Νεκρό βρήκαν τον Γιώργο, τη μαύρη αρκούδα του Καταφυγίου, οι φροντιστές του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ που παρακολουθούν και ταΐζουν καθημερινά τις αρκούδες.
Ο Γιώργος ήταν ήδη 27 ετών περίπου (ο μέσος όρος ζωής των αρκούδων είναι τα 25 έτη) και είχε επιβαρυμένη κατάσταση υγείας, λόγω του ότι στα πρώτα χρόνια της ζωής του ήταν αιχμάλωτη αρκούδα σε τσίρκο και στη συνέχεια υπήρξε αρκούδα χορεύτρια.
Η πρακτική της αρκούδας-χορεύτριας και η ανάγκη να σταματήσει ο εξευτελισμός και τα βασανιστήρια του μεγάλου θηλαστικού, ήταν ο βασικός λόγος ίδρυσης του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ, τον οποίο και πέτυχε.
Παρόλο που δεν ήταν καφέ αρκούδα, αλλά μαύρη αμερικάνικη, είχε προσαρμοστεί πλήρως στο Καταφύγιο και ζούσε αρμονικά με τις υπόλοιπες. Ήταν ήσυχος και πολύ καλός φίλος της Τασούλας με την οποία περνούσαν την περίοδο του χειμέριου ύπνου μαζί σε φωλιά που έσκαβε για να χωράει και τους δυο τους.
Ο Γιώργος κατασχέθηκε το 1991 στην Άμφισσα από αρκουδιάρη, ο οποίος τον είχε αγοράσει από τσίρκο. Ζύγιζε 130 κιλά και ήταν η μόνη αρκούδα του Καταφυγίου, που δεν είναι καφέ (Ursus arctos) αλλά μαύρη αμερικάνικη αρκούδα (Ursus americanus).
Για δύο περίπου χρόνια ο Γιώργος φιλοξενήθηκε στον Ορειβατικό Σύλλογο Άμφισσας. Τον Αύγουστο του 1993 μεταφέρθηκε στο Περιβαλλοντικό Κέντρο του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ. Η υγεία του ήταν γενικά καλή, χρειαζόταν όμως άμεσες εξαγωγές των κυνοδόντων της κάτω γνάθου.
Ο Γιώργος είχε όμορφη γυαλιστερή γούνα, αντιπροσωπευτική του είδους του, με μουσούδα σε ομαλή ίσια γραμμή. Ήταν ήσυχος, αλλά και πεισματάρης.
