Τα ινομυώματα ή λειομυώματα είναι καλοήθεις όγκοι του τοιχώματος της μήτρας. Ανάλογα με το σημείο όπου εντοπίζονται διακρίνονται σε υπορογόνια, ενδοτοιχωματικά, υποβλεννογόνια, ενδοτραχηλικά, ενδοσυνδεσμικά και μισχωτά, ενώ αποτελούν εύρημα στο 20% με 40% των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας.
Μόνο το 2% μπορεί να εξαλλαχθεί και να μετατραπεί σε κακοήθεια. Πρόκειται για ορμονοεξαρτώμενους όγκους που εμφανίζονται συχνότερα σε παχύσαρκες γυναίκες, σε γυναίκες που λαμβάνουν αντισυλληπτικά ή και ορμονικά σκευάσματα. Μπορεί να είναι μονήρη ή πολλαπλά, ενώ στην πλειονότητά τους υποστρέφουν μετά την εμμηνόπαυση.
Ποια είναι τα συμπτώματά τους;
Στο μεγαλύτερο ποσοστό τους τα ινομυώματα είναι ασυμπτωματικά και αποτελούν τυχαίο εύρημα κατά τον ετήσιο προληπτικό έλεγχο. Η δε συμπτωματολογία τους εξαρτάται από το μέγεθος και την εντόπισή τους.
Έτσι, ένα μικρό και μονήρες ινομύωμα μπορεί να είναι ασυμπτωματικό, αν είναι υπορογόνιο, μπορεί όμως να προκαλεί μηνομητρορραγίες και ακανόνιστες αιμορραγίες, αν είναι υποβλενογόνιο. Αντίστοιχα, ένα μεγαλύτερο ινομύωμα μπορεί να είναι ασυμπτωματικό ή και να προκαλεί πιεστικά φαινόμενα, επηρεάζοντας την ούρηση ή την αφόδευση και προκαλώντας δυσπαρευνία και διαταραχές της εμμηνορρυσίας.
Επομένως, τα συμπτώματα που πρέπει να προβληματίσουν μια γυναίκα και να την οδηγήσουν στον γυναικολόγο της είναι:
- Διαταραχές της εμμηνορρυσίας
- Διαταραχές της ούρησης ή της αφόδευσης
- Αίσθημα βάρους
- Δυσμηνόρροια
- Δυσπαρευνία
- Υπογονιμότητα
- Καθ’ έξιν αποβολές
Τα ινομυώματα κατά τη διάρκεια της κύησης ενδέχεται να προκαλέσουν αιμορραγία, αποβολή, πρόωρο τοκετό, κοιλιακό άλγος και πιεστικά φαινόμενα εξαιτίας της αύξησης του μεγέθους τους που συμβαίνει πολύ συχνά.
Πώς αντιμετωπίζονται;
Η αντιμετώπιση των ινομυωμάτων είναι συντηρητική, όταν αυτά είναι ασυμπτωματικά και περιλαμβάνει την υπερηχογραφική παρακολούθηση τους.
Όταν τα ινομυώματα είναι συμπτωματικά, η αντιμετώπισή τους καθορίζεται από την ηλικία της ασθενούς, την επιθυμία της για διατήρηση της γονιμότητας, την εντόπιση και το μέγεθός τους. Μπορεί να είναι φαρμακευτική, με χορήγηση φαρμάκων που αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη για τον πόνο, ορμονικά σκευάσματα για τις διαταραχές της εμμηνορρυσίας κ.α.), αλλά και σκευάσματα που έχουν ως στόχο τον περιορισμό του μεγέθους τους και τη βελτίωση της αιμοδυναμικής κατάστασης της ασθενούς πριν τη χειρουργική προσέγγιση. (GNRH ανάλογα, νταναζόλη κ.α.)
Συνήθως όμως η αντιμετώπιση των ινομυωμάτων είναι χειρουργική και προβλέπει:
- Τη λαπαροτομία και την «ανοιχτή» αφαίρεση είτε των ινομυωμάτων μεμονωμένα (ινομυωματεκτομή) είτε ολόκληρης της μήτρας (υστερεκτομή)
- Τη λαπαροσκοπική αφαίρεσή τους
- Τη ρομποτική ινομυωματεκτομή ή υστερεκτομή.
Τέλος, στη θεραπεία τους περιλαμβάνεται και ο εμβολισμός των αρτηριών που τροφοδοτούν τη μήτρα, προκαλώντας με αυτό τον τρόπο ατροφία, νέκρωση και συρρίκνωσή τους και κατ’ επέκταση τη ραγδαία ύφεση των συμπτωμάτων.
Τα ινομυώματα είναι ένα πολύ συχνό γυναικολογικό θέμα που μπορεί να αντιμετωπιστεί με διαφορετικούς τρόπους κατά περίπτωση, τους οποίους θα συζητήσετε και θα αποφασίσετε με τον θεράποντα ιατρό σας.
INFO:
Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος
Συνεργάτης Euromedica Γενική Κλινική Θεσσαλονίκης
