Το Ντόγκερλαντ, ήταν ένα μεγάλο κομμάτι γης που συνέδεε την Γερμανία με την Μεγάλη Βρετανία 8.000 χρόνια πριν. Πολλοί πιστεύουν πως όταν έλιωσαν οι πάγοι και η στάθμη της θάλασσας ανέβηκε 120 μέτρα, το δάσος πνίγηκε. Τα δέντρα τώρα κείτονται στο βυθό και σχηματίζουν έναν φυσικό ύφαλο γεμάτο με θαλάσσια ζωή.
Η Γουάτσον ηγείται του ερευνητικού προγράμματος της Κοινότητας Θαλάσσιας Διατήρησης Sea Search, με τον συνάδελφό της Ρομπ Σπρέι. Δηλώνει"απολύτως ενθουσιασμένη" με την ανακάλυψη και περιγράφει την εμπειρία της στην Daily Mail:
"Δεν μπορούσα να πιστέψω αυτά που έβλεπα στην αρχή. Αφού κολυμπούσα πάνω από 300 μέτρα άμμου, είδα έναν μακρύ μαυρισμένο λόφο. Όταν κοίταξα καλύτερα συνειδητοποίησα ότι ήταν ξύλο και όταν κολύμπησα ακόμα πιο πέρα, άρχισα να βρίσκω ολόκληρους κορμούς με κλαδιά επάνω τους".
Το δάσος του Ντόγκερλαντ έμοιαζε σαν να έχει βγει από το "Χόμπιτ"
Το Ντόγκερλαντ ήταν μια τεράστια έκταση γης στο νότιο τμήμα της Βόρειας Θάλασσας, που απλωνόταν από την ανατολική ακτή της Βρετανίας ως τις Κάτω Χώρες και τις δυτικές ακτές της Γερμανίας και την Δανία. Κατά τη διάρκεια της Μεσολιθικής Εποχής γύρω στο 10.000 με 5.000 π.Χ, αυτή η γη έσφυζε από ζωή. Παρόλο που οι επιστήμονες είχαν γνώση της βυθισμένης αυτής γης, δεν λήφθηκαν και πολλά μέτρα μέχρι το 1931, όταν μια τράτα ψάρεψε ένα πριονωτό ξύλινο μαχαίρι από την εποχή που η γη ήταν ακόμα τούνδρα. Από εκείνη την εποχή, έχουν βρεθεί λείψανα από μαμούθ, λιοντάρια και άλλα ζώα, μαζί με προϊστορικά εργαλεία και όπλα.
Ο Ρομπ Σπρέι, περιγράφοντας την εμφάνιση που μπορεί να είχε το δάσος, λέει: "Κάποτε πρέπει να θύμιζε απίστευτα τις ιστορίες του Τόλκιν και να εκτεινόταν για εκατοντάδες μίλια. Θα μεγάλωνε ολοένα και περισσότερο και καθώς τότε δεν θα υπήρχε κανείς να το κόψει, το δάσος θα ήταν τεράστιο. Θα έμοιαζε με σκηνή από το Χόμπιτ ή τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, κάτι που δεν βλέπουμε πια σε αυτή τη χώρα. Οι γεωλόγοι είναι πολύ ενθουσιασμένοι, ήταν μια πραγματικά θαυμαστή ανακάλυψη".
