Οι ανάγκες της χώρας μας σε αίμα, ανέρχονται περίπου σε 750.000 μονάδες το χρόνο, σύμφωνα με στοιχεία του 2014. Σε κάθε 10 νοσηλευόμενους αρρώστους, οι 2 χρειάζονται μετάγγιση αίματος, ενώ για να σωθεί ένας βαριά τραυματίας απαιτούνται από 10 μέχρι 40 μονάδες αίματος.
Τακτικοί αιμοδότες είναι μόνο το 0,65% του πληθυσμού της Ελλάδας και επειδή οι αυξημένες ανάγκες δεν καλύπτονται πλήρως βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να εισάγουμε αίμα από τον Ελβετικό Ερυθρό Σταυρό, γεγονός οικονομικά ασύμφορο. Η αναλογία των εθελοντών αιμοδοτών είναι 50% από το συγγενικό περιβάλλον των ασθενών, 40% από τους μεμονωμένους εθελοντές αιμοδότες και τους συγκροτημένους συλλόγους εθελοντικής αιμοδοσίας και 5% από τις ένοπλες δυνάμεις.
"Η ολοένα αυξανόμενη αναγκαιότητα για εθελοντική αιμοδοσία προκύπτει από την πρόοδο της ιατρικής, όπου η μετάγγιση χρησιμοποιείται όλο και πιο συχνά, από τον μεγάλο αριθμό τροχαίων ατυχημάτων (κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες), την αυξανόμενη συχνότητα της μεσογειακής αναιμίας και από το γεγονός ότι οι μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών κι οργάνων απαιτούν μεγάλες ποσότητες αίματος και προϊόντων αίματος", αναφέρει με αφορμή την εβδομάδα αιμοδοσίας η επίκουρη καθηγήτρια φυσιολογίας Δωροθέα Καπουκρανίδου, μέλος της επιτροπής.
Για να καλυφθούν οι ανάγκες της χώρας μας θα πρέπει το 10% του πληθυσμού να προσφέρει τουλάχιστον μια φορά το χρόνο αίμα. Οι συστηματικοi εθελοντές αιμοδότες να είναι 300-330.000 άτομα στο σύνολο του πληθυσμού και να προσφέρουν αίμα 2-3 φορές το χρόνο.
"Η προσφορά αίματος μόνο σε έκτακτη ανάγκη π.χ. για συγγενικό πρόσωπο δεν λύνει το πρόβλημα. Σήμερα πρωτεύοντα ρόλο για την αιμοδοσία έχει η προσέλκυση και η δημιουργία εθελοντών αιμοδοτών με προγράμματα και μεθοδολογία, τα οποία έχουν ως βάση την μεταφορά γνώσεων και την πληροφόρηση του γενικού πληθυσμού, με μόνη και απαραβίαστη αρχή τον εθελοντισμό. Αυτό έχει αποδειχθεί ότι γίνεται με ομιλίες σε πληθυσμιακές ομάδες, στα σχολεία, στο στρατό, με την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, τη διαφήμιση.
Το ενθαρρυντικό είναι ότι έρευνες δείχνουν ότι κάθε χρόνο αυξάνονται οι εθελοντές αιμοδότες, ηλικίας 18-22, που σημαίνει πως οι νέοι έχουν συνειδητοποιήσει τη σημασία της εθελοντικής αιμοδοσίας κι όταν ένας άνθρωπος αρχίζει να προσφέρει αίμα σε τόσο νεαρή ηλικία, τότε δεν το κάνει μια φορά, συνεχίζει να το προσφέρει σε όλη του τη ζωή.
Από την εμπειρία της επιτροπής σας μεταφέρω ότι τα τελευταία πέντε χρόνια για την αιμοδοσία του ΑΠΘ υπάρχει ολοένα αυξανόμενο ενδιαφέρον τόσο από πλευράς εθελοντών αιμοδοτών όσο και από μεγάλη μερίδα φοιτητών που δρουν ως αρωγοί αυτής της προσπάθειας.
Ενδεικτικά αναφέρω ότι την πρώτη χρονιά, το 2011, που επικεντρωθήκαμε περισσότερο στην προώθηση της αιμοδοσίας του Α.Π.Θ., οι φοιτητές που συμμετείχαν εθελοντικά ανέρχονταν στους 17, ενώ στην φετινή προσπάθεια έχουμε περισσότερους από 65 φοιτητές με αμέριστη εθελοντική διάθεση. Κάτι τέτοιο είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρο μιας που από στοιχεία των αιμοδοσιών των νοσοκομείων της πόλης μας προκύπτει ότι σε καιρούς κρίσης, όπως την περίοδο που διανύουμε, τα ποσοστά των αιμοδοτών παρουσιάζουν δραματική πτώση", καταλήγει η κυρία Καπουκρανίδου.
Ο καθηγητής Ιατρικής Κωνσταντίνος Νάτσης και μέλος της επιτροπής, αναφέρεται στις προϋποθέσεις που απαιτούνται προκειμένου να είναι κανείς αιμοδότης, τι πρέπει γνωρίζει ο αιμοδότης πριν και μετά την αιμοδοσία και πότε κάποιος δεν μπορεί να είναι αιμοδότης.
Απαγορεύεται να δώσει κάποιος αίμα στις παρακάτω περιπτώσεις όταν:
• Πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη, υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, καρδιακό ή άλλο σοβαρό νόσημα.
• Έχει ιστορικό ηπατίτιδας, ελονοσίας, φυματίωσης, σύφιλης, μελιταίου πυρετού
• Είναι φορέας του AIDS
• Έχει αμειβόμενες σεξουαλικές σχέσεις
• Κάνει χρήση ναρκωτικών ενδοφλεβίως
• Έχει ομοφυλοφιλικές σχέσεις
• Ο σύντροφός του ανήκει σε κάποια από τις προηγούμενες κατηγορίες.
