*Του Ανδρέα Τοουλιά, Γενικού Χειρουργού MD, MSC, PHDC, FICS, FSLS
Τα τελευταία χρόνια οι χειρουργοί έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με προβλήματα που αφορούν στην αποκατάσταση κοιλιοκηλών. Οι κακές διατροφικές συνήθειες, η παχυσαρκία, το κάπνισμα, η δυσκοιλιότητα, η εκπόνηση βαριάς χειρωνακτικής εργασίας ή η άρση μεγάλου βάρους και προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις αποτελούν παράγοντες δημιουργίας σύνθετων και δύσμορφων κοιλιοκηλών. Τέτοια περίπλοκα περιστατικά είναι αδύνατον να αντιμετωπιστούν με απλές μεθόδους σύγκλεισης του χάσματος.
Η εξέλιξη και ο συνδυασμός τεχνικών, καθώς και η εξέλιξη στην τεχνολογία των πλεγμάτων έχουν δώσει στους χειρουργούς τη δυνατότητα της αποκατάστασης αυτών των προβλημάτων. Ο όρος που προσπαθεί να περιγράψει τις σύγχρονες αυτές τεχνικές είναι «Αποκατάσταση του Κοιλιακού Τοιχώματος». Ο σκοπός είναι η αποκατάσταση όσο πιο κοντά στη φυσιολογική ανατομία του κοιλιακού τοιχώματος, που συνεπάγεται την όσο το δυνατό πιο φυσιολογική λειτουργικότητα των μυών του.
Εξατομικευμένη προσέγγιση
Ο τρόπος που θα προχωρήσουμε στην αποκατάσταση εξατομικεύεται στον κάθε ασθενή και το πρόβλημά του. Αυτό έχει να κάνει με το μέγεθος και τη θέση της κήλης, τη διάμετρο του μυϊκού χάσματος, τον σωματότυπο του ασθενή και την αιτία που έχει προκαλέσει την κήλη. Βασική αρχή παραμένει η αποκατάσταση χωρίς τάση (tension free repair techniques) και η βάση της κοιλιακής αποκατάστασης είναι η εξέλιξη της τεχνικής Rives-Stoppa. O χειρουργός καλείται να αναγνωρίσει της ανατομικές δομές του κοιλιακού τοιχώματος και να διαχωρίσει τους πρόσθιους κοιλιακούς μυς από την οπίσθια θήκη τους. Αφού συγκλείνουμε το οπίσθιο τοίχωμα, τοποθετούμε ένα πλέγμα πάνω από το οπίσθιο πέταλο, το οποίο στη συνέχεια το καλύπτουμε με τους μυς.
Όταν η απόσταση ανάμεσα στους μυς είναι αρκετά μεγάλη και ο κίνδυνος ανάπτυξης τάσης, που προκαλεί πόνο και εν δυνάμει υποτροπή της κήλης, είναι αυξημένος, τότε η τεχνική συνδυάζεται με επιμήκυνση του πλάγιου κοιλιακού τοιχώματος, με απελευθέρωση των εγκάρσιων κοιλιακών και των έξω λοξών μυών. Στη συνέχεια συγκλείνουμε τη μέση γραμμή (linea alba) με ραφές. Έτσι, το πλέγμα δεν τοποθετείται ούτε πάνω από το κοιλιακό τοίχωμα (κάτω από το δέρμα) ούτε μέσα στην κοιλιά, αλλά ανάμεσα στα κοιλιακά τοιχώματα. Με αυτόν τον τρόπο ο χειρουργός δεν συναντά παλαιότερα πλέγματα από πιθανές προηγούμενες επεμβάσεις και το πλέγμα είναι προστατευμένο σαν φάκελος. Το πλέγμα στις τεχνικές RS / TAR δεν κολλάει στα ενδοκοιλιακά σπλάγχνα και απομακρύνεται η πιθανότητα επιπλοκών από συμφύσεις και διαβρώσεις, όπως τα συρίγγια, ενώ είναι προστατευμένο σε μια πολύ πιο φυσιολογική θέση.
Οι ενδείξεις για την αποκατάσταση μιας κήλης παραμένουν στην κρίση του χειρουργού. Από την πλευρά του απαιτείται η δέουσα προσοχή για την επιλογή και εκτέλεση της κατάλληλης τεχνικής, καθώς για τον ασθενή το χρόνιο πρόβλημα που του δημιουργεί η κήλη είναι το δικό του πρόβλημα. Η αποκατάσταση του κοιλιακού τοιχώματος είναι απαιτητική και οι προσδοκίες της πολλές κυρίως από τον ασθενή.
INFO
Ανδρέας Τοουλιάς
Γενικός Χειρουργός MD, MSC, PHDC, FICS, FSLS
Συνεργάτης Euromedica Γενική Κλινική Θεσσαλονίκης
