Αμερικανοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας εντός των συνιστώμενων πλαισίων από τις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες, σε διάστημα έξι ετών μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας στους μεσήλικες. Η ίδια μελέτη δείχνει επίσης ότι, μόλις έξι χρόνια χωρίς γυμναστική στη μέση ηλικία σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας.
Εν αντιθέσει με το έμφραγμα, η καρδιακή ανεπάρκεια είναι μια χρόνια κατάσταση που συντελεί σε αναπηρία και αποτελεί βασική αιτία νοσηλειών σε άτομα άνω των 65 ετών. Παράγοντες κινδύνου θεωρούνται η υπέρταση, η υπερχοληστερολαιμία, ο διαβήτης, το κάπνισμα και το οικογενειακό ιστορικό.
Όπως αναφέρεται σε άρθρο του επιστημονικού εντύπου Circulation, ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins ανέλυσαν στοιχεία για 11.531 άτομα που είχαν πάρει μέρος στη μελέτη ARIC. Οι συμμετέχοντες ήταν κατά μέσο όρο 60 ετών, με το 57% να είναι γυναίκες.
Το δείγμα είχε τεθεί υπό ιατρική παρακολούθηση για 19 χρόνια και γινόταν καταγραφή τυχόν καρδιαγγειακών επεισοδίων (όπως έμφραγμα, εγκεφαλικό επεισόδιο και καρδιακή ανεπάρκεια). Κατά τη διάρκεια της μελέτης καταγράφηκαν 1.693 νοσηλείες και 57 θάνατοι λόγω καρδιακής ανεπάρκειας.
Οι συμμετέχοντες είχαν επίσης συμπληρώσει ερωτηματολόγια για τη φυσική τους κατάσταση και έτσι χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: κακή, ενδιάμεση, σε συμφωνία με τις κατευθυντήριες οδηγίες, δηλαδή τουλάχιστον 75 λεπτά ανά εβδομάδα έντονη άθληση ή τουλάχιστον 150 λεπτά την εβδομάδα μέτριας έντασης.
Το 42% των συμμετεχόντων (4.733 άτομα) αθλούνταν βάσει των κατευθυντήριων οδηγιών, το 23% (2.594 άτομα) ήταν στην ενδιάμεση κατηγορία και το 35% (4.024 άτομα) είχαν κακή φυσική κατάσταση, δηλαδή δεν αθλούνταν. Ωστόσο, 24% του δείγματος αύξηση της σωματική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της μελέτης, το 22% τη μείωσε και το 54% δεν άλλαξε κατηγορία.
Όσοι διαρκώς αθλούνταν επαρκώς είχαν τη μεγαλύτερη μείωση κινδύνου καρδιακής ανεπάρκειας, κατά 31%, συγκριτικά με αυτούς που διαρκώς ήταν σωματικά αδρανείς. Ο κίνδυνος καρδιακής ανεπάρκειας μειώθηκε κατά 12% σε 2.702 άτομα που αύξησαν τη σωματική τους δραστηριότητα. Αντίθετα, ο κίνδυνος αυξήθηκε κατά 18% για 2.530 άτομα που μείωσαν σταδιακά τα επίπεδα σωματικής άσκησης.
