Συνέντευξη στην Λεμονιά Βασβάνη
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΥΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Πόσο αντιστεκόμαστε στους γευστικούς πειρασμούς; Γιατί είμαστε επιρρεπείς στην εικόνα λαχταριστών φαγητών που συνήθως είναι επεξεργασμένα, γεμάτα με ζάχαρη ή αλάτι, και δεν επιλέγουμε να φτιάξουμε κάτι στο σπίτι με αγνά υλικά όπως φρούτα και λαχανικά; Τι είναι τα υπερφαγικά επεισόδια και πότε συμβαίνουν;
Η Χριστίνα Σεραφείμ μέσα από το βιβλίο της με τίτλο «Θεραπεύω τη σχέση μου με το φαγητό» (εκδ. Τσιτουρίδης) δίνει τις απαντήσεις και αναλύει τις αιτίες που οδηγούν σε διατροφικές ατασθαλίες, αλλά και τρόπους για να χτίσουμε τις δικές μας αντιστάσεις στους πειρασμούς που μας κατακλύζουν. «Διαβάζοντας το βιβλίο αποδυναμώνεται η εξαρτημένη, καταχρηστική – ψυχαναγκαστική – σχέση μας με το φαγητό. Σελίδα με σελίδα εντοπίζουμε το πραγματικό μας πρόβλημα, ωριμάζουμε, ενηλικιωνόμαστε και μπορούμε να τροποποιήσουμε την αρρωστημένη συμπεριφορά μας που εκδηλώνεται πάντοτε με υπερφαγικά επεισόδια», ανέφερε μεταξύ άλλων στη συνέντευξη που παραχώρησε στο TyposThes.
-Πώς μπορούμε να θεραπεύσουμε τη σχέση μας με το φαγητό; Πώς βοηθάει το βιβλίο σας;
Πολύ σωστά θέσατε την ερώτηση. Πρόκειται για τη θεραπεία – δηλαδή την αποκατάσταση – της σχέσης μας με το φαγητό. Μέσα από την ανάγνωση του βιβλίου που έχω γράψει στοχεύουμε στην εξυγίανση της σχέσης μας με το φαγητό και όχι στον έλεγχο και στον εμμονικό διατροφικό προγραμματισμό. Πριν να μπορέσουμε να επανατοποθετηθούμε στη σχέση μας με το φαγητό, θα πρέπει να κατανοήσουμε πρώτα τη φύση της διατροφικής μας διαταραχής. Συνήθως πιστεύουμε ότι είμαστε απλά λαίμαργοι ή έχουμε την πεποίθηση ότι πάσχουμε από βουλιμία, δίχως να μας είναι ξεκάθαρο ότι βουλιμία συσχετίζεται με την αναιρετική συμπεριφορά: κάνουμε εμετό, χρησιμοποιούμε καθαρκτικά ή κάνουμε υπερβολική άσκηση, για να αναιρέσουμε τις θερμίδες που έχουμε καταναλώσει. Δεν γνωρίζουμε και ούτε μας έχει διαφωτίσει κανείς ως τώρα ότι είναι πολύ πιθανό να πάσχουμε από τη διαταραχή επεισοδιακής υπερφαγίας. Πρόκειται για μία αδηφαγική συμπεριφορά, μία καταχρηστική σχέση με το φαγητό που πραγματώνεται συνήθως σε ώρες μοναξιάς· τη νύχτα· ασυναίσθητα. Γνωστή και ως «νυχτερινή υπερφαγία» η διατροφική αυτή διαταραχή δεν αντιμετωπίζεται με έλεγχο, καλή πρόθεση ή δίαιτα βαπτισμένη ως «διατροφή». Χρειαζόμαστε θεραπεία. Γνώση. Μία προσέγγιση που θα αγγίξει την καρδιά μας και θα μας βοηθήσει να προσεγγίσουμε την τραυματισμένη σχέση μας με το φαγητό διαφορετικά· απαλά· ανθρώπινα. Διαβάζοντας το βιβλίο αποδυναμώνεται η εξαρτημένη, καταχρηστική – ψυχαναγκαστική – σχέση μας με το φαγητό. Σελίδα με σελίδα εντοπίζουμε το πραγματικό μας πρόβλημα, ωριμάζουμε, ενηλικιωνόμαστε και μπορούμε να τροποποιήσουμε την αρρωστημένη συμπεριφορά μας που εκδηλώνεται πάντοτε με υπερφαγικά επεισόδια.
-Ποιοι είναι οι βασικότεροι παράγοντες που μας εμποδίζουν από το να έχουμε μια υγιή σχέση με το φαγητό;
-Από μικρή ηλικία, όταν ακόμα το σώμα μας διαμορφώνεται και εμείς δεν έχουμε ούτε καν αναζητήσει τη διατροφική μας ταυτότητα, μαθαίνουμε να ελέγχουμε το φαγητό μας με εξαντλητικές δίαιτες, οι οποίες – παρεμβατικές όπως συνήθως είναι – μάς οδηγούν γρήγορα, αλλά με κάλπικο τρόπο, σε μία απότομη απώλεια βάρους. Διαταράσσουμε με τις επαναλαμβανόμενες προσπάθειες το μεταβολισμό μας και αρρωσταίνει η σχέση μας με το φαγητό. Οδηγούμαστε σε στερήσεις που έχουν ως συνέπεια την υπερβολική κατανάλωση πολύ γλυκών ή πολύ αλμυρών και λιπαρών τροφών που δεν επιτρεπόταν να καταναλώσουμε το διάστημα που ασκούσαμε ένα πρόγραμμα ελέγχου τροφής. Το πιο δραματικό λάθος, όμως, που γίνεται, είναι ότι δεν μαθαίνουμε να παίρνουμε αυτόνομα αποφάσεις και δεν μας δίνεται η ευκαιρία να βρούμε τον τρόπο που θέλουμε οι ίδιοι να θρεφόμαστε και να κινούμαστε. Προσπαθούμε κάθε φορά εκ νέου να τηρήσουμε ένα πρόγραμμα που ποτέ δεν ταίριαξε και που ποτέ δεν καταφέραμε να ενσωματώσουμε στη δικιά μας ζωή.
-Πώς έχει επηρεάσει ο τελευταίος χρόνος την συμπεριφορά μας; Είναι πιο δύσκολο να βάλει κανείς πρόγραμμα στην διατροφή του; Ποιοι οι πειρασμοί που πρέπει να αποφύγει;
-Η καταχρηστική κατανάλωση από καφέδες, ζαχαρούχα προϊόντα, έτοιμα φαγητά, η υπερβολική ενασχόληση με το διαδίκτυο και η εμμονική παρακολούθηση της επικαιρότητας είναι πλέον αντιπροσωπευτική για τους περισσότερους από εμάς. Οι λεγόμενες «εξαρτήσεις σαλονιού», όπως τις ονομάζω στις συνεδρίες μου, βρίσκονται σε άνθιση και εμείς βρισκόμαστε σε πτώση. Η αυτοκαταστροφική συμπεριφορά που μπορούμε να διαπιστώσουμε εύκολα και παντού μαρτυράει λιγότερο ψυχολογικά προβλήματα, αλλά περισσότερο την έλλειψη παιδείας. Εκ-παίδευση σημαίνει ότι βγάζω, απομακρύνω την παιδική, επιπόλαια και απροσάρμοστη συμπεριφορά και ενηλικιώνομαι. Στο βιβλίο και στις συνεδρίες μου κάνω – έστω και αναδρομικά – εκπαίδευση· εκπαίδευση ενηλίκων. Στην εκπαίδευση αυτή δεν προβλέπεται ο έλεγχος, αλλά η ευαισθητοποίησή μας και η συνειδητή παρακολούθηση των αισθήσεών μας, μιας και οι «πειρασμοί», όπως τους αποκαλέσατε στην ερώτησή σας, ξεκινάνε από τα μάτια. Ειδικά αυτό το διάστημα που υπερισχύει η εικόνα και ο «βομβαρδισμός» από φωτογραφίες φαγητού, εκπομπές και βίντεο παρασκευής συνταγών, πρέπει να αρχίσει η προσπάθειά μας από τον περιορισμό της θέασης και της έκθεσής μας σε – ακατάλληλα για τη ψυχή μας – περιεχόμενα.
-Τι συμβουλές θα δίνατε στους αναγνώστες για να ακολουθήσουν μια πιο σωστή διατροφή;
-Οι μέρες της Σαρακοστής που διανύουμε είναι μια ιδιαίτερα ευλογημένη περίοδος για την επανεξέταση, εξυγίανση και επανατοποθέτησή μας όχι μόνο σε σχέση με το φαγητό, κάνοντας μία επιφανειακή νηστεία, όπου αναπληρώνω ό,τι δεν μου επιτρέπεται να φάω με ψωμί και άλλα αλευρούχα τρόφιμα ή ζυμαρικά. Η Σαρακοστή είναι μία ευκαιρία να θεραπευτούμε και εσωτερικά και εξωτερικά, συντονίζοντας το σώμα, τη ψυχή και το πνεύμα μας. Σε όποια προσπάθεια και αν καταλήξουμε να κάνουμε, για να αποκαταστήσουμε τη σχέση μας με το φαγητό, θα πρέπει να λογαριάσουμε και με το ξενοδόχο και να συμπεριλάβουμε στον αγώνα μας αυτά τα τρία: το σώμα, τη ψυχή και το πνεύμα μας. Για αυτό το λόγο έχω ονομάσει και τα τρία κεφάλαια του βιβλίου μου έτσι: «Το σώμα», «Η Ψυχή», «Το πνεύμα».
Ποια είναι η Χριστίνα Σεραφείμ
Η Χριστίνα Σεραφείμ είναι αριστούχος Διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης. Γεννήθηκε στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας, όπου και σπούδασε Γερμανική Λογοτεχνία, Ψυχολογία και Παιδαγωγική. Καλεσμένη ως ομιλήτρια σε επιστημονικά συνέδρια της αρέσει να μιλάει για την τέχνη, το ρομαντισμό και την παθολογική αγάπη. Ζει στη Θεσσαλονίκη με τον σύζυγό της και τα δύο τους παιδιά. Μυστικό της όπλο και πηγή έμπνευσης είναι το γραφείο της στο κέντρο της πόλης όπου κάνει προσωπικές συνεδρίες για την απελευθέρωση από διάφορες καθημερινές εξαρτήσεις όπως είναι το κάπνισμα, η διαταραχή επεισοδιακής πολυφαγίας και η συνεξάρτηση.
Περισσότερα: www.christinaserafim.com ή στο γραφείο της στη Μητροπόλεως 15. Τηλ 6978984340, email: [email protected].
