Skip to main content
Menu Αναζήτηση
espa-banner

Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης αλλάζει το ανοσοποιητικό

Επιστήμονες ευελπιστούν ότι θα βελτιώσουν τη θεραπεία της νόσου

Επιστήμονες ευελπιστούν ότι θα βελτιώσουν τη θεραπεία της νόσου

Διακριτές αλλαγές στο ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών με μυαλγική εγκεφαλοπάθεια ή σύνδρομο χρόνιας κόπωσης εντόπισαν αμερικανοί ερευνητές, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό έντυπο Science Advances. Συγκεκριμένα, επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου Κολούμπια εντόπισε αυξημένα επίπεδα κυτοκινών σε ασθενείς που είχαν εκδηλώσει τα πρώιμα στάδια της νόσου. Οι ειδικοί ελπίζουν ότι, αυτή η παρατήρηση ενδεχομένως να συμβάλλει στην βελτίωση τόσο της διάγνωσης όσο και της θεραπείας.

Οι πάσχοντες από μυαλγική εγκεφαλοπάθεια ή σύνδρομο χρόνιας κόπωσης υποφέρουν από διαρκεί εξουθένωση που επηρεάζει την ζωή τους σε καθημερινό επίπεδο και δεν αμβλύνεται με τον ύπνο ή την ξεκούραση. Επίσης, εμφανίζουν μυικό πόνο και δυσκολία συγκέντρωσης. Η μυαλγική εγκεφαλοπάθεια μπορεί να προκαλέσει μακροχρόνια νοσηρότητα και αναπηρία, αν και πολλοί ασθενείς εμφανίζουν σημάδια βελτίωσης με την πάροδο του χρόνου.

Οι αμερικανοί ερευνητές μελέτησαν δείγματα αίματος που είχαν συλλέξει από σχεδόν 300 ασθενείς και περίπου 350 υγιή άτομα. Έτσι, εντόπισαν στους πάσχοντες (που ήδη νοσούσαν πάνω από τρία χρόνια) συγκεκριμένα πρότυπα μορίων του ανοσοποιητικού. Ειδικότερα, οι ασθενείς είχαν υψηλότερα επίπεδα κυτοκινών, και συγκεκριμένα της ιντερφερόνης-γ που σχετίζεται με υψηλότερα επίπεδα κόπωσης, η οποία με τη σειρά της δίνει το έναυσμα για πολλές ιογενείς λοιμώξεις. Τα υγιή άτομα και εκείνοι που νοσούσαν περισσότερα από τρία χρόνια δεν είχαν ανάλογο ανοσολογικό πρότυπο.

Πως επηρεάζεται το ανοσοποιητικό

Όπως εξηγεί η Δρ Μάντι Χόρνινγκ, αυτό μπορεί να αποδοθεί στον τρόπο που οι ιογενείς λοιμώξεις διαταράσσουν το ανοσοποιητικό σύστημα. «Φαίνεται ότι οι ασθενείς με σύνδρομο χρόνιας κόπωσης κατακλύζονται με κυτοκίνες μέχρι περίπου το χρονικό ορόσημο της τριετίας, οπότε και τότε το ανοσοποιητικό σύστημα εμφανίζει τα σημάδια της εξουθένωσης και τα επίπεδα των κυτοκίνων πέφτουν», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Αυτό αποτελεί απόδειξη ότι υπάρχουν διακριτά στάδια της νόσου. Όταν αρχίζει να καταλαγιάζει η αντίδραση των κυτοκίνων, τότε η νόσος επίσης φαίνεται να «ηρεμεί». Σχολιάζοντας τη μελέτη ο καθηγητής Ψυχολογικής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο «Queen Mary» του Λονδίνου, Δρ Πήτερ Γουάιτ, τονίζει ότι είναι πρόωρο να εξαχθούν τα οποιαδήποτε συμπεράσματα.

«Μόνο μια από τις 51 πρωτεΐνες του ανοσοποιητικού συστήματος ήταν αυξημένη στους ασθενείς, συγκριτικά με τα υγιή άτομα, γεγονός που μπορεί να αποδοθεί και στην τύχη. Ελπίζω η έρευνα να συνεχιστεί ώστε να συνεκτιμηθούν και άλλοι παράγοντες που συνεισφέρουν στο παρατηρούμενο αποτέλεσμα», επισημαίνει.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ