Έχει ακουστεί πολλές φορές η άποψη πως η ανθρώπινη τεχνολογική εξέλιξη βρίσκεται σε καθοδική πορεία και πως η περίοδος από το 1945 έως το 1971 ήταν τα "χρυσά χρόνια" των σύγχρονων εφευρέσεων. Οι απόψεις αυτές συμπληρώνουν επίσης πως το μεγαλύτερο μέρος της σύγχρονης τεχνολογίας μας είναι απλώς προϊόν επανειλημμένων τροποποιήσεων από εκείνη την χρυσή εποχή. Πράγματι, τα πάντα από το ίντερνετ έως τα smartphone και το GPS, έχουν τις ρίζες τους στην εποχή πριν το 1972.
Η νανοτεχνολογία είναι η επόμενη επανάσταση στον χώρο. Μικροσκοπικά τσιπάκια που λειτουργούν σε εύκαμπτες μονάδες, μπορούν να συμπληρώσουν ήδη υπάρχουσες υποδομές, είτε αυτές είναι ψηφιακές, είτε φυσικές ή βιολογικές. Και όμως, αυτά τα μικροσκοπικά σωματίδια που δουλεύουν μαζί σε περίπλοκα δίκτυα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την θεραπεία ή την επούλωση του ανθρώπινου σώματος. Μπορούν να βοηθήσουν τα νεύρα να προσπερνούν τους τραυματισμούς στην σπονδυλική στήλη, να θεραπεύουν κατεστραμμένο ιστό σε μικροσκοπικό επίπεδο ή να παραβλέπουν επιζήμια εγκεφαλικά σήματα.
Από την πρώτη ανακάλυψη της νανοτεχνολογίας το 1959 από τον Ρίτσαρντ Φέημαν, ως τα πρώτα έργα μυθοπλασίας πάνω στο θέμα, η ιδέα μικροσκοπικής τεχνολογίας που αλλάζει τον κόσμο στο πιο βασικό επίπεδο, αιχμαλωτίζει τη φαντασία.
Με την νανοτεχνολογία μπορούμε να χτίσουμε και να δημιουργήσουμε, βελτιώνοντας και αλλάζοντας υπάρχοντα συστήματα και υποδομές, επιτρέποντας στα νανοσωματίδια, ή νανίτες, να μεταποιήσουν τα συστατικά τους. Αυτό μας επιτρέπει να προσαρμόσουμε ήδη υπάρχουσες υποδομές σε νέους στόχους, αντί να ξαναρχίζουμε από την αρχή. Η νανοτεχνολογία θα μας επιτρέψει να ενσωματώσουμε την σημερινή τεχνολογία στο οτιδήποτε, ακόμα και σε ανθρώπινο ιστό. Αντί για άκαμπτα τσιπάκια υπολογιστή, θα μπορούσαμε να έχουμε λεπτά στρώματα σωματιδίων που είναι εύκαμπτα και ευπροσάρμοστα. Τελικά, αυτά τα σωματίδια θα υπάρχουν σε ελεύθερες αποικίες που συνδέονται η μία με την άλλη μέσω μαγνητικής ή ηλεκτροστατικής δύναμης, δίνοντάς τους την δυνατότητα να διασκορπίζονται σε υγρά ή αέρια.
Το δίκτυο των μαγνητικά ή ηλεκτροστατικά συνδεδεμένων σωματιδίων, θα μπορούσε να είναι προγραμματισμένο να "μεταναστεύει" σε περίπτωση απειλής ή να αναζητά ένα συμπληρωματικό σύστημα και να βελτιώνει την λειτουργικότητα. Οι δυνατότητες είναι κυριολεκτικά άπειρες!
