Η πολλαπλή σκλήρυνση (ή σκλήρυνση κατά πλάκας) εκδηλώνεται με μυϊκή αδυναμία, κόπωση, δυσκολία στη βάδιση, ζαλάδα και προβλήματα όρασης, καθώς επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα. Το 80-85% των ασθενών αρχικά διαγιγνώσκονται με υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα μορφή της νόσου και τελικά οι περισσότεροι εκδηλώνουν την προοδευτική μορφή της, για την οποία δεν υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες.
Οι ερευνητές της Σχολής Ιατρικής και Βιοϊατρικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο, με επικεφαλής την Δρ Μπιανκα Γουεινστοκ-Γκατμαν, εξέτασαν 155 άτομα, 50 ετών και άνω, που είχαν διαγνωστεί με υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα πολλαπλή σκλήρυνση 15 χρόνια πριν. Οι ασθενείς αξιολογήθηκαν αρχικά και έπειτα μετά από πέντε χρόνια.
Το 30% των συμμετεχόντων είχαν παρουσιάσει επιδείνωση της νόσου και τελικά εκδήλωσαν προοδευτικής μορφής πολλαπλή σκλήρυνση μετά από πέντε χρόνια. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι αυτοί οι ασθενείς είχαν τετραπλάσιες πιθανότητες να έχουν βιώσει κόπωση. Και όντως αυτό ίσχυε όταν οι επιστήμονες αξιολόγησαν πιθανούς παράγοντες, όπως η ηλικία, ο χρόνος που είχε μεσολαβήσει από τη διάγνωση και τη σοβαρότητα της αναπηρίας τους.
Επίσης, οι ασθενείς που επιδεινώθηκε η υγεία τους έτειναν να είναι μεγαλύτερης ηλικίας και είχαν τριπλάσιες πιθανότητες να αναφέρουν αδυναμία και σπασμούς στα κάτω άκρα. Είχαν επίσης περισσότερες αναπηρίες από την αρχή της έρευνας. «Αν και θα πρέπει να μελετήσουμε το θέμα σε βάθος, η μελέτη αποκαλύπτει ορισμένα στοιχεία που θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε ποιοι ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο επιδείνωση της υγείας τους», σχολιάζει η Δρ Γουεινστοκ-Γκατμαν.
