Το λιοντάρι
Ήταν κάποιος στη ζούγκλα κι εκεί που προχωρούσε βλέπει ξαφνικά μπροστά του μια αγέλη με λιοντάρια να τον κοιτάνε:
-Ωχ, την έβαψα, μονολογεί.
Την ώρα εκείνη ακούγεται μια φωνή:
-Όχι Πέτρο, δεν την έβαψες... πάρε μια πέτρα και ρίξε την στον αρχηγό των λιονταριών.
Τι να κάνει ο Πέτρος, παίρνει μια πέτρα και την πετάει στον αρχηγό τους οπότε ακούγεται ξανά η φωνή:
-Τώρα την έβαψες...
-Γιατρέ μου, η εγχείρηση που μου προτείνετε είναι πολύ ακριβή. Δεν υπάρχει φθηνότερη μέθοδος;
-Δώσε μου 50 ευρώ να σου ρετουσάρω τις ακτινογραφίες.
Στο τραπέζι
Δύο ανθρωποφάγοι, πατέρας και γιος, κάθονται στο τραπέζι και τρώνε το μεσημεριανό που είχε μαγειρέψει ο πατέρας. Ξαφνικά ο γιος λέει στον πατέρα:
-Πατέρα έχω να σου πω κάτι πολύ σημαντικό.
-Τι είναι, παιδί μου;
-Να δε μ’ αρέσουν οι γυναίκες.
-Μάλλον δεν τις πέτυχα στο ψήσιμο, ε; Καλά, φάε μόνο τις πατάτες...
«Μόνο οι νεκροί μπορούν να αναστηθούν. Κάτι που είναι πιο δύσκολο με τους ζωντανούς».
Stanislaw Jerzy Lec, 1906-1966, Πολωνός γνωμικογράφος
