Οι επιστήμονες του Κέιμπριτζ έκαναν την πρώτη μεταμόσχευση ανενεργής καρδιάς στην Ευρώπη. Μετά από 10ετή έρευνα πάνω στη νέα μέθοδο και πολύμηνη προετοιμασία για την εγχείρηση, η πετυχημένη μεταμόσχευση πραγματοποιήθηκε νωρίτερα το Μάρτιο.
Η ανενεργή καρδιά είναι μία καρδιά η οποία έχει σταματήσει να χτυπάει και μέχρι τώρα δεν μπορούσε να αξιοποιηθεί. Το νοσοκομείο Papworth που βρίσκεται στο Cambridgeshire, σχολιάζει ότι αυτή η τεχνική θα μπορούσε να αυξήσει τουλάχιστον κατά 25% τον αριθμό των μεταμοσχεύσεων μόνο στη Μ. Βρετανία! Μάλιστα, άλλες 5 βρετανικές κλινικές αναμένεται να υιοθετήσουν την συγκεκριμένη μέθοδο σύντομα.
Ο 60χρονος Λονδρέζος παραλήπτης της συγκεκριμένης καρδιάς Huseyin Ulucan, ο οποίος υπέστη καρδιακή προσβολή το 2008, δήλωσε: «Πριν από τη χειρουργική επέμβαση, μπορούσα μετά βίας να κουνήσω τα πόδια και η αναπνοή μου κοβόταν πάρα πολύ γρήγορα, είχα μια πολύ κακή ποιότητα ζωής». Πλέον είναι ευτυχής για τη βελτίωση στην υγείας του μετά τη μεταμόσχευση και αισθάνεται κάθε μέρα πιο δυνατός, χωρίς κανένα πρόβλημα.
Η ελπίδα της νέας μεθόδου
Η νέα διαδικασία εξελίχθηκε έτσι ώστε να γίνεται επανέναρξη της καρδιάς του δότη ακόμη και πέντε λεπτά μετά το θάνατό του, με μια μέθοδο που της διαχέει αίμα και θρεπτικά συστατικά. Ο επικεφαλής χειρουργός της συγκεκριμένης μεταμόσχευσης Stephen Large δήλωσε: «Επαναφέραμε την καρδιά σε λειτουργία για περίπου 50 λεπτά και διαπιστώσαμε ότι ήταν σε πολύ καλή κατάσταση».
Το όργανο στη συνέχεια απομακρύνθηκε και μεταφέρθηκε σε ένα μηχάνημα σε σχήμα κουτιού (heart in a box), όπου κρατήθηκε ώστε να λειτουργεί για άλλες τρεις ώρες μέχρι την επέμβαση μεταμόσχευσης στο Papworth. Η ομάδα Papworth δήλωσε ότι η αποκατάσταση του καρδιακού παλμού μετά το θάνατο και η διατήρηση της καρδιάς στη συνέχεια, βοήθησε στη μείωση της βλάβης στον καρδιακό μυ.
Η αμερικανική εταιρεία TransMedics η οποία κατασκευάζει αυτό το μηχάνημα που παρέχει φροντίδα στο όργανο, είπε ότι η κάθε μονάδα κοστίζει 150.000 συν 25.000 λίρες ανά ασθενή που κάνει μεταμόσχευση. Τα νοσοκομεία Papworth και Harefield είναι οι μόνες δύο μονάδες μεταμόσχευσης καρδιάς στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι οποίες χρησιμοποιούν τη συσκευή αυτή.
Ο καθηγητής James Neuberger, αναπληρωτής ιατρικός διευθυντής για τη δωρεά οργάνων και τις μεταμοσχεύσεις στο NHS Αίματος και Μεταμοσχεύσεων σχολίασε: «Δυστυχώς υπάρχει έλλειψη οργάνων στη Βρετανία, όπως και στον υπόλοιπο κόσμος και οι ασθενείς πεθαίνουν έχοντας ανάγκη από μεταμόσχευση. Ελπίζουμε ότι η μέθοδος του Papworth θα οδηγήσει στην ευκολότερη εύρεση καρδιάς από δωρητές και περισσότεροι ασθενείς θα επωφελούνται από μια μεταμόσχευση στο μέλλον».
Σε 2 χρόνια και μεταμόσχευση κεφαλιού!
Σε δύο χρόνια εκτιμάται ότι θα γίνει η πρώτη μεταμόσχευση κεφαλιού (ή μάλλον η πρώτη ολική μεταμόσχευση σώματος), σύμφωνα με την ριζοσπαστική πρόταση ενός Ιταλού χειρουργού. Ο λόγος για τον δρ Σέρτζιο Καναβέρο, διάσημος νευροχειρουργός στην πατρίδα του και μέλος της Ομάδας Προηγμένης Νευροδιαμόρφωσης του Τουρίνο (TANG), ο οποίος εκτιμά ότι η μεταμόσχευση μπορεί να γίνει για να παραταθεί η ζωή ανθρώπων οι οποίοι έχουν υποστεί εκφύλιση των μυών και των νεύρων τους ή πάσχουν από προχωρημένο καρκίνο.
Ο Ιταλός χειρουργός δημοσιεύει στην επιθεώρηση «Surgical Neurology International» άρθρο, με το οποίο εξηγεί πως μπορεί να γίνει η κεφαλοσωματική αναστόμωση (Cephalosomatic anastomosis - CSA), όπως αποκαλεί τη συγκεκριμένη μεταμόσχευση.
Ο μεγάλος σκόπελος είναι πως θα συνδεθεί ο νωτιαίος μυελός, ούτως ώστε οι ασθενείς να μην μείνουν τετραπληγικοί. Όπως εξηγεί, το κεφάλι του δέκτη και το σώμα του δότη θα καταψυχθούν κατά την έναρξη της διαδικασίας, για να παραταθεί ο χρόνος επιβίωσης των κυττάρων δίχως οξυγόνο. Οι ιστοί του αυχένα θα διαχωριστούν και τα μεγάλα αιμοφόρα αγγεία θα ενωθούν με μικροσκοπικούς σωλήνες.
Στη συνέχεια, θα κοπεί ο νωτιαίος μυελός και το κεφάλι του δέκτη θα μεταφερθεί στο σώμα του δότη. Οι άκρες του νωτιαίου μυελού θα ενωθούν μεταξύ τους με μία χημική ουσία που λέγεται πολυαιθυλενική γλυκόλη και ενθαρρύνει την ανάμιξη του λίπους μέσα στις κυτταρικές μεμβράνες.
Στη συνέχεια, ο δέκτης θα μπει σε τεχνητό κώμα για περίπου τέσσερις εβδομάδες, ώστε να μην κινηθεί όσο καιρό θα χρειαστούν για να επουλωθούν τα χειρουργικά τραύματα. Ο δρ Καναβέρο γράφει ότι πιστεύει πως ο ασθενής θα μπορεί να κινείται και να νιώθει το πρόσωπό του όταν ξυπνήσει, θα μιλάει με την ίδια φωνή και θα μπορεί να περπατάει μέσα σε ένα χρόνο.
