόμη και διεθνή μέσα ενημέρωσης. Επίσης, τον επόμενο καιρό σχεδιάζεται να γίνουν χιλιάδες εξώσεις από ανθρώπους που δικαιούνταν στεγαστικά προγράμματα και πλέον η αίτηση ασύλου τους έχει εγκριθεί.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΜΟΡΙΑΣ
Το βράδυ της 8 Σεπτέμβρη, το camp της Μόριας παραδίδεται στις φλόγες. Αποκλειστική ευθύνη για το κάψιμο της Μόριας έχει η αντιμεταναστευτική πολιτική του ελληνικού κράτους και της Ε.Ε. Μετά το κάψιμο της Μόριας, τα ΜΜΕ, η κυβέρνηση και κάθε λογής ρατσιστική φωνή ξεκίνησαν να μιλούν για «ευθύνη των μεταναστών για τη φωτιά». Η απόδοση ευθύνης στις μετανάστριες και τους μετανάστες, όμως, εμπεριέχει μια θεμελιώδη αντιστροφή της πραγματικότητας: Ευθύνη για τη φωτιά στη Μόρια έχουν όσοι κατασκεύασαν αυτή τη φυλακή, όσοι δημιούργησαν αυτή την απάνθρωπη συνθήκη. Είναι δίκαιο οι μετανάστ(ρι)ες να αποδρούν από τη φυλακή και να τη βλέπουν να παραδίδεται στις στάχτες. Είναι δίκαιο να αρνηθούν να ζήσουν κι άλλο σε ένα διαρκές καθεστώς εγκλεισμού. Δεν είναι λίγες, άλλωστε, οι φορές που έχουν εξεγερθεί οι μετανάστες στη Μόρια και αλλού. Μετά τη φωτιά, οι μετανάστριες φωνάζουν για ελευθερία και διαμαρτύρονται ενάντια στον εγκλεισμό τους. Ο αγώνας αυτός έχει όλο το δίκαιο του κόσμου.
Η «ΝΕΑ ΜΟΡΙΑ»
Το «χάος» που πυροδότησε η φωτιά στη Μόρια ακολούθησε η προσπάθεια του ελληνικού κράτους για ανασυγκρότηση του εγκλεισμού με πιο συστηματικό πλέον τρόπο, σε πιο ασφυκτικές συνθήκες. Αμέσως μετά τη φωτιά, κηρύχθηκε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης η οποία σήμανε την αρχή ενός νέου γύρου καταστολής και εγκλεισμού των μεταναστ(ρι)ών. Αστυνομικές δυνάμεις μεταφέρθηκαν στη Λέσβο οι οποίες μάλιστα έριξαν χημικά στις κινητοποιήσεις των μεταναστ(ρι)ών. Έπειτα, δρομολογήθηκε η κατασκευή του νέου κλειστού camp στο Καρά Τεπέ και χρησιμοποιήθηκαν από το υπουργείο μετανάστευσης διάφορα ψέματα και εκβιασμοί για να πείσουν τις μετανάστριες και τους μετανάστες να μπουν στη νέα φυλακή (μόνο όσοι/ες μπαίνουν στη νέα δομή θα μπορούν να εκκινήσουν τη νόμιμη διαδικασία παροχής ασύλου, η νέα δομή είναι πλήρως έτοιμη κ.ά.).
Φυσικά, οι συνθήκες στον Καρά Τεπέ είναι απαράδεκτες: Δίνεται 1,5 λίτρο νερό την ημέρα, πρέπει να καταγράφονται επίσημα οι αιτήσεις εξόδου, την Κυριακή 20/9 απαγορεύτηκε η έξοδος σε όλους/ες τις μετανάστ(ρι)ες επειδή τα μαγαζιά ήταν κλειστά (!). Ο χώρος είναι ο πλέον ακατάλληλος: αφενός είναι εκτεθειμένος σε βόρειους ανέμους και αφετέρου, ως παλιό πεδίο βολής, είναι επικίνδυνος.
Σε όλα αυτά, προστίθεται επίσης η απόφαση του υπουργείου μεταναστευτικής πολιτικής να κλείσει το χώρο ΠΙΚΠΑ με χωρητικότητα 100-120 ατόμων, πράγμα που θα οδηγήσει τους αιτούντες άσυλο σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝΤΑΙ ΩΣ «ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ» ΤΗΣ ΜΟΡΙΑΣ
Έπειτα από τη φωτιά, η αντιτρομοκρατική και η ΕΥΠ, «ταυτοποίησαν» 6 μετανάστες αφγανικής καταγωγής ως «εμπρηστές της Μόριας», οι οποίοι έχουν ήδη κριθεί προφυλακιστέοι. Για το ελληνικό κράτος, οι 6 αυτοί «εμπρηστές» συμπυκνώνουν κάθε δυνητική αντίδραση ενάντια στην αντιμεταναστευτική πολιτική. Είναι εμφανής ο φόβος η φωτιά να μεταφερθεί εκτός Μόριας (όπως ήδη έγινε στη Σάμο και το Σκαραμαγκά) καθώς η Μόρια δεν είναι η «εξαίρεση» αλλά στην πραγματικότητα αποτελεί μέρος ενός συστήματος εγκλεισμού που περιλαμβάνει «ανοιχτές» και κλειστές δομές. Έτσι, η παραδειγματική τιμωρία των «εμπρηστών» της Μόριας (αλλά και των 3 που συνελήφθησαν για τη φωτιά στο camp στη Σάμο στις 15 Σεπτέμβρη) φαίνεται να είναι μεγάλης σημασίας για το ελληνικό κράτος, ενώ μέλη και φίλοι διεθνών οργανώσεων που κατήγγειλαν με αποδείξεις τα pushback στο Αιγαίο, διώκονται με βαριές κατηγορίες.
Τώρα, είναι η στιγμή να πούμε κατηγορηματικά: καμία καταδίκη των «εμπρηστών».
Καμία καταδίκη, γενικότερα, όποιου μετανάστη, όποιας μετανάστριας αγωνίζεται.
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ-ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ
Απέναντι σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα η αδιαφορία δεν είναι επιλογή. Επιλέγουμε να σταθούμε δίπλα στους μετανάστες και τις μετανάστριες και να αγωνιστούμε από κοινού για τα προβλήματά μας. Σε αυτόν τον τόπο που νιώθουμε τόσο ξένοι, δεν θέλουμε να είμαστε μόνοι/ες. Θέλουμε να ζήσουμε μαζί με τις μετανάστριες και τους μετανάστες, στις πλατείες, στους δρόμους και στις γειτονιές, ενάντια σε κάθε ρατσιστική πολιτική.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ/ΕΣ ΖΟΥΣΑΝ ΣΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΜΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΥΝΕΧΙZΟΥΝ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ
ΧΑΡΤΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ, ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΕΓΑΣΗ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ
