Του Μιχαήλ Λιάπη,
Ακόμη και μέσα στο Φεβρουάριο ενδέχεται να προχωρήσει η δημοπράτηση για το έργο της δημιουργίας Πάρκου Μνήμης στην Πλατεία Ελευθερίας για τους χιλιάδες Εβραίους Θεσσαλονικείς που έχασαν τη ζωή τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί.
Αυτό ανακοίνωσε κατά τον χαιρετισμό του στο πλαίσιο των εκδηλώσεων στη Θεσσαλονίκη για την Εθνική Ημέρα Μνήμης Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων του Ολοκαυτώματος, ο δήμαρχος της πόλης, Στέλιος Αγγελούδης.
Αναλυτικά η ομιλία του Στ. Αγγελούδη:
Κυρίες και κύριοι,
Είναι ημέρα πένθους η σημερινή. Η ημέρα που γυρνάμε το ρολόι του χρόνου πίσω, στα χρόνια της φρίκης. Στη μαρτυρική εκείνη εποχή, που η Θεσσαλονίκη, η πόλη της αρμονικής συμβίωσης, επρόκειτο να στερηθεί βίαια ένα πολύτιμο κομμάτι της ιδιαίτερης, πολυπολιτισμικής ταυτότητάς της, ένα κομμάτι της ίδιας της ψυχής της.
Είναι η ημέρα που αποδίδουμε τον ελάχιστο φόρο τιμής στα θύματα του Τρόμου και επαναβεβαιώνουμε με τον πλέον εμφατικό τρόπο πως ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ.
Η Θεσσαλονίκη είχε το προνόμιο να φιλοξενεί μία από τις αρχαιότερες και σημαντικότερες κοινότητες των Εβραίων της Διασποράς, με καταλυτική συμβολή στην οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική πρόοδο και ευημερία του τόπου μας.
Η 11η Ιουλίου του 1942 σηματοδότησε την αρχή του τέλους: Με εντολή των Ναζί, χιλιάδες Εβραίοι Θεσσαλονικείς συγκεντρώθηκαν εδώ, στην Πλατεία Ελευθερίας. Εκείνο το «μαύρο Σάββατο» τέθηκε σε εφαρμογή το σχέδιο της Τελικής Λύσης, που οδήγησε στον εκτοπισμό και την εξόντωση της συντριπτικής πλειοψηφίας των συμπολιτών μας.
Ελάχιστοι ήταν εκείνοι που επιβίωσαν. Κατόρθωσαν, όμως, χάρη στο πείσμα, στην αποφασιστικότητα και στην επιμονή τους, να συγκροτήσουν και πάλι την κοινότητά τους, να οικοδομήσουν, όπω έχει επισημάνει στο παρελθόν ο Πρόεδρος της Κοινότητας, ο κ. Δαυίδ Σαλτιέλ, μια νέα ζωή πάνω στα ερείπια.
Σε αυτούς τους ανθρώπους, σε αυτούς που χάθηκαν στα κρεματόρια και σε αυτούς που επέστρεψαν, η πόλη δεν έχει εκπληρώσει το χρέος της. Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι συνιστά ύβρη το γεγονός, πως η Πλατεία αυτή δεν έχει αποδοθεί ακόμη στη συλλογική μνήμη.
Είμαι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσω σήμερα πως με την έμπρακτη στήριξη της Κυβέρνησης έγινε δυνατή η εξασφάλιση της απαραίτητης χρηματοδότησης ώστε να προχωρήσουμε άμεσα, εντός των επόμενων μηνών, ενδεχομένως και μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου, στη δημοπράτηση του έργου.
Το Πάρκο Μνήμης που θα δημιουργηθεί στη νέα πλατεία Ελευθερίας μαζί με το Μουσείο Ολοκαυτώματος θα αποτελέσουν δύο κορυφαία τοπόσημα που θα υπηρετούν τόσο την ανάγκη διαφύλαξης της ιστορικής μνήμης στο διηνεκές όσο και την ανάδειξη της Αλήθειας του Ολοκαυτώματος, μιας Αλήθειας που κάποιοι επιμένουν να αποκρύπτουν, να φαλκιδεύουν και να διαστρεβλώνουν.
Όπως εύστοχα έχει γραφτεί, στον 20ο αιώνα η ανθρωπότητα γνώρισε τα πιο απάνθρωπα καθεστώτα στην Ιστορία της. Όμως τα καθεστώτα αυτά πέρασαν, καταποντίστηκαν, κατέρρευσαν με πάταγο και αποτελούν πλέον τραγική ανάμνηση και παράδειγμα προς αποφυγή.
Όμως πρέπει όλοι μας να επαγρυπνούμε. Να επαγρυπνούμε και να μη ξεχνούμε. Γιατί η λήθη δεν οδηγεί μόνο στην προσβολή της μνήμης των νεκρών, αλλά ανοίγει την πόρτα στο εφιαλτικό ενδεχόμενο επανάληψης του χρονικού της φρίκης.
Δεν πρέπει επ’ ουδενί να παρασυρθούμε από μια ψευδαίσθηση ανώδυνου εφησυχασμού πως, δήθεν, ο κίνδυνος των υμνητών του ναζισμού ανήκει στο παρελθόν.
Πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητό απ’ όλους, πως το αβγό του φιδιού επωάζεται και πως πρέπει να δώσουμε μια ηχηρή απάντηση στα σταγονίδια αυτά, προτάσσοντας τις πανανθρώπινες αξίες της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, της Κοινωνική Δικαιοσύνης, της Αλληλεγγύης. Να τιμήσουμε έμπρακτα τη μνήμη όλων των Εβραίων που μαρτύρησαν στα ναζιστικά κρεματόρια.
Το οφείλουμε στους 43.000 Εβραίους συμπολίτες μας που μεταφέρθηκαν από την 15η Μαρτίου μέχρι και την 10η Αυγούστου 1943 στο στρατόπεδο θανάτου του Άουσβιτς, το οφείλουμε στα έξι εκατομμύρια Εβραίους – αθώες ψυχές, θύματα του Ολοκαυτώματος.
Σας ευχαριστώ.
