Τον 18ο αιώνα όταν άρχισε στη Γερμανία να αναπτύσσεται η σύγχρονη δασοκομία, ένα περίεργο είδος βιβλιοθήκης δημιουργήθηκε… Οι λάτρεις της δασοκομία, λοιπόν, ξεκίνησαν να συλλέγουν δείγματα διαφορετικών ξύλων, αλλά αντί απλών τεμαχίων τα διαμόρφωναν στη μορφή βιβλίων.
Αυτά τα ξύλινα “βιβλία” όταν άνοιγαν αποκάλυπταν μια κοιλότητα με βοτανικά δείγματα του δέντρου προέλευσης – φύλλα, σπόρους, καρπούς, λουλούδια, κομμάτια ρίζας και φλοιού. Σε ορισμένες περιπτώσεις υπήρχαν επίσης γραπτές περιγραφές του δέντρου αλλά και οι ασθένειες που θα μπορούσαν να το προσβάλλουν.
Τα “βιβλία” ήταν τοποθετημένα σε ράφια, όπως σε μια συνηθισμένη βιβλιοθήκη, με ετικέτες για την εύκολη εύρεσή τους. Η πιο καλά διατηρημένη παρόμοια βιβλιοθήκη, με τη μεγαλύτερη συλλογή βρίσκεται στο Πανεπιστήμιο Yale, η οποία έχει περισσότερες από 60.000 εκδόσεις από διαφορετικά δάση.
Η δεύτερη μεγαλύτερη ανήκει στο Βασιλικό Μουσείο της Κεντρικής Αφρικής, στο Tervuren του Βελγίου, με πάνω από 57.000 δείγματα. Το Ινστιτούτο Thünen Research Wood στο Αμβούργο έχει περισσότερα από 37.000 δείγματα.
