Το μηλόξυδο χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες ως «γιατροσόφι» ενάντια στα βακτήρια και τους μύκητες, ως ενισχυτικό του ανοσοποιητικού και ως κατασταλτικό της πείνας. Τα τελευταία χρόνια έρθει και πάλι στο προσκήνιο και έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλές κυρίως ως καλλυντικό αλλά και ως αδυνατιστικό προϊόν.
Έρευνα που διεξήχθη το 2009 στην Ιαπωνία υπέδειξε ότι η κατανάλωση μηλόξυδου συσχετίζεται με χαμηλότερο σωματικό βάρος, χαμηλότερο Δείκτη Μάζας Σώματος, μικρότερη περίμετρο μέσης, αλλά και χαμηλότερα τριγλυκερίδια στο αίμα.
Σύμφωνα με τη διατροφολόγο Μόνικα Άμστερνταμ, το μηλόξυδο είναι πλούσιο σε βιταμίνες, μέταλλα, προβιοτικά και πολύτιμα ένζυμα. Έχει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση χάρη στο βήτα καροτένιο, το ασβέστιο και το κάλιο του μήλου, συστατικά που δεν καταστρέφονται κατά τη ζύμωση. Άλλες αντιοξειδωτικές ουσίες που περιέχει το μηλόξυδο είναι οι κατεχίνες, το γαλλικό οξύ, το καφεϊκό οξύ και το χλωρογενικό οξύ. Επίσης, το οξικό οξύ του μηλόξυδου προωθεί την απορρόφηση των μετάλλων που λαμβάνουμε μέσω των τροφών, ενώ παράλληλα καταστέλλει το αίσθημα της πείνας, ενισχύει το μεταβολισμό και δρα ενάντια στην κατακράτηση υγρών.
Το καλύτερο μηλόξυδο είναι το οργανικό, μη φιλτραρισμένο, καθώς περιέχει τη λεγόμενη «μητέρα», δηλαδή πρωτεΐνες, ένζυμα και ωφέλιμα βακτήρια. Το οργανικό μηλόξυδο είναι ελαφρώς θαμπό.
Το μηλόξυδο πρέπει πάντα να καταναλώνεται διαλυμένο σε νερό. Για αρχή, αρκεί μία κουταλιά του γλυκού σε ποτήρι 250-300 ml. Όσο ο οργανισμός το συνηθίζει, η ποσότητα μπορεί σταδιακά να αυξηθεί, χωρίς όμως να ξεπερνά τις 4 κουταλιές της σούπας την ημέρα. Δύο κουταλιές της σούπας την ημέρα είναι αρκετές για επαρκή απορρόφηση θρεπτικών συστατικών και ενίσχυση του μεταβολισμού στο πλαίσιο μιας ισορροπημένης διατροφής.
Πηγή: onmed.gr
