Πριν αποπειραθούμε να θέσουμε διαλεκτικά το ζήτημα της αστρολογίας είναι ανάγκη να ορίσουμε ποιός είναι ο πιο ακριβής τρόπος της επιστημονικής γνώσεως. Για να αποφύγουμε όμως την κοπιώδη αυτή διαδικασία και εν πολλοίς τη φλυαρία, θα αναφέρουμε τον υπέρ παντός άλλου περιεκτικότατο ορισμό του Αριστοτέλους: «Εν συμπεράσματι λοιπόν καθίσταται φανερόν ότι η σοφία πρέπει να είναι ο περισσότερον εξ όλων ακριβής τρόπος επιστημονικής γνώσεως. Κατ’ ακολουθίαν ο σοφός οφείλει να γνωρίζει όχι μόνο τα προκύπτοντα εκ των βασικών αρχών αλλά να αποδεικνύη την αλήθειαν εν σχέσει και προς αυτάς τας βασικάς αρχάς.
Ώστε η σοφία πρέπει να είναι νους και συνάμα επιστημονική γνώσις, η οποία έχει ως κορωνίδα και ως επιστέγασμα τα περισσότερον εξ όλων πολύτιμα και αξιόλογα πράγματα... διότι φρόνιμον λέγομεν ότι είναι εκείνο, το οποίον εξετάζει και βλέπει ορθώς έκαστον θέμα που έχει σχέσιν με αυτό και εις τούτο το φρόνιμον θα αναθέσωμεν την εξέτασιν αυτών των θεμάτων». Αλλά και η κρίση θα πρέπει να είναι το μέτρο με το οποίο θα στηρίζεται ο κανόνας που θα διέπει την εξέταση του θέματος. Ας θέσουμε λοιπόν το ερώτημα από διαλεκτική άποψη και ας απαντήσουμε αν η αστρολογία αποτελεί ή δεν αποτελεί φυσική επιστήμη, όχι μόνον για όσους έχουν πεισθεί και την παραδέχονται σαν επιστήμη μα και για όσους αμφιβάλλουν, για όσους δεν έχουν πεισθεί και δεν την παραδέχονται σαν τέτοια. Γιατί για να υπάρχει κάτι, να είναι δηλαδή ον έχει ανάγκη αποδείξεως.
Διαβάστε το υπόλοιπο κείμενο στο astrology-science.com ΕΔΩ.
