Οι ηλικιωμένοι με μεγάλες διακυμάνσεις στην αρτηριακή τους πίεση διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο εκδήλωσης άνοιας και νόσου Αλτσχάιμερ, συγκριτικά με συνομηλίκους τους που έχουν σταθερές τιμές, σύμφωνα με ιαπωνική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Circulation.
Η υπέρταση είναι ένας γνωστός παράγοντας κινδύνου για άνοια, αλλά η νέα μελέτη αναδεικνύει και τις αυξομειώσεις της πίεσης ως αυτόνομου παράγοντα κινδύνου. Οι ερευνητές της Σχολής Ιατρικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κιούσου στη Φουκουόκα, , με επικεφαλής τον Δρ Τομογιούκι Οχάρα, εξέτασαν στοιχεία για 1.674 άτομα, κατά μέσο όρο 71 ετών, που μετρούσαν την αρτηριακή τους πίεση επί ένα μήνα κατ' οίκον. Σσχεδόν οι μισοί έπαιρναν φάρμακα για την υπέρταση.
Μέσα στην επόμενη πενταετία, 134 άνθρωποι είχαν διαγνωσθεί με νόσο Αλτσχάιμερ και 47 με αγγειακή άνοια, η οποία συνήθως οφείλεται σε μικρά εγκεφαλικά επεισόδια. Από την επεξεργασία των δεδομένων προέκυψε ότι, στη διάρκεια της επόμενης πενταετίας, εκείνοι με τις περισσότερες διακυμάνσεις της αρτηριακής πίεσης είχαν υπερδιπλάσια πιθανότητα να εμφανίσουν νόσο Αλτσχάιμερ, σε σχέση με όσους είχαν τις λιγότερες και μάλιστα άσχετα με το μέσο μηνιαίο επίπεδο της αρτηριακής πίεσης. Είχαν επίσης σχεδόν τριπλάσια πιθανότητα για αγγειακή άνοια.
Μάλιστα, η μεγάλη διακύμανση της συστολικής πίεσης σχετίζεται ιδιαίτερα με αυξημένο κίνδυνο για αγγειακή άνοια, αλλά όχι για νόσο Αλτσχάιμερ. Οι ερευνητές δεν είναι σίγουροι γιατί συμβαίνει αυτό, αλλά υποθέτουν ότι τα συχνά «σκαμπανεβάσματα» της αρτηριακής πίεσης μπορεί να επιφέρουν μεταβολές στη δομή και στη λειτουργία του εγκεφάλου, οι οποίες σταδιακά συμβάλλουν στην εκδήλωση άνοιας.
