Ένα αγοράκι από την Ινδία γεννήθηκε με τρία ανδρικά μόρια εξαιτίας σπάνιας ασθένειας και υποβλήθηκε σε μία πρωτοποριακή επέμβαση για να διορθωθεί αυτή η εξαιρετικά σπάνια δυσμορφία.
Το αγοράκι, που είναι δύο ετών, έπασχε από πλήρη διφαλλία (είχε γεννηθεί με δύο πλήρη πέη) ενώ είχε και ένα υποανεπτυγμένο πέος, το οποίο οι γιατροί περιέγραψαν ως μία «μαλακή, οστεώδη μάζα», σύμφωνα με δημοσιεύματα του βρετανικού Τύπου. Επιπλέον, είχε αγενεσία πρωκτού, δηλαδή είχε γεννηθεί χωρίς πρωκτό με συνέπεια να χρειαστεί κολοστομία λίγο μετά τη γέννησή του, για να μπορούν τα κόπρανα να αποβάλλονται από το σωματάκι του.
Τον περασμένο μήνα, χειρουργοί στο Νοσοκομείο Sion του Μουμπάι (σ.σ. η παλαιά Βομβάη) χειρούργησαν το αγόρι για να αφαιρέσουν τα περιττά ανδρικά μόρια. Όπως διαπίστωσαν, μόνο τα δύο είχαν στυτικό ιστό, ενώ η ούρηση γινόταν μόνο από το ένα.
Όπως δήλωσε ο δρ Vishesh Dixit, ο παιδοχειρουργός που ηγήθηκε της χειρουργικής ομάδας, τα πέη ήταν προσκολλημένα σε μία τεράστια ιστική και οστική μάζα, την οποία αφαίρεσαν οι γιατροί και στη συνέχεια ένωσαν τα δύο πλήρη πέη σε ένα, τυλίγοντάς τα με δέρμα. Στη συνέχεια, αφαίρεσαν το υποανεπτυγμένο και δημιούργησαν πρωκτό στο αγοράκι, ώστε να μπορεί να αφοδεύει φυσιολογικά. Η όλη επέμβαση διήρκησε έξι ώρες.
Στο τέλος του Αυγούστου που υπολογίζεται ότι θα έχει επουλωθεί πλήρως ο νέος πρωκτός του παιδιού, οι γιατροί θα τον ξαναχειρουργήσουν για να κλείσουν την κολοστομία στην κοιλιά του. Οι γιατροί εκτιμούν ότι μεγαλώνοντας το αγοράκι θα μπορεί να έχει φυσιολογική σεξουαλική ζωή και αναπαραγωγική ικανότητα.
Η διφαλλία είναι μία εξαιρετικά σπάνια ασθένεια του ουρογεννητικού συστήματος που προσβάλλει ένα αγόρι στα 5 εκατομμύρια, σύμφωνα με την πιο πρόσφατη ανασκόπηση γι’ αυτήν που δημοσιεύθηκε to 2013 στην επιθεώρηση «BMJ Case Reports». Η πρώτη γνωστή αναφορά σε αυτήν χρονολογείται το 1609, ενώ έκτοτε έχουν περιγραφεί παγκοσμίως περίπου 100 άλλα περιστατικά.
Η έκταση του διπλασιασμού του πέους και οι άλλες ανατομικές δυσμορφίες που κατά κανόνα την συνοδεύουν, διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή, γι’ αυτό η αντιμετώπιση διαμορφώνεται αναλόγως με τα χαρακτηριστικά κάθε ασθενούς ξεχωριστά.
