Του ΤΑΣΟΥ ΘΩΜΑ
Πέντε μέλη της ευρωζώνης έχουν κυρώσει την συμφωνία της ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής της 21ης Ιουλίου. Η Γαλλία ήταν η πρώτη στις 8 Σεπτεμβρίου, για να ακολουθήσει το Βέλγιο και η Ιταλία στις 14. Την περασμένη Παρασκευή ήταν η σειρά της Ισπανίας και του Λουξεμβούργου να υπερψηφίσουν τη συμφωνία με μεγάλη πλειοψηφία. Τι σχέση όμως μπορεί να έχει η κύρωση της εν λόγω συμφωνίας με μια βιβλιοπαρουσίαση; Η απάντηση βρίσκεται στα έδρανα της Μπούντεσταγκ.
Την περασμένη εβδομάδα τα σενάρια για την ελληνική χρεοκοπία προήλθαν από το περιβόητο άρθρο του αντικαγκελαρίου και υπουργού οικονομίας Φίλιπ Ρέσλερ στην Ντι Βελτ. Ο Φ. Ρέσλερ με αυτό του άρθρο έθεσε το κόμμα των Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP), στο οποίο είναι Πρόεδρος, απέναντι από την καγκελάριο Μέρκελ, ταρακουνώντας τον ετοιμόρροπο δεξιό συνασπισμό. Άλλωστε, όπως ήδη είναι γνωστό, η ακροδεξιά Χριστιανική Κοινωνική Ένωση (CSU), προτρέπει για χρεοκοπία των προβληματικών χωρών, αφήνοντας μόνη της την Μέρκελ, η οποία ακούει τις ίδιες φωνές ακόμη και εντός του κόμματός της, την Χριστιανική Δημοκρατική Ένωση (CDU).
Στην εβδομάδα που μας πέρασε η Μέρκελ τελικά ακολούθησε τις προτροπές του Μπάρακ Ομπάμα, άδειασε τον Ρέσλερ, μίλησε με τον Παπανδρέου και ηρέμησε την κατάσταση προς στιγμήν. Όμως, ο Ρέσλερ είχε τα δικά του οφέλη. Δημοσκόπηση της Παρασκευής δείχνει πως το FDP σταμάτησε την κατρακύλα των προηγούμενων εβδομάδων και αύξησε το ποσοστό του κατά δυο μονάδες φτάνοντας το 5%, το ποσοστιαίο όριο της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης στη Γερμανία. Η ανοικτή αντιπαράθεση οδήγησε σε αύξηση της δημοτικότητας του Ρέσλερ κάτι που ενισχύει την (καταγεγραμμένη και σε προηγούμενες δημοσκοπήσεις) άποψη πως η γερμανική κοινή γνώμη έχει πειστεί πως οι Έλληνες (κυρίως οι Έλληνες), οι Ιρλανδοί και οι Πορτογάλοι είναι τεμπέληδες και τους αξίζει ότι παθαίνουν.
Και έτσι φτάνουμε στην παρουσίαση βιβλίου. Η Άνγκελα Μέρκελ αναμένεται να προλογίσει την βιογραφία του Φίλιπ Ρέσλερ στις 27 Σεπτεμβρίου στο Βερολίνο, μόλις δυο μέρες προτού τεθεί σε ψηφοφορία στο γερμανικό κοινοβούλιο η κύρωση της συμφωνίας της 21ης Ιουνίου. Η ψήφιση πρέπει να θεωρείται δεδομένη, κάτι που δεν ισχύει για την επόμενη μέρα της καγκελαρίου Μέρκελ. Με τον κυβερνητικό συνασπισμό στα χαρακώματα είναι πολύ πιθανό η συμφωνία να ψηφιστεί μέσω των αντιπολιτευόμενων Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων, που έχουν διαβεβαιώσει ότι θα καλύψουν τις εσωτερικές απώλειες της Μέρκελ. Αυτή η εξέλιξη μπορεί να προμηνύει και ένα πρόωρο τέλος στην διακυβέρνηση Μέρκελ και έτσι η καγκελάριος είναι πολύ πιθανό να προσπαθήσει να κερδίσει την ψήφο του Ρέσλερ.
Εφοπλιστές και πλοιοκτήτες
Είναι σαφές πως ο Πρόεδρος του FDP βλέποντας την πιθανότητα να μην είναι καν στο κοινοβούλιο μετά τις επόμενες εκλογές, έκανε μια ψηφοθηρική κίνηση. Αυτή η κίνηση αντανακλά την γερμανική κοινή γνώμη που επί ένα χρόνο προγραμματίζεται από τα γερμανικά ΜΜΕ. Οι σφοδρές ανθελληνικές θέσεις έχουν σχολιαστεί επανειλημμένως και για ακόμη μια φορά κάνουν αισθητή την επίδραση τους στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας. Μιλώντας όμως για τα γερμανικά ΜΜΕ, καλό θα ήταν να ρίξουμε μια ματιά και στα δικά μας, κάτι που μας φέρνει στους εφοπλιστές.
Σύμφωνα με τη διεθνή οργάνωση Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα, «η Ελλάδα πέφτει για τρία συνεχόμενα χρόνια στην παγκόσμια κατάταξη για την ελευθερία του Τύπου (…) περνώντας από την 31η θέση το 2008 στην 70η θέση σήμερα, δίπλα στη Βουλγαρία. Μια ανησυχητική κάθοδος που πηγάζει εν μέρει από το πελατειακό σύστημα, εν ισχύ από τη δεκαετία του ‘80». Η καταπάτηση της ελευθεροτυπίας και η εξυπηρέτηση των συμφερόντων βαδίζει πλάι πλάι. «Ορισμένες εκδόσεις έχουν δημιουργηθεί από το μηδέν με μοναδικό σκοπό την απόκτηση επιρροής», γράφει η έκθεση της οργάνωσης για να συμπληρώσει το ευρέως γνωστό πως «οι θεσμικές διαφημίσεις αποτελούσαν σημαντικά έσοδα για τα Μέσα Ενημέρωσης (…) Χάρη σε αυτή την έμμεση ενίσχυση το κράτος προσανατόλιζε την υποστήριξη του σε ομίλους που ήταν ευνοϊκοί σε αυτό».
Την ώρα που οι Γερμανοί πείθονταν ότι ολημερίς πίνουμε ούζα στις πλατείες και λιαζόμαστε, τα δικά μας ΜΜΕ μας βομβάρδιζαν με καταστροφολογικές θεωρίες σε περίπτωση που δεν συμβαδίζαμε απόλυτα με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Έτσι ώστε όλοι μαζί, Γερμανοί και Έλληνες, να κλείσουμε τα μάτια στο συστημικό μονόδρομο των ελλειμμάτων, του χρέους και της κοινωνικής ασφυξίας. Μόνο αποτέλεσμα; Να πληθύνουν οι μορφές της χρεοκοπίας.
Πραγματικότητα η υπερθέρμανση του πλανήτη για το 83% των Αμερικανών
Η ταυτόχρονη μελέτη δυο δημοσκοπήσεων για το ίδιο θέμα μπορεί να αποτελεί ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για την κατανόηση της φύσης τέτοιων στοχευμένων μετρήσεων. Η υπερθέρμανση του πλανήτη και η Αμερική θα είναι το κυρίως θέμα μας. Από τη μια πλευρά έχουμε την δημοσκόπηση των Reuters/Ipsos που λέει ότι το ποσοστό των Αμερικανών που πιστεύουν ότι το φαινόμενο της υπερθέρμανσης της Γης είναι πραγματικότητα αυξήθηκε σε 83% από 75% πέρυσι στην δημοσκόπηση, που διεξήχθη από την 8η ως την 12η Σεπτεμβρίου.
Σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές η μεταβολή αυτή επηρεάζεται από τις συζητήσεις των υποψήφιων για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων εν όψει των προεδρικών εκλογών του 2012. Συγκεκριμένα, οι διεκδικητές της ρεπουμπλικανικής υποψηφιότητας για τις προεδρικές εκλογές της επόμενης χρονιάς στις ΗΠΑ, πλην του Τζον Χάντσμαν, απορρίπτουν την ιδέα ότι οι εκπομπές αερίων από την καύση ορυκτών καυσίμων και άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την υπερθέρμανση του πλανήτη. Επί παραδείγματι ο υποψήφιος που προηγείται ως τώρα, ο κυβερνήτης του Τέξας Ρικ Πέρι, κατηγορεί επιστήμονες ότι χειραγωγούν τα κλιματικά δεδομένα, ενώ η Μισέλ Μπάκμαν θεωρεί ότι η κλιματική αλλαγή είναι απάτη.
Ωστόσο, μια άλλη δημοσκόπηση δείχνει σε πόσο επισφαλή συμπέρασμα μπορούμε να οδηγηθούμε. Σύμφωνα με την ερευνητική εταιρία Νίλσεν (Nielsen Holdings N.V.) μόλις το 48 τοις εκατό των Αμερικανών θεωρούν κορυφαίο ζήτημα ανησυχίας την κλιματολογική αλλαγή, μια πτώση της τάξης των 14 ποσοστιαίων μονάδων από το 2007. Σε επίπεδο πολιτικής σκηνής ο Μπάρακ Ομπάμα εμφανιζόταν ως προασπιστής των περιβαλλοντικών ανησυχιών, όμως τον Μάρτιο του ’11 ενέκρινε τον αγωγό Keystone XL, για τον οποίο περιβαλλοντικές οργανώσεις έχουν εκφράσει σθεναρές αντιδράσεις εν σχέσει με τις μελλοντικές του επιπτώσεις. Το ίδιο έκανε και με την εκμετάλλευση της Αρκτικής. Αυτές οι κινήσεις δεν φαίνεται να του κοστίζουν ιδιαίτερα σε μια χώρα που θεωρείται ζήτημα άποψης η εξέλιξη των ειδών.
Ωστόσο, για να επανέλθουμε στο αρχικό θέμα, είναι φανερό πως τόσο τα αποτελέσματα όσο και η μεθοδολογία της δημοσκόπησης μπορεί κάλλιστα να χειραγωγηθεί ώστε να δημιουργήσει τις επιθυμητές εντυπώσεις. Ακόμη και αν το 83% των Αμερικάνων πιστεύουν ότι υφίσταται η κλιματολογική αλλαγή, μόλις το 48% το θεωρεί ένα κορυφαίο και σύγχρονο ζήτημα.
Διαβάστε για το ίδιο θέμα:
Πειρατική επίθεση στο Βερολίνο με φόντο την Ακρόπολη
Πολιτική ανυπαρξία στο βωμό της «αγοράς»
Οι Ισλανδοί δικάζουν τον πρώην πρωθυπουργό και δεν φοβούνται εκβιαστές
