Η Θεσσαλονίκη τίμησε τους 50.000 Εβραίους κατοίκους της θύματα του Ολοκαυτώματος, φωνάζοντας «Ποτέ Ξανά» με την πορεία μνήμης για τη συμπλήρωση 79 ετών από την ημέρα που έφυγε από την πόλη το πρώτο τρένο προς τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Άουσβιτς.
Η πορεία ξεκίνησε από την πλατεία Ελευθερίας με προορισμό τον παλιό Σιδηροδρομικό Σταθμό.
Χιλιάδες κόσμου συμμετείχε στην σιωπηλή πορεία με πρώτη την πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελαρροπούλου που τίμησε με την παρουσία της τη σημερινή ημέρα.
Θεσσαλονικείς κάθε ηλικίας, με λευκά μπαλόνια στα χέρια με το σύνθημα Ποτέ Ξανά, ακολούθησαν την πορεία στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα ενάντια στο ναζισμό και τις θηριωδίες του.
Το παρών στην πορεία έδωσαν μεταξύ άλλων ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Μαργαρίτης Σχοινάς, ο υφυπουργός Εσωτερικών για θέματα Μακεδονίας Θράκης, Σταύρος Καλαφάτης, ο πρέσβης του Ισραήλ, Γιόσι Αμράνι, η αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλονίκης, Βούλα Πατουλίδου, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνος Ζέρβας, ο πρόεδρος της Ισραηλινής Κοινότητας, Δαυίδ Σαλτιέλ και ο πρύτανης του ΑΠΘ, Νίκος Παπαϊωάννου.
Η πορεία συνδιοργανώθηκε από το Δήμο Θεσσαλονίκης, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος και την Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης.
Το απόγευμα, θα πραγματοποιηθούν στο Εβραϊκό Μουσείο Θεσσαλονίκης τα εγκαίνια της εκθεσιακής σειράς «Στην ίδια πόλη: χριστιανοί και εβραίοι στη Θεσσαλονίκη». Την πρώτη θεματική ενότητα της σειράς με τίτλο «Μουσική, Θέατρο, Πολιτισμός», που αφιερώνεται στη μνήμη των εβραίων μαθητών του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης (1915-1943), θα εγκαινιάσει η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, κα Λίνα Μενδώνη.
Η έκθεση συνδιοργανώνεται από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης – Έδρα Εβραϊκών Σπουδών, το Αρχείο Γεωργίου Κωνσταντινίδη, την Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης – Εβραϊκό Μουσείο Θεσσαλονίκης και το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων με την υποστήριξη του Γενικού Προξενείου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης.
Δείτε φωτογραφίες του INTIME από τη σημερινή πορεία μνήμης:
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου που συμμετείχε στην Πορεία Μνήμης «Ποτέ ξανά, Θεσσαλονίκη-Άουσβιτς - 79 χρόνια από την αναχώρηση του πρώτου συρμού» απηύθυνε τον ακόλουθο χαιρετισμό:
«Τον Μάρτιο του 1943 στους δρόμους της Θεσσαλονίκης επικρατούσε ασυνήθιστη κίνηση, όπως αφηγείται ο συγγραφέας Γιώργος Ιωάννου, που από το εφηβικό του δωμάτιο παρακολουθούσε τις ατελείωτες φάλαγγες Ελλήνων Εβραίων να οδηγούνται με τα πόδια στον σιδηροδρομικό σταθμό. Στις 15 του μήνα, 2.800 συμπολίτες μας στοιβάζονται σε μια εμπορική αμαξοστοιχία με προορισμό, όπως τους είπαν, την Κρακοβία. Στην πραγματικότητα πηγαίνουν λίγο δυτικότερα, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς - Μπιρκενάου. Ήταν η πρώτη από πολλές αποστολές που σχεδίασαν οι Ναζί και εκτέλεσαν οι λοχαγοί των Ες Ες Ντίτερ Βισλιτσένι και Άλοϊς Μπρούνερ, εκπρόσωποι στη χώρα μας του αποτρόπαιου μηχανισμού μαζικής και απάνθρωπης εξόντωσης στα κολαστήρια της φρίκης.
“Στο μυαλό μου είναι άσβηστη η εικόνα εκείνης της μέρας”, γράφει στη μαρτυρία της η επιζήσασα του Ολοκαυτώματος Έρικα Κούνιο- Αμαρίλιο, ανάμεσα στις πρώτες γυναίκες που επιβιβάστηκαν στον συρμό. “Θυμάμαι προχωρούσαμε σαν ένα σώμα. Αναμαλλιασμένες γυναίκες, άλλες με μωρά στην αγκαλιά, άλλες να σέρνουν από το κάθε χέρι ένα παιδί που έκλαιγε, άντρες με βαλίτσες και μπόγους να προσπαθούν να διαπεράσουν το πλήθος. Φωνές, ουρλιαχτά, κλάματα, μπροστά στις ορθάνοιχτες πόρτες των βαγονιών, βαγόνια που είναι για ζώα όχι για ανθρώπους ...”.
Έτσι ξεκίνησε, πριν από 79 χρόνια, το ξεκλήρισμα της ιστορικής και ανθηρής εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης. Είχε βέβαια προηγηθεί και εδώ η εφαρμογή των αντισημιτικών νόμων της Νυρεμβέργης, η διαταγή να καρφιτσωθεί το κίτρινο άστρο στα ρούχα, οι επιτάξεις των σπιτιών και των μαγαζιών, τα χαρτόνια στις βιτρίνες με τυπωμένη την επαίσχυντη φράση “οι Εβραίοι είναι ανεπιθύμητοι”, η ισοπέδωση του εβραϊκού νεκροταφείου, - ενός από τα αρχαιότερα και σημαντικότερα στον ευρωπαϊκό χώρο-, η συγκέντρωση και ο βασανιστικός εξευτελισμός των ανδρών της κοινότητας στην πλατεία Ελευθερίας στις 11 Ιουλίου 1942, η αποστολή πολλών από αυτούς σε καταναγκαστικά έργα στη νότια Ελλάδα.
Τώρα γνωρίζουμε ότι οι περισσότεροι από τους Εβραίους συμπολίτες μας, ταλαιπωρημένοι από το ταξίδι, αδυνατισμένοι, άρρωστοι, οδηγήθηκαν κατευθείαν στα κρεματόρια. Ελάχιστοι γύρισαν. Από τους περίπου 46.000 εκτοπισμένους επέστρεψαν λιγότεροι από 2.000, ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά που καταγράφηκαν σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Ο εκτοπισμός και ο αφανισμός της εβραϊκής κοινότητας υπήρξε μια μεγάλη κοινωνική και πολιτισμική απώλεια για την πόλη μας. Γι’ αυτό και έχει πολύ μεγάλη σημασία ότι, τα τελευταία χρόνια, η Θεσσαλονίκη έχει αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν για πράξεις και παραλείψεις του παρελθόντος, έχει αναγνωρίσει το ιστορικό τραύμα που προκάλεσε η αδιαφορία, ο εφησυχασμός, ο αντισημιτισμός του μεσοπολέμου και έχει καταδικάσει με τον πλέον εμφατικό τρόπο τη ναζιστική και φασιστική ιδεολογία που τρέφει τη βία και τον ρατσισμό. Γιατί η λήθη, η “αποθήκευση του ασύλληπτου στον καταψύκτη της ιστορίας”, όπως έγραψε ένας σπουδαίος Εβραίος, ο συγγραφέας Ζαν Αμερύ, ενέχει τον κίνδυνο να ξαναφέρει στην επιφάνεια “ψιθύρους από την κόλαση”. Μόνο αν μεταβιβάσουμε την ιστορική γνώση στις νέες γενιές, αν διαφυλάξουμε την ιστορική μνήμη, αν συναισθανθούμε ως δικό μας τον πόνο και την οδύνη των θυμάτων, αν κατανοήσουμε ότι το Ολοκαύτωμα είναι μια πανανθρώπινη ιστορική κληρονομιά, θα εξοπλιστούμε απέναντι σε μια νέα επέλαση του κακού, ενδεχομένως με άλλη μορφή, πάντοτε όμως απειλητική και αποτρόπαιη.
Σήμερα, τιμάμε τη μνήμη των Ελλήνων Εβραίων που εκτοπίστηκαν, βασανίστηκαν και θανατώθηκαν στα γερμανικά στρατόπεδα, και μαζί τη μνήμη όσων τους βοήθησαν να δραπετεύσουν από το γκέτο, να διαφύγουν από τον βέβαιο θάνατο. Άνθρωποι από διαφορετικούς πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους, ανεξαρτήτως φύλου, φυλής και θρησκεύματος, πορευτήκαμε όλοι μαζί στα βήματα των Εβραίων μαρτύρων, ακολουθήσαμε σιωπηλοί την τελευταία τους διαδρομή. Είμαι σίγουρη ότι η Θεσσαλονίκη, “αυτή η μάνα, η ανά, η μάικω και η μάντρε, δεν θα τους λησμονήσει ποτέ, δεν θα τους σκεπάσει με το χώμα της λησμονιάς και της ανωνυμίας”, όπως γράφει ο Γιώργος Ιωάννου, αλλά θα εξυψώσει τη μνήμη τους στους αιώνες ως πράξη ιστορικής δικαίωσης και συγγνώμης».
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ:
Θεσσαλονίκη: Υποχώρησαν τα νέρα στο Θερμαϊκό - 15 μέτρα μέσα η θάλασσα (ΦΩΤΟ)
ΗΠΑ σε Τουρκία: Δώστε τους S-400 για την Ουκρανία - Αντάλλαγμα τα F-35
Αρνητικός στον κορωνοϊό ο Κυριάκος Μητσοτάκης - Επιστρέφει στα καθήκοντά του
