Ευρέως χορηγούμενα αναλγητικά φάρμακα φαίνεται ότι αυξάνουν τον κίνδυνο εμφράγματος όταν λαμβάνονται κατά τη διάρκεια κοινού κρυολογήματος ή γρίπης, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Journal of Infectious Diseases.
Οι ερευνητές του Εθνικού Προγράμματος Ασφάλισης Υγείας της Ταϊβάν υπογραμμίζουν ότι ασθενείς και γιατροί θα πρέπει να είναι προσεκτικοί στη χρήση ή συνταγογράφηση των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ), για την ανακούφιση των συμπτωμάτων των οξέων αναπνευστικών λοιμώξεων.
Οι επιστήμονες ανέλυσαν στοιχεία για την περίοδο 2005-2011, που αφορούσαν και σχεδόν 10.000 άτομα που είχαν νοσηλευθεί για έμφραγμα. Ο στόχος ήταν να δουν αν δύο καρδιακοί παράγοντες κινδύνου (οξεία αναπνευστική λοίμωξη, όπως κρυολόγημα ή γρίπη και η χρήση ΜΣΑΦ) είχαν συνδυαστική επίδραση στον κίνδυνο εμφράγματος.
Συνέκριναν τον ατομικό κίνδυνο εμφράγματος κάθε ασθενή σε βάθος χρόνου, κατά τη διάρκεια των επεισοδίων αναπνευστικών λοιμώξεων και χρήσης ΜΣΑΦ. Διαπίστωσαν έτσι μια ισχυρή σχέση μεταξύ εμφράγματος και των δύο συγκεκριμένων παραγόντων κινδύνου. Η χρήση των ΜΣΑΦ κατά τη διάρκεια οξείας αναπνευστικής λοίμωξης σχετίστηκε με υπερτριπλάσιο κίνδυνο εμφράγματος, πάνω από επταπλάσιο κίνδυνο αν τα ΜΣΑΦ λαμβάνονταν ενδοφλεβίως στο νοσοκομείο, εν συγκρίσει με όταν οι ασθενείς δεν είχαν κανέναν εκ των παραγόντων κινδύνου.
Ο κίνδυνος εμφράγματος όταν οι ασθενείς είχαν οξεία αναπνευστική λοίμωξη αλλά δεν έπαιρναν ΜΣΑΦ ήταν υπερδιπλάσιος, ενώ ήταν 1,5 φορές μεγαλύτερος όταν τα άτομα έπαιρναν ΜΣΑΦ αλλά δεν έπασχαν από κρυολόγημα ή γρίπη. «Οι γιατροί θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η χρήση των ΜΣΑΦ κατά τη διάρκεια μιας οξείας αναπνευστικής λοίμωξης μπορεί να αυξήσει περαιτέρω τον κίνδυνο εκδήλωσης εμφράγματος. Οι ασθενείς με συμπτώματα γρίπης ή κοινού κρυολογήματος, επίσης, θα πρέπει να συμβουλεύονται τον θεράποντα ιατρό τους πριν τη λήψη ΜΣΑΦ», επισημαίνει ο συγγραφέας της μελέτης Τσενγκ-Τσουνγκ Φανγκ.
