Οι ελλείψεις αναισθησιολόγων στο Ιπποκράτειο καθιστούν προβληματική όχι μόνο τη λειτουργία του Χειρουργικού τομέα αλλά και του Παθολογικού και του Παιδιατρικού, επισήμαναν, σε σημερινή συνέντευξη Τύπου, τρεις καθηγητές Ιατρικής ΑΠΘ/διευθυντές Κλινικών, χαρακτηρίζοντας το Νοσοκομείο ως τον «μεγάλο ασθενή» του δημόσιου τομέα υγείας. Παράλληλα τόνισαν ότι οι ελλείψεις αναισθησιολόγων είναι διαχρονικό πρόβλημα, για την επίλυση του οποίου απαιτείται κεντρικός σχεδιασμός από το υπουργείο Υγείας.
Σημείωσαν επίσης ότι, σήμερα, στη λίστα χειρουργείων περιμένουν 1.500 ασθενείς και ως προσωρινή λύση πρότειναν τη συνέχιση της συνεργασίας με τις ιδιωτικές κλινικές, που ξεκίνησε στη διάρκεια της πανδημίας και λήγει στις 30/6/2022.
Μάλιστα, ο διευθυντής Ιατρικής Υπηρεσίας του Ιπποκράτειου, καθηγητής Χειρουργικής ΑΠΘ και διευθυντής της Ε' Χειρουργικής Κλινικής Απόστολος Καμπαρούδης ανέφερε ότι σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας λειτούργησε μέσα στο Νοσοκομείο ένα δεύτερο νοσοκομείο για τους ασθενείς με Covid, ενώ παράλληλα δημιουργήθηκε νέα ΜΕΘ 38 κλινών με δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, ιδρύθηκε Πνευμονολογική Κλινική και εγκαταστάθηκαν όλα τα χειρουργεία στον υπό ανακαίνιση 5ο όροφο του κτιρίου Γ. Ωστόσο, όπως ανέφερε ο κ. Καμπαρούδης, λόγω της έλλειψης αναισθησιολόγων, ο χειρουργικός τομέας αντιμετώπισε το μεγαλύτερο πρόβλημα καθώς έχει 12 χειρουργικές κλίνες, κάποιες από τις οποίες είναι μοναδικές και απόλυτα εξειδικευμένες, και ενώ υπάρχουν 27 οργανικές θέσεις αναισθησιολόγων, σήμερα στο Ιπποκράτειο υπάρχουν μόνο εννέα αναισθησιολόγοι. Σημείωσε, επίσης, ότι για την ασφαλή λειτουργία του Νοσοκομείου θα έπρεπε να υπάρχουν 40 ειδικοί αναισθησιολόγοι.
Αναλυτικά, σε σχετικό Δελτίο Τύπου ο κ. Καμπαρούδης αναφέρει:
Το Ιπποκράτειο Γ.Ν.Θ. μέχρι σήμερα, δύο χρόνια μετά την πανδημία, χωρίς τυμπανοκρουσίες, διαχειρίστηκε τον μεγαλύτερο όγκο ασθενών Covid-19 πανελλαδικά, ενώ αποτελεί κέντρο αναφοράς για πολλές ομάδες ασθενών. Ουσιαστικά λειτούργησε ένα πλήρες δεύτερο νοσοκομείο μέσα στο υπάρχον, προκειμένου οι ασθενείς Covid-19 να έχουν υπηρεσίες υψηλής ποιότητας, χωρίς όμως την ανάλογη ενίσχυση. Επιπλέον προσέφερε και στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας με εμβολιαστικά κέντρα.
Αυτά έγιναν σε συνεργασία με την Διοίκηση του Νοσοκομείου και με τον τεράστιο όγκο δουλειάς, που επιφορτίστηκε το προσωπικό του νοσοκομείου. Σ΄ αυτές τις δύσκολες συνθήκες προέκυψαν και θετικά στοιχεία που θα σηματοδοτήσουν την μελλοντική λειτουργία του Νοσοκομείου, για τα οποία η Διοίκηση ενήργησε επίμονα, προγραμματισμένα και σε απόλυτη συνεργασία με το ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό παραϊατρικό προσωπικό. Τα καλά νέα είναι:
• Η δημιουργία της νέας ΜΕΘ στον 1ο όροφο του κτιρίου Γ΄ δυναμικότητας 38 κλινών, με δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.
• Η ίδρυση της Πνευμονολογικής Κλινικής
• Η εγκατάσταση όλων των χειρουργείων στον υπό ανακαίνιση 5ο όροφο του κτιρίου Γ΄.
Δυστυχώς, τώρα που επέρχεται «νηνεμία» εμφανίζονται πολύ πιο έντονα τα προβλήματα, κάποια εκ των οποίων είναι καταστροφικά. Ο παθολογικός και ο παιδιατρικός τομέας στην κυριολεξία έχουν «γονατίσει» και είναι άγνωστο πότε θα επανέλθουν στην πρότερη κατάσταση λειτουργίας με τόσο ταλαιπωρημένο και ψυχικά καταπονημένο προσωπικό. Η εκπαίδευση των ειδικευομένων όλων των ειδικοτήτων, πολύ περισσότερο των χειρουργικών, έχει χαθεί για δύο χρόνια και για τις χειρουργικές ειδικότητες θα συνεχίσει να είναι πλημμελής, εφ’ όσον δεν ενισχυθεί το Αναισθησιολογικό Τμήμα.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα το αντιμετωπίζει ο χειρουργικός τομέας, ο οποίος έχει πλήρως αδρανοποιηθεί και καταστραφεί μέσα στο νοσοκομείο και με τις υπάρχουσες συνθήκες δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί σε κανέναν από τους σκοπούς ύπαρξής του. Το Γ.Ν.Θ. Ιπποκράτειο, είναι τριτοβάθμιο νοσοκομείο με Χειρουργικό Τομέα που απαρτίζεται από 12 Χειρουργικές Κλινικές, από τις οποίες κάποιες είναι μοναδικές και απόλυτα εξειδικευμένες. Για 23 ημέρες του μήνα έχει κάποιου τύπου γενική – εξωτερική εφημερία, δεχόμενο περιστατικά και από τα υπόλοιπα νοσοκομεία της Βόρειας Ελλάδας.
Το Αναισθησιολογικό Τμήμα καλείται να καλύψει:
α. Χειρουργικές επεμβάσεις, προγραμματισμένες, έκτακτες, επείγουσες, όλων των χειρουργικών κλινικών.
β. Χορήγηση αναισθησίας σε ειδικά τμήματα-κέντρα αναφοράς: Μεταμοσχεύσεις συμπαγών οργάνων (ήπαρ – νεφροί ), σε νεογνά, εξειδικευμένα παιδιατρικά περιστατικά, επιπεπλεγμένα μαιευτικά περιστατικά.
γ. Υπηρεσίες Επείγουσας Ιατρικής σε όλους τους Covid ασθενείς του νοσοκομείου.
δ. Χορήγηση αναισθησίας, αναλγησίας, καταστολής εκτός χειρουργείου, σε μη-Covid ασθενείς όλων των κλινικών και τμημάτων του νοσοκομείου.
ε. Διακομιδές βαρέως πασχόντων ασθενών, εντός και εκτός νοσοκομείου.
στ. Προαναισθητικό έλεγχο και περιεγχειρητική φροντίδα των χειρουργικών ασθενών
ζ. Το Ιατρείο πόνου.
Για την ελάχιστα ομαλή και ασφαλή λειτουργία του νοσοκομείου, όλη αυτή η δραστηριότητα απαιτεί την παρουσία 40 ειδικών αναισθησιολόγων. Οι οργανικές θέσεις του αναισθησιολογικού τμήματος στον υπάρχοντα οργανισμό του νοσοκομείου είναι 27 και οι υπηρετούντες, αυτή την στιγμή αναισθησιολόγοι είναι μόλις 9, με προοπτική μέχρι
τέλους του χρόνου να ελαττωθούν ακόμη περισσότερο.
Για την ασφαλή λειτουργία εφημερίας του νοσοκομείου, ανά μήνα, απαιτούνται 91 ενεργείς και 93 εφημερίες ετοιμότητας ειδικών αναισθησιολόγων. Αυτός ο όγκος των εφημεριών είναι αδύνατον να καλυφθεί με 9 αναισθησιολόγους. Ήδη τα προγράμματα εφημεριών των τελευταίων μηνών κατατίθενται με 50 κενά, κατά μέσο όρο, σε εφημερεύοντες ειδικούς αναισθησιολόγους.
Όλα αυτά για τις χειρουργικές κλινικές του νοσοκομείου σημαίνουν:
α) Αδυναμία εξυπηρέτησης, έστω και στο ελάχιστο της λίστας χειρουργείων.
β) Αύξηση του χρόνου αναμονής προς χειρουργείο στο αόριστο, όχι μόνο αυτών που πάσχουν από καλοήθη χειρουργικά νοσήματα, αλλά το κυριότερο και απαράδεκτο, των ασθενών με κακοήθη νοσήματα.
γ) Πλήρως ανασφαλή διενέργεια των εφημεριών του νοσοκομείου και κατ΄ επέκταση των επειγουσών χειρουργικών επεμβάσεων, που επίσης έχουν αυξημένο χρόνο αναμονής.
δ) Αδυναμία εξυπηρέτησης ασθενών του παθολογικού και του παιδιατρικού τομέα, που απαιτείται για τη διενέργεια διαγνωστικών ή θεραπευτικών πράξεων παρουσία αναισθησιολόγου.
ε) Απόλυτα ανεπαρκή εκπαίδευση των ειδικευομένων των χειρουργικών ειδικοτήτων. Να σημειωθεί ότι στο νοσοκομείο, όλες οι χειρουργικές κλινικές, δίνουν πλήρη ειδικότητα.
Ήδη ειδικευόμενοι των χειρουργικών κλινικών παραιτούνται ή προγραμματίζουν να παραιτηθούν λόγω ανεπαρκούς εκπαίδευσης. Δεν είναι πολύ μακριά ο καιρός, που οι ασθενείς στη Θεσσαλονίκη ή και στη Β. Ελλάδα, θα πεθαίνουν επειδή δεν υπάρχουν αναισθησιολόγοι για χορήγηση αναισθησίας, ώστε να χειρουργηθούν.
Υπάρχουν νέοι άνθρωποι και παιδιά με καρκίνο, που δεν χειρουργούνται, λόγω έλλειψης αναισθησιολόγων. Υπάρχουν καρκινοπαθείς, στους οποίους δεν μπορεί να ξεκινήσει η κατάλληλη χημειοθεραπεία, αν δεν γίνει πρώτα βιοψία και αυτό δεν γίνεται λόγω έλλειψης αναισθησιολόγων. Υπάρχουν νεογνά και βρέφη με καρκίνο ή άλλες βαριές παθήσεις που δεν μπορούν να λάβουν την κατάλληλη θεραπεία, επειδή δεν υπάρχει αναισθησιολόγος να δώσει αναισθησία για την τοποθέτηση του ειδικού ενδοφλέβιου καθετήρα. Υπάρχουν παιδιά, που χρειάζεται να υποβληθούν σε MRI για να διαγνωστεί η πάθησή τους και αυτό καθυστερεί ή ματαιώνεται λόγω έλλειψης αναισθησιολόγων. Από τη Λάρισα κι επάνω υπάρχουν μόνο 2 αναισθησιολόγοι (αυτοί στο Ιπποκράτειο) που μπορούν να δώσουν αναισθησία σε νεογνά ημερών ή εβδομάδων για επεμβάσεις απόλυτης αναγκαιότητας και δεν υπάρχει δυνατότητα εκπαίδευσης κανενός, επειδή δεν περισσεύει κανείς.
Υπάρχουν (συμπεριλαμβανομένου του διευθυντή) μόνο 3 αναισθησιολόγοι εξειδικευμένοι στη χορήγηση αναισθησίας για μεταμοσχεύσεις ήπατος, καλύπτοντας σε πανελλήνιο επίπεδο 23 ημέρες το μήνα, ενώ τα νοσοκομεία της Αθήνας μόνο 7 ημέρες. Οι προτάσεις που κατ΄ επανάληψη έγιναν προς την αναπληρώτρια Υπουργό Υγείας, καθ΄ ύλην αρμόδια για τα νοσοκομεία, με κοινοποίηση προς όλους τους αρμόδιους και το γραφείο του Πρωθυπουργού είναι οι εξής:
1. Ενιαίος Αναισθησιολογικός χάρτης, αν όχι 4ης και 3ης ΥΠΕ από κοινού, τουλάχιστον της πόλης της Θεσσαλονίκης με καταγραφή όλου του ανθρώπινου Αναισθησιολογικού δυναμικού και κατανομή βάσει των αναγκών.
2. Σύναψη σταθερής εργασιακής σχέσης με τα Αναισθησιολογικά Τμήματα των Ιδιωτικών Κλινικών για μόνιμη μηνιαία υποστήριξη του ΙΓΝΘ με επέκταση της ισχύος των διατάξεων του 4850 και πέραν της 30.06.2022.
3. Γνωστοποίηση της συμφωνίας με τις ιδιωτικές κλινικές, με σκοπό την όσο το δυνατόν καλύτερη αξιοποίησή της.
4. Επαναξιολόγηση της ευθύνης και βαρύτητας των ειδικοτήτων και νομοθέτηση ειδικών οικονομικών και μη προνομίων για την ειδικότητα της Αναισθησιολογίας.
5. Σύσταση νέων θέσεων με ειδικά προσόντα για κάλυψη εξειδικευμένων αναγκών (παιδοαναισθησία, μαιευτική αναισθησία-αναλγησία, μεταμοσχεύσεις)
6. Προκήρυξη όλων των αναγκαίων οργανικών θέσεων ειδικευμένων Αναισθησιολόγων και νοσηλευτικού προσωπικού Αναισθησιολογίας σύμφωνα με τα ισχύοντα περί» ασφαλούς χορήγησης αναισθησίας» (ΦΕΚ 100/1997)
7. Σε συνεννόηση με το Υπουργείο Παιδείας, για το Γ.Ν.Θ. Ιπποκράτειο τουλάχιστον, μετατροπή τεσσάρων θέσεων Αναισθησιολογίας του ΕΣΥ σε αντίστοιχες πανεπιστημιακές θέσεις. Δεν υπάρχει καμία επιπλέον οικονομική επιβάρυνση, αντίθετα υπάρχει μικρό οικονομικό όφελος. Το ενδιαφέρον, όπως έχει δείξει και πρόσφατη προκήρυξη, είναι πιο έντονο για πανεπιστημιακές θέσεις.
8. Εφαρμογή των διατάξεων του αρθρ.35/ν.4368(21.02.2016) για έγκαιρη κάλυψη κενών Αναισθησιολογίας, με: (α) πρόβλεψη και έγκαιρη αναγγελία αναγκών, πχ 6 μήνες πριν την κένωση θέσης λόγω συνταξιοδότησης, (β) μετακίνηση όχι αποκλειστικά από τη συγκεκριμένη αρμόδια ΥΠΕ στην οποία ανήκει το νοσοκομείο (4η ΥΠΕ για το ΙΓΝΘ).
9. Απαλλαγή αναισθησιολόγων από διανοσοκομειακές διακομιδές, ώστε να μην μένουν ακάλυπτα τα χειρουργεία των νοσοκομείων όπου υπηρετούν.
Από τις 30 Ιουνίου και μετά που παύουν τα έκτακτα μέτρα, το Γ.Ν.Θ. Ιπποκράτειο, θα αδυνατεί να καλύψει οποιαδήποτε χειρουργική ανάγκη. Στα κατ’ επανάληψη έγγραφά μας δεν είχαμε καμία απάντηση και πολύ περισσότερο ανταπόκριση. Γι’ αυτό και αποφασίσθηκε η κατάσταση αυτή να κοινοποιηθεί στην κοινωνία. Την 1η Ιουλίου, μπορεί να έρθει η κ. Υπουργός να της παραδώσουμε τα κλειδιά των Χειρουργικών Κλινικών του Νοσοκομείου.
