Ο Δήμος Καλαμαριάς επιλέγει τον… τρόπο της φύσης και αλλάζει τη διαδικασία και τον χρόνο των κλαδεύσεων στον αστικό ιστό
Μία διαφορετική λογική, η οποία συμβαδίζει με την ίδια τη φύση και τον τρόπο που εκείνη γεννά και αναγεννιέται, επιλέγει η δημοτική αρχή της Καλαμαριάς, πιστή στην προγραμματική της δέσμευση να κάνει την Καλαμαριά μία πόλη πράσινη, με σεβασμό στη βιοποικιλότητα και να αλλάξει τον τρόπο αντιμετώπισης απαραίτητων διαδικασιών, όπως το κλάδεμα στον αστικό ιστό.
Στο πλαίσιο της 36ης Ανθοκομικής Έκθεσης του Δήμου Καλαμαριάς, η οποία άνοιξε τις πόρτες της στην «Ακτή Αρετσού», η Αντιδημαρχία Πρασίνου διοργάνωσε εκδήλωση με τη συμμετοχή εκπροσώπων του Δασαρχείου και της οργάνωσης Save the Trees, όπου έγινε αναλυτική ενημέρωση και συζήτηση για την πολιτική του κλαδέματος που έχει επιλεγεί και εφαρμόζεται, τις μέχρι στιγμής ενέργειες, αλλά και το πώς θα κινηθεί η δημοτική αρχή όσον αφορά το αστικό πράσινο, έναν από τους κύριους άξονες του σχεδίου της για την πενταετία 2024-2029.
Με το φυτικό υλικό στην πόλη της Καλαμαριάς να συμπληρώνει περισσότερες από 3 δεκαετίες από την ημέρα φύτευσης, η κλάδευση είναι απαραίτητη, όμως οφείλει να υπόκειται σε συγκεκριμένους κανόνες, με τη δημοτική αρχή και την Αντιδημαρχία Πρασίνου να είναι απόλυτα προσανατολισμένες στην εξάντληση κάθε προσπάθειας σωτηρίας των δένδρων και σε καμία περίπτωση στη μαζική κοπή τους με το πρόσχημα ασθενειών, μία πρακτική που αφενός στερεί από την πόλη πολύτιμες ανάσες οξυγόνου, αφετέρου καταστρέφει τη μελλοντική εξέλιξη του πρασίνου, ενώ δημιουργεί και μεγάλο πρόβλημα αισθητικής στον αστικό ιστό.
Η Αντιδημαρχία Πρασίνου, μετά και τις ανησυχίες κατοίκων και επισκεπτών όπως εκφράζονται δημόσια, ενημερώνει πώς τα δένδρα χρειάζεται να κλαδεύονται περιοδικά και πάντοτε εντός της κλαδευτικής περιόδου, κατά την οποία αυτά βρίσκονται σε «ύπνωση». Οι κανόνες, όμως, και η φιλοσοφία είναι που κάνουν τη διαφορά τόσο στη σημερινή πραγματικότητα όσο και στη μελλοντική ύπαρξη του πρασίνου στην πόλη.
Έχοντας να επιλέξουν μεταξύ αυστηρού κλαδέματος, το οποίο αφήνει πίσω του ολόκληρα κούτσουρα στις δενδροδόχους, μία εικόνα κακοποίησης της φύσης και της αισθητικής, και ήπιας παρέμβασης («κορφολογήματος»), ο Δήμος και οι αρμόδιες προχώρησαν το δίμηνο Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου και προχωρούν εφεξής, ξεκάθαρα με βάση τη δεύτερη εκδοχή. Άλλωστε, χαρακτηριστικό παράδειγμα της φιλοσοφίας της διοίκησης του Δήμου Καλαμαριάς είναι ο ιστορικός πλάτανος επί της οδού Μεταμορφώσεως και του τρόπου που επιλέχθηκε προκειμένου να σωθεί. Μάλιστα, η εικόνα του αιωνόβιου δένδρου να αναγεννιέται, έχοντας βγάλει καταπράσινα φυλλαράκια τόσο στη βάση όσο και στην κορυφή, χαροποιεί όλους όσοι το αντικρίζουν στο κέντρο της Καλαμαριάς.
Επιπλέον, η Αντιδημαρχία ενημερώνει πώς στο πλαίσιο της εξειδικευμένης φροντίδας των δένδρων, οι υπηρεσίες προχώρησαν στην απομάκρυνση των άρρωστων και «λαίμαργων» βλαστών, η κόμη των δέντρων διαμορφώθηκε με πρόβλεψη για τη μικρότερη δυνατή όχληση στο άμεσο περιβάλλον του φυτού (δίκτυα, μπαλκόνια κλπ), ενώ συνυπολογίστηκε η επικινδυνότητα σε σχέση με τη φυσιολογία του είδους και τη θέση φύτευσής του.
Διευκρινίζεται, ότι γένη όπως οι λεύκες (Populus), που επιλέχθηκαν για φύτευση στις δενδροστοιχίες των δρόμων πριν αρκετές δεκαετίες, με τη λογική του γρήγορου «πρασινίσματος» της πόλης, αποδεικνύονται μη σωστές επιλογές καθώς είναι δέντρα επιπολαιόριζα, επιρρεπή στους ανέμους, εγκυμονούν κινδύνους ακόμα και για τη ζωή των πολιτών σε ενδεχόμενη κακοκαιρία, ενώ σύσταση όλων των δασολόγων είναι να απομακρυνθούν σταδιακά από τον αστικό ιστό. Η διαδικασία, όμως, την οποία οι πολίτες αγνοούν, με αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις να προχωρούν σε δημόσιες κρίσεις και διαμαρτυρίες ακριβώς εξαιτίας της κακής εικόνας, είναι πώς για την αντικατάσταση μίας λεύκας απαιτούνται έως και 2 χρόνια, καθώς μετά την κοπή, ο κορμός παραμένει στη δενδροδόχο μέχρι να στεγνώσει ώστε να απομακρυνθεί με ειδικό μηχάνημα και στη θέση του να φυτευθεί άλλο δένδρο.
Στο Δήμο Καλαμαριάς κάθε εργασίας κλάδευσης και ό,τι αφορά στο πράσινο γίνεται με τη σύμφωνη γνώμη του Δασαρχείου, ενώ, η διοίκηση του Δήμου έχει αποφασίσει τη μείωση τόσο της συχνότητας των κλαδεμάτων, όσο και του ύψους τους με στόχο την ερχόμενη κλαδευτική περίοδο να κλαδεύσει το 50% του δυναμικού των δενδροστοιχιών και σε δύο χρόνια αυτό το ποσοστό να φτάσει το επιθυμητό 33%.
