Τον ιδιοκτησιακό… πλουραλισμό που παρατηρείται κατά μήκος της παράκτιας ζώνης της Θεσσαλονίκης –όπως εκδηλώθηκε και στο θέμα της περιβόητης τέντας που στήθηκε προ ημερών στη Νέα Παραλία εν αγνοία του Δήμου- επισήμανε ως πιθανότερη πηγή προβλημάτων για την εξέλιξη του φιλόδοξου mega project για τη διαμόρφωση του ενιαίου Παραλιακού Μετώπου, ο Αντιπεριφεράρχης Υποδομών και Δικτύων της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας κ. Πάρις Μπίλλιας.
Μιλώντας σήμερα στο Radio North 98, σημείωσε χαρακτηριστικά: «Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα, ίσως το μεγαλύτερο κατά την άποψη μου, που θα αντιμετωπίσουμε στην εκπόνηση και στην έγκριση του πολεοδομικού σχεδίου είναι οι αντιδράσεις που θα έχουμε από τους φορείς του δημοσίου. Είτε αυτό είναι το ΤΑΙΠΕΔ, είτε είναι το υπερταμείο, είτε είναι η ΕΤΑΔ, είτε είναι η ΓΑΙΑΟΣΕ, είτε οποιοιδήποτε άλλοι φορείς υπάρχουν. Από ένα σημείο και ύστερα, αυτά τα ζητήματα πρέπει να τα λύσουμε σε πολιτικό επίπεδο. Παρόλο που είμαι τεχνοκράτης αντιλαμβάνομαι ότι αυτό ξεπερνάει τα όρια μιας τεχνοκρατικής προσέγγισης. Χρειάζεται πολιτική διευθέτηση. Όταν η πόλη εδώ και πολλά χρόνια διεκδικεί κάποια πράγματα, ήρθε η ώρα να τα υλοποιήσει. Δεν είναι κάτι το οποίο προέκυψε σήμερα. Κανένας από εμάς, προφανώς, δεν είναι κατά της επιχειρηματικότητας και της αξιοποίησης της περιουσίας του ελληνικού δημοσίου. Προς αυτή τη κατεύθυνση θα κινηθούμε και θα βοηθήσουμε και μέσα από το ειδικό πολεοδομικό σχέδιο, αλλά υπάρχουν και κάποια ζητήματα τα οποία είναι κόκκινες γραμμές. Δηλαδή για εμάς είναι κόκκινη γραμμή το να δημιουργήσουμε μια ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη που έχει ανάγκη όλη η περιφέρεια δυτικής Μακεδονίας. Δεν υπάρχει ούτε μια νόμιμη επιχείρηση που ασχολείται με τον τομέα της επισκευής των πολλών σκαφών που υπάρχουν. Λειτουργούν αυτές οι επιχειρήσεις, λειτουργούν όμως παράνομα και αντιμετωπίζουν ένα σωρό προβλήματα».
Ο ίδιος επέμεινε στην ανάγκη δημιουργίας ενός ενιαίου φορέα που θα αναλάβει με εκτελεστικές αρμοδιότητες τη συνολική ευθύνη του project, σε επίπεδο εκπόνησης μελετών, εποπτείας κατασκευών, αλλά και της εν συνεχεία διαχείρισης. «Σε ό,τι αφορά τις δημόσιες υποδομές, αλλά ακόμη και στις ιδιωτικές, ένα από τα μεγάλα προβλήματα που υπάρχουν είναι ότι η συντήρηση είναι μια λέξη άγνωστη, με αποτέλεσμα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα από την ολοκλήρωση των έργων, αυτά να βανδαλίζονται και να μην υπάρχει κάποιος φορέας που να αναλαμβάνει σε τακτική βάση τη συντήρηση τους. Οι δήμοι, αλλά και η Περιφέρεια, έχουν ζητήματα έλλειψης προσωπικού. Σκεφτείτε ότι στις υπηρεσίες που προσωπικά προΐσταμαι, κάποτε υπήρχαν 500 μηχανικοί και τώρα έχουμε μείνει 80. Άρα χρειάζεται ένας φορέας, που θα αναλάβει συνολικά αυτό το ρόλο ώστε και να εξελιχθεί γρήγορα το έργο και να προβλεφθεί εν συνεχεία η συντήρηση».
