Δεν επαληθεύονται οι φόβοι ότι οι διαδοχικές προσπάθειες απόκτησης παιδιού δια εξωσωματικής γονιμοποίησης θέτουν σε κίνδυνο τη σχέση του ζευγαριού ώστε να καταλήξουν σε διαζύγιο, όπως προκύπτει από διεθνή μελέτη που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Αναπαραγωγής και Εμβρυολογίας στη Γενεύη.
Ερευνητές από τη Δανία και την Πορτογαλία, με επικεφαλής την Δρ Μαριάνα Μάρτινς της Σχολής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Πόρτο, ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 43.000 γυναίκες στη Δανία.
Σε διάστημα 16 ετών, περίπου το ένα πέμπτο (20%) των ζευγαριών χώρισαν, αλλά δεν υπήρξε κάποια διαφορά ανάμεσα στα ζευγάρια που οι γυναίκες είχαν υποβληθεί σε θεραπεία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και σε εκείνα που οι γυναίκες είχαν κυοφορήσει φυσιολογικά. «Τα ευρήματά μας πρέπει να λειτουργήσουν καθησυχαστικά για τα ζευγάρια που ακολουθούν ή πρόκειται να ακολουθήσουν θεραπεία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, όσον αφορά την ασφάλεια της σχέσης τους», εξήγησε η Δρ Μάρτινς.
«Παρόλη την ένταση που μπορεί να φέρει η υπογονιμότητα, η θεραπεία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής στην πραγματικότητα μάλλον ωφελεί τη σχέση ενός ζευγαριού, επειδή τους αναγκάζει να βελτιώσουν την επικοινωνία τους», πρόσθεσε. Σύμφωνα με τη μελέτη πάντως, τα περισσότερα ζευγάρια που προσπαθούν να τεκνοποιήσουν μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης, βιώνουν μικρότερο ή μεγαλύτερο στρες και άγχος, λόγω και της αβεβαιότητας της κατάληξης της θεραπείας.
