ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ "ΤΥΠΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ"
Γράφει ο Αθανάσιος Εξαδάκτυλος, Πρόεδρος του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου
Η αντιμετώπιση μιας πανδημίας είναι πάντα μια εξαιρετικά δύσκολη επιχείρηση καθώς συμβαίνουν αραιά (η προηγούμενη ήταν προ εκατό ετών) και από λοιμογόνους παράγοντες άγνωστους πριν την εκδήλωση τους.
Η πανδημία της COVID-19 αρχικώς υποεκτιμήθηκε στην Ευρωπαϊκή ήπειρο και τον δυτικό κόσμο και δυστυχώς σε αυτό υπάρχει ευθύνη και του ΠΟΥ. Η χώρα μας αντιμετώπισε επιτυχώς την πανδημία στην πρώτη φάση αντλώντας συμπεράσματα από τις πρακτικές γειτονικών χωρών (Ιταλία) κινούμενη αποφασιστικά και γρήγορα. Αυτό επέτρεψε και την ασφαλή επανεκκίνηση της οικονομίας με όλες τις τεράστιες δυσκολίες από τις αρχές Μαΐου. Στο πλαίσιο αυτό, λειτούργησε με πολύ μικρούς αριθμούς και ο τουρισμός σε μια λαβωμένη παγκοσμίως οικονομία.
Εκ του αποτελέσματος μέχρι στιγμής η πανδημία στην Ελλάδα αντιμετωπίζεται επαρκώς και δεν έχουμε ζήσει τον φόβο και τον τρόμο που έζησαν άλλες κοινωνίες. Δυστυχώς αυτό μας οδηγεί στην πλημμελή τήρηση των μέτρων η οποία μειώνει τα αποτελέσματα που θα μπορούσαν να έχουν. Αυτό είναι το τίμημα της επιτυχίας της πρώτης περιόδου που οδηγεί πολλούς στο λανθασμένο συμπέρασμα ότι ο κίνδυνος δεν υπάρχει.
Η πραγματικότητα είναι ότι το δεύτερο κύμα θα μας συναντήσει σε δυσμενέστερη χρονική περίοδο λόγω της εποχής και η επιτυχία της άνοιξης δύσκολα θα επαναληφθεί το χειμώνα. Η εμπειρία απέδειξε ότι τα οικονομικά αποτελέσματα με μέτρα περιορισμού ή χωρίς, εφόσον υπάρχει πανδημία, είναι παρόμοια.
Σύγκριση Δανίας-Σουηδίας:
Οικονομικές απώλειες - παρόμοιες
Σουηδία περίπου 5.843 νεκροί - Δανία 628 νεκροί
Επίσης, η εμπειρία έδειξε ότι τα καθυστερημένα περιοριστικά μέτρα φέρνουν τα ίδια αποτελέσματα με τη μη-λήψη μέτρων.
Σουηδία 600 νεκροί/1.000.000 κατοίκους χωρίς lockdown, Ιταλία 600/1.000.000 με καθυστερημένο lockdown.
Κατά συνέπεια, η ανοιχτή οικονομία απαιτεί αυστηρότατη τήρηση των μέτρων για να υπάρχει σχετική ασφάλεια και μεγάλη ψυχραιμία στη διαχείριση, που δεν ταιριάζει με τον ψυχισμό του Έλληνα. Για όλους τους παραπάνω λόγους η άμεση δημιουργία συστήματος εξωνοσοκομειακής περίθαλψης είναι κατεπείγουσα, όπως και η ενίσχυση της νοσοκομειακής, γνωρίζοντας πάντοτε ότι στην επέλαση της πανδημίας δεν υπάρχει σύστημα που να παραμένει όρθιο.
Η εμπειρία των ναυαρχίδων στις ΗΠΑ, Βρετανία, Ιταλία κλπ το αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας. Βεβαίως όλα αυτά μπορούν να αναστραφούν όταν το πολυπόθητο εμβόλιο θα είναι διαθέσιμο.
