Οι ηλικιωμένοι που βιώνουν μια μεγάλη φυσική καταστροφή αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης άνοιας, σύμφωνα με διεθνή μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Proceedings of the National Academy of Sciences.
Η μελέτη εστίασε στις επιπτώσεις που είχε ο σεισμός και το καταστροφικό τσουνάμι του 2011, που έπληξαν την Ιαπωνία και που, μεταξύ άλλων, προκάλεσαν το πυρηνικό ατύχημα της Φουκουσίμα, και είναι η πρώτη φορά που οι φυσικές καταστροφές αναδεικνύονται ως παράγοντας κινδύνου για άνοια.
Οι ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, με επικεφαλής τον Χιρογιούκι Χικίτσι, ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 3.600 άτομα άνω των 65 ετών, που επιβίωσαν από το τσουνάμι. Μερικοί έμειναν στα σπίτια τους και άλλοι υποχρεώθηκαν να τα εγκαταλείψουν, όταν αυτά καταστράφηκαν. Το 38% έχασαν συγγενείς ή φίλους, ενώ το 59% υπέστησαν καταστροφές στην περιουσία τους. Πριν το τσουνάμι το 4% των συμμετεχόντων είχαν εμφανίσει άνοια, ενώ μετά το τσουνάμι το ποσοστό αυτό αυξήθηκε σε 11,5%.
Τα περιστατικά εγκεφαλικών επεισοδίων αυξήθηκαν από 2,8% (πριν από το τσουνάμι) σε 6,5% (μετά) και η υπέρταση από 54% σε 77%. Το ποσοστό όσων ηλικιωμένων αδυνατούσαν πλέον τελείως να επικοινωνήσουν με τους γείτονές τους (ούτε καν να τους χαιρετήσουν) αυξήθηκε από 1,5% σε σχεδόν 3%. Τα μεγαλύτερα επίπεδα άνοιας είχαν όσοι κατέληξαν σε προσωρινά καταλύματα μετά την καταστροφή των σπιτιών τους. Επίσης, όσο πιο σοβαρές ζημιές είχε υποστεί το σπίτι κάποιου, τόσο χειρότερη ήταν η άνοια. Από την άλλη, από μόνη της η απώλεια συγγενών και φίλων δεν φάνηκε να αυξάνει τον κίνδυνο άνοιας.
«Μετά από καταστροφές, οι περισσότεροι άνθρωποι εστιάζουν σε ψυχικά προβλήματα, όπως το μετατραυματικό σύνδρομο. Όμως, η έρευνά μας δείχνει ότι η έκπτωση των γνωστικών/νοητικών λειτουργιών αποτελεί επίσης σημαντικό ζήτημα. Φαίνεται πως ιδίως η επανεγκατάσταση σε προσωρινό κατάλυμα μπορεί να επιταχύνει την άνοια, ιδίως σε ευάλωτους ανθρώπους», σύμφωνα με τον Δρ Χικίτσι.
