Του ΔΑΝΙΗΛ Γ. ΠΑΠΑΔΑΝΙΗΛ
Ακούστηκαν πολλά. Και πριν και στη διάρκεια της φετινής «Βουλής των εφήβων» και μετά τη λήξη της. Εμείς κρατάμε εντέλει μόνο τα θετικά γιατί μόνο τέτοια είναι τελικά τα συναισθήματα που σου γεννά η επαφή με ορισμένα από αυτά τα παιδιά, τους «Έφηβους βουλευτές». Ούτε λέξη δεν ήθελαν να ακούσουν σχετικά με τον όρο «πανηγυράκι» που λανσαρίστηκε κάποτε και κάποιοι, ευτυχώς λίγοι, επανέλαβαν και στις μέρες μας. «Ίσως έτσι να το αντιμετωπίζουν οι πολιτικοί, αλλά εγώ δε μπορώ να το πω έτσι», λέει χαρακτηριστικά η Δήμητρα Ζούνη, μαθήτρια του 1ου Ενιαίου Λυκείου Πολυγύρου. «Ακόμα και τώρα που μιλάω συγκινούμαι, νοιώθω ότι η καρδιά μου είναι εκεί… Πιστεύω ότι είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση και δεν θα πρέπει να καταργηθεί», τονίζει από την πλευρά του ο Γιώργος Πανούχος, μαθητής του 1ου Πειραματικού Λυκείου Θεσσαλονίκης. «Δεν μπορώ να το θεωρήσω “πανηγυράκι”, μάλλον μπορώ να το θεωρήσω “πανηγυράκι” μόνο από τη μεριά των πολιτικών», λέει χαρακτηριστικά η Χριστίνα Σακαλίδου, μαθήτρια του 28ου Λυκείου Τούμπας Θεσσαλονίκης. Τα παιδιά ρούφηξαν μέχρι το μεδούλι τους απ’ ότι φαίνεται τη συμμετοχή τους στο θεσμό, γοητεύθηκαν με όλα όσα βίωσαν στη Βουλή των Ελλήνων και γύρισαν καταγοητευμένα. Ήταν χαρακτηριστική η προθυμία τους να μιλήσουν για τη «Βουλή των εφήβων», η θέρμη με την οποία περιέγραφαν όλα όσα τους ζητούσε ο δημοσιογράφος και όχι μόνον! Ήθελαν να επεκταθούν, να επικοινωνήσουν όλα όσα εισέπραξαν το τετραήμερο σχεδόν της συνεύρεσής τους στην πρωτεύουσα. «Θεωρώ ότι ήταν κάτι καταπληκτικό για το οποίο τα παιδιά που επιλεγήκαμε ήμασταν πάαααααρα πολύ τυχεροί που το ζήσαμε», τονίζει η Αντωνία Καραφίλη, μαθήτρια του 1ου Γενικού Λυκείου Θεσσαλονίκης και υπογραμμίζει το πόσο φορτισμένη συναισθηματικά ήταν την ημέρα που επρόκειτο να ανεβεί στο βήμα για να μιλήσει. «Είναι υπέροχο το γεγονός ότι έρχεσαι σε επαφή με Έλληνες από κάθε μεριά της Γης, όλοι έχουν να πουν μια δική τους εμπειρία, να μοιραστούν κάτι καινούργιο και νομίζω για τους περισσότερους είναι πρωτόγνωρο», λέει από τη μεριά του ο Κώστας Τουλγαρίδης, μαθητής του Αρσάκειου Λυκείου Θεσσαλονίκης. «Μαθαίνεις», συνεχίζει, «για παιδιά από χώρες όπως το Σουδάν και η Αιθιοπία απ’ όπου υπήρχαν συμμετέχοντες και δένεσαι πολύ γιατί οι ώρες που περνάς μαζί τους είναι πολλές, οπότε και η ώρα του αποχωρισμού είναι συναισθηματικά πολύ φορτισμένη…».
Όμως, πέρα από τη «μαγεία» του πράγματος, υπήρξαν και κάποια …παρατράγουδα, «φυσικά» από την πλευρά των πολιτικών, από πού αλλού; Όλοι γνωρίζουμε ότι την παιδική ματιά και το εφηβικό αισθητήριο, δεν μπορείς να τα ξεγελάσεις. Έτσι κι έγινε και με τους «Έφηβους βουλευτές». «Οι πολιτικοί μιλούσαν μεταξύ τους και γελούσαν. Φαινόταν ότι δε μας έδιναν σημασία. Ήταν πάρα πολύ άσχημο από τη μεριά τους. Ήταν εκεί πέρα για να ‘ναι. Ήτανε παρόντες-απόντες!», λένε «καρφώνοντάς» τους. Ίσως δεν είναι τυχαίο αυτό που σχολιάστηκε αρνητικά εκείνες τις ημέρες και που το επανέλαβαν όλοι τους και στον «Τ.Θ.». «Δε μου άρεσε το γεγονός όταν στην Ολομέλεια που ήταν παρόντες και πολιτικοί, που ο πρωθυπουργός ασχολιόταν με το i-pad όλη την ώρα…»! Μια φράση που ήρθε και ξαναήρθε στις συνομιλίες μας. Τυχαία; Δεν το νομίζω. Αλλά σημασία έχουν όλα τα θετικά που αποκόμισαν από τη «Βουλή των εφήβων» τα 300 παιδιά από την Ελλάδα, την Κύπρο, την Ομογένεια. Όλα αυτά που πήραν στις καρδιές και στις σκέψεις τους και θα τα συντροφεύουν για μια ζωή. Πόσο δίκιο είχε εκείνος ο «αιώνιος έφηβος», ο Αντώνης Σαμαράκης που πάντα ήταν κοντά στα παιδιά και τα καταλάβαινε και αντλούσε πάντα απ’ αυτά; «Τα παιδιά», έλεγε, «είναι ώριμα, μην ακούω αυτήν την κοτσάνα, “παιδί είναι δεν καταλαβαίνει”! Εσύ δεν καταλαβαίνεις ότι το παιδί καταλαβαίνει!». Κι αλίμονο αν ακόμα κάποιοι δεν καταλαβαίνουν ότι η «Βουλή των εφήβων» είναι, όχι «πανηγυράκι» αλλά μέγιστο ΠΑΝΗΓΥΡΙ της καρδιάς και του νου της νεολαίας μας!...
Ερωτηματολόγιο
1. Πώς νοιώσατε όταν επιλεγήκατε για τη Βουλή των εφήβων;
2. Μιλήστε μου για την εμπειρία σας αυτή στη Βουλή. Πώς το ζήσατε όλο αυτό, τι σας συγκίνησε, τι σας σημάδεψε;
3. Εισπράξατε κάτι αρνητικό από τις εργασίες της Βουλής των εφήβων;
4. Σας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσετε;
5. Έχει ειπωθεί παλιότερα και επαναλήφθηκε και στις μέρες μας ότι η Βουλή των εφήβων είναι ένα «πανηγυράκι» που πρέπει να τελειώσει. Ποια είναι η γνώμη σας;
6. Πώς θα σχολιάζατε την παρουσία των …ενήλικων βουλευτών στην Ολομέλεια;
7. Τι θα κρατήσετε τελικά στη μνήμη από τη Βουλή των εφήβων;
Δήμητρα Ζούνη, μαθήτρια 1ου Ενιαίου Λυκείου Πολυγύρου
1. Χάρηκα πάρα πολύ. Είδα ότι ήταν μια εμπειρία που δεν θα μπορούσα να ζήσω εύκολα γι’ αυτό αμέσως δέχτηκα και είμαι πολύ τυχερή που πήραν εμένα κι όχι κάποιο άλλο παιδί.
2. Ήταν μία πολύ σημαντική εμπειρία, πιστεύω πρέπει να τη ζουν αρκετά παιδιά. Ήρθαμε σε επαφή με άλλους νέους από διαφορετικές πόλεις, ανταλλάξαμε απόψεις και είδαμε πώς σκέφτονται και άλλα παιδιά στην ηλικία μας. Μας δόθηκε η ευκαιρία να ανέβουμε στο βήμα και να πούμε την άποψή μας, κάτι που δεν μπορεί να το κάνει ο καθένας, Γενικά, κοινωνικοποιηθήκαμε πάρα πολύ και κάναμε φιλίες με παιδιά που δε θα γνωρίζαμε ποτέ. Ήμουν φορτισμένη συναισθηματικά τη μέρα που ήταν να ανέβω στο βήμα να μιλήσω, γιατί ένοιωθα λίγο άγχος, αλλά πιστεύω πως καλύτερα είναι να μιλάμε παρά να τα κρατάμε μέσα μας και να αντιμετωπίζουμε τους φόβους μας. Ήταν τη μέρα που κάναμε συνεδρίαση η Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων στην αίθουσα της Γερουσίας, τότε… Το νομοσχέδιο που ψηφίζαμε εμείς, ήταν για τα ναρκωτικά και είχαμε να παραθέσουμε τις απόψεις μας πάνω στα άρθρα του νομοσχεδίου.
3. Οι διαδικασίες λειτούργησαν πολύ καλά, οι υπεύθυνοι της Βουλής ήταν πολύ εντάξει απέναντί μας.
4. Δεν ξέρω αν μπορεί να θεωρηθεί τόσο άσχημο, απλά ότι τα νομοσχέδια ήταν για κάποια θέματα που στην πραγματικότητα αγγίζουν τους νέους αλλά όχι τόσο πολύ όσο η Παιδεία. Ίσως αυτό λειτούργησε κατασταλτικά, ώστε να μη μπορέσουμε να εκφράσουμε τις απόψεις μας πάνω σ’ αυτό το θέμα, που ουσιαστικά αυτό αφορά τους νέους αυτή τη στιγμή.
5. Δε νομίζω πως είναι ένα «πανηγυράκι» γιατί για εμάς τους έφηβους που συμμετείχαμε ήταν κάτι πολύ σημαντικό. Ίσως έτσι να το αντιμετωπίζουν οι πολιτικοί, αλλά εγώ δε μπορώ να το πω έτσι.
6. Για την ακρίβεια ήταν εκεί οι πολιτικοί, αλλά δεν μπορώ να πω ότι έδιναν βάση και πολύ σ’ αυτά που λέγαμε. Ήταν για νάναι δηλαδή… Κάποιοι παρακολούθησαν τη συνεδρίαση λίγα λεπτά και δεν ξέρω αν πραγματικά ήρθαν για να δουν εμάς ή για να φανούν…
7. Κυρίως τις συζητήσεις που έγιναν μεταξύ μας με τα υπόλοιπα παιδιά και οι καινούργιες φιλίες που ελπίζω να διατηρηθούν στην πορεία. Εφόσον τα συναισθήματα είναι αμοιβαία, θα μπορέσουμε να κρατήσουμε επαφές…
Αντωνία Καραφίλη, μαθήτρια 1ου Γενικού Λυκείου Θεσσαλονίκης
1. Χάρηκα πάρα πολύ, ένοιωσα έκπληξη γιατί δεν το περίμενα καθόλου. Το είχα ξεχάσει τελείως. Φυσικά ενθουσιάστηκα και μετά ανυπομονούσα, δηλαδή περίμενα να έρθει ο Σεπτέμβριος να ζήσω αυτή την εμπειρία.
2. Θεωρώ ότι ήταν κάτι καταπληκτικό για το οποίο τα παιδιά που επιλεγήκαμε ήμασταν πάαααααρα πολύ τυχεροί που το ζήσαμε. Ήταν υπέροχο το γεγονός ότι ήμασταν τόσα παιδιά από διάφορα μέρη της Ελλάδας και από την Κύπρο και από διάφορες χώρες του κόσμου, που μαζευτήκαμε όλοι μαζί και κάναμε όλοι παρέα ενώ δε γνωριζόμασταν από πιο πριν. Ήταν ωραίο το ότι είχαμε τη δυνατότητα να πάμε στη Βουλή και να πούμε τη γνώμη μας, να μιλήσουμε… Διασκεδάσαμε όλοι μαζί, πήραμε πράγματα ο ένας από τον άλλον…
3. Δε μου άρεσε το γεγονός όταν στην Ολομέλεια που ήταν παρόντες και πολιτικοί που ο πρωθυπουργός ασχολιόταν με το i-pad όλη την ώρα, που η υπουργός Παιδείας δεν μας έδινε και καμία ιδιαίτερη σημασία. Φαινότανε, ότι και οι υπόλοιποι πολιτικοί που ήταν από την άλλη πλευρά και παρακολουθούσαν, φαινόντουσαν να βαριούνται… Η αλήθεια είναι ότι φαινόταν ότι το κάνουν από αγγαρεία όλο αυτό. Ωστόσο ήταν και πολλοί αυτοί που φαινόταν να τους αρέσουν οι διαδικασίες της Ολομέλειας κι ότι χαίρονταν που όλοι εμείς λέγαμε τη γνώμη μας.
4. Στην Ολομέλεια δεν μπορούσα να μιλήσω επειδή ήταν θέμα κλήρωσης. Στις Επιτροπές μπορούσα αλλά δεν ήθελα διότι το θέμα της Επιτροπής μου, παρ’ όλο που ήμουν στο Μορφωτικών Υποθέσεων, ήτανε για τη βία στα γήπεδα, για το οποίο θέμα δεν είχα και πολλά να πω είναι η αλήθεια, δεν έχω καθόλου άποψη πάνω στο θέμα, οπότε δε μίλησα.
5. Πιστεύω ότι δεν έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία όσον αφορά τους νόμους την εφαρμογή τους, ότι έτσι ι αλλιώς δεν πρόκειται μα μας πάρουν στα σοβαρά και ούτε να λάβουν υπ’ όψιν όλα αυτά που είπαμε, αλλά από εκεί και πέρα πιστεύω ότι για όλα τα παιδιά που το ζούνε κάθε χρόνο είναι μια υπέροχη εμπειρία κι είναι κρίμα να καταργηθεί. Όσοι μπορούμε, πραγματικά μακάρι να το ζούνε κάθε χρόνο, είναι κάτι φοβερό, οπότε δε πιστεύω ότι πρέπει να καταργηθεί.
6. Σχετικά με αυτά που ακούστηκαν στην Ολομέλεια από κάποια παιδιά, νομίζω ότι οι πολιτικοί δεν είναι ανάγκη να τα ακούσουν (το «Μαζί τα φάγαμε» κλπ), ας πούμε πρόσωπο με πρόσωπο. Το ξέρουν ότι όλος ο κόσμος δεν πιστεύει αυτό που ειπώθηκε και νομίζω ότι εφόσον συνεχίζουν να κάνουν όλα αυτά που κάνουν τόσα χρόνια, δεν ξέρω κατά πόσο τους πειράζει ιδιαίτερα. Οπότε εντάξει…
7. Τα παιδιά που γνώρισα με τους οποίους κρατάμε επαφή όσο μπορούμε, το ότι γέμισα και πήρα πάρα πολλά πράγματα και νομίζω ότι θα έχω δυνάμεις για τη δύσκολη χρονιά που έχουμε. Το γεγονός ότι μπόρεσα ν’ ακούσω πολλές και διαφορετικές απόψεις καθώς και να μάθω από τα παιδιά που ήταν από άλλες χώρες, τι συμβαίνει σ’ αυτές, γενικά…
Γιώργος Πανούχος, μαθητής 1ου Πειραματικού Λυκείου Θεσσαλονίκης
1. Σίγουρα χάρηκα και γιατί θα συμμετείχα στο πρόγραμμα και επίσης γιατί η έκθεσή μου ήτανε κάποιου επιπέδου για να επιλεχθεί.
2. Πιο πολύ θα το περιέγραφα ως την καλύτερη εκδρομή που έχω κάνει στα μαθητικά πλαίσια γιατί είχα καινούργιες γνωριμίες που σίγουρα στο μέλλον θα με βοηθήσουν πάρα πολύ, δηλαδή καινούργιους φίλους και σίγουρα ότι είναι μοναδική εμπειρία γιατί είχα την ευκαιρία να δω τις διαδικασίες που ακολουθούν οι πολιτικοί για να πάρουν τις αποφάσεις για το κράτος. Μπόρεσα να το δω από κοντά αυτό.
3. Δε νομίζω. Με συγκίνησε πιο πολύ το ότι δεν ήθελα να φύγω από εκεί, ήθελα να μείνω πολύ. Οι διαδικασίες μου φάνηκαν πολύ οργανωμένες και νομίζω πως υπήρχε ενδιαφέρον για μας.
4. Στην Ολομέλεια δεν κληρώθηκα να μιλήσω, θα το ήθελα πάρα πολύ, μίλησα όμως στις Επιτροπές. Ήμουνα Οικονομικών Υποθέσεων και Εμπορίου. Μίλησα για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και μάλιστα είπα αρκετά. Θα ήθελα όμως να μιλήσω στην Ολομέλεια και να αναπτύξω εκεί τις απόψεις μου. Οι περισσότεροι αναφέρθηκαν στο όλο σύστημα της πολιτικής ηγεσίας και πιστεύω κι εγώ θα έθετα κάποια θέματα. Όπως κάποια παιδιά τα «έριξαν» στους πολιτικούς μας, έτσι πιστεύω θα έκανα κι εγώ.
5. Είμαι αρνητικός, εγώ πιστεύω ότι πρέπει να έχουν αυτή την εμπειρία τα παιδιά. Είναι πάρα πολύ ωραία εμπειρία, σίγουρα γνωρίζεις κόσμο, κάνεις παρέες κλπ και το όλο θέμα είναι απίστευτο, απίστευτο. Ακόμα και τώρα που μιλάω συγκινούμαι, νοιώθω ότι η καρδιά μου είναι εκεί… Πιστεύω ότι είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση και δεν θα πρέπει να καταργηθεί.
6. Μας κακοφάνηκε ο πρωθυπουργός που μπήκε με το i-pad. Οι άλλοι πολιτικοί που μίλησα μου άρεσε για να πω την αλήθεια, δηλαδή ασχολήθηκαν, μου έδωσαν απαντήσεις, ενδιαφέρθηκα. Ο πρωθυπουργός λίγο μου φάνηκε κάπως… Μίλησα με τον κ. Πετσάλνικο, με τον Μιχάλη Τρεμόπουλο, με το Δημήτρη Αβραμόπουλο και τη κ. Διαμαντοπούλου. Επεδίωξα να συνομιλήσω μαζί τους και σίγουρα ήθελα να κάνω πολλές ερωτήσεις στην κ. Διαμαντοπούλου που είναι και το θέμα που μας ενδιαφέρει… Πιστεύω ότι σε μερικά απάντησε σωστά, σε μερικά πήγε να αποφύγει…
7. Θα μου μείνει η μετακίνηση, το ότι γνώριζα κάθε λεπτό και κάποιο άλλο παιδί. Που το όλο πρόγραμμα το ζούσαμε συνέχεια. Ακόμα, τους συνοδούς που γνωρίσαμε. Ήταν πάρα πολύ καλοί, θα μου μείνουν τα πάντα... Σίγουρα θα μου μείνει που πήγα στη Βουλή και ένοιωσα κάτι τέτοιο, σαν πραγματικός βουλευτής. Με προεδρείο κανονικά, με καταστατικό …
Χριστίνα Σακαλίδου, μαθήτρια 28ου Λυκείου Τούμπας Θεσσαλονίκης
1. Ένοιωσα χαρά, ενθουσιασμό, έκπληξη φυσικά, τέτοια συναισθήματα. Πολύ θετικά συναισθήματα.
2. Πραγματικά δεν περιγράφεται με λόγια. Ήμασταν τόσα πολλά παιδιά απ’ όλο τον κόσμο, αυτό ήταν το ωραίο. Φορούσαμε όλοι πορτοκαλί καρτελάκια οπότε καταλαβαίναμε ποιοι είναι από τη Βουλή, γνωριζόμασταν και κάναμε παρέα κατευθείαν, κι αυτό ήταν πάρα πολύ ωραίο. Όλες οι δραστηριότητες, οι συνοδοί μας ήταν πολλοί καλοί, όλα ήταν πάρα πολύ όμορφα. Απίστευτη εμπειρία. Όλα τα παιδιά συζητούσαμε μεταξύ μας πόσο τυχεροί είμαστε εμείς που κληρωθήκαμε.
3. Το μόνο αρνητικό που εισέπραξα, ήταν το γεγονός ότι όταν μιλούσαν τα παιδιά στην ολομέλεια της Βουλής, τη Δευτέρα, ο κ. πρωθυπουργός ήταν με ένα i-pad και έγραφε και του το είπαμε. Δε ξέραμε τι έκανε, μας είπε ότι κρατούσε σημειώσεις, αλλά εμάς δε μας φάνηκε να κρατάει σημειώσεις….
4. Όσοι θέλανε μιλήσανε. Πάνω από 150 άτομα μίλησαν. Εγώ μίλησα στις Επιτροπές. Θετικό ήταν ότι μέσα στη Βουλή, μπορέσαμε και εκφράσαμε τις απόψεις μας και επειδή τελειώσαμε νωρίς, κάναμε διάλογο μεταξύ μας και συζητήσαμε πολλά προβλήματα. Έλεγε ο καθένας την άποψή του, ο άλλος έφερνε αντίθετη άποψη, τεκμηρίωνε με ένα επιχείρημα κλπ. Έμαθα πάρα πολλά πράγματα. Αυτό μου άρεσε ακόμη περισσότερο…
5. Όχι, δε θα το έλεγα. Με τίποτα δε θα το έλεγα, γιατί ο καθένας μας εμπλούτισε τις γνώσεις του σε πάρα πολλά θέματα που δεν ήξερα ότι μπορούν να συζητηθούν από παιδιά αυτής της ηλικίας. Επίσης δεν μπορώ να το θεωρήσω «πανηγυράκι», μάλλον μπορώ να το θεωρήσω «πανηγυράκι» μόνο από τη μεριά των πολιτικών. Δεν το είδαμε κανένας μας σαν «πανηγυράκι». Δε μου άρεσε καθόλου η στάση τους και η συμπεριφορά τους απέναντί μας. Φαινόταν η αδιαφορία τους, άμεσα. Να σας πω ότι και με τους μαθητές τους υπόλοιπους καθόμασταν στα δωμάτια και συζητούσαμε για τέτοια θέματα, μέχρι πάρα πολύ αργά το βράδυ. Συζητούσαμε με τους Κύπριους για το Κυπριακό και μάθαμε πάρα πολλά.
6. Οι πολιτικοί μιλούσαν μεταξύ τους και γελούσαν. Φαινόταν ότι δε μας έδιναν σημασία. Ήταν πάρα πολύ άσχημο από τη μεριά τους. Ήταν εκεί πέρα για να ‘ναι. Ήτανε παρόντες-απόντες!
7. Την αγάπη μου για όλα τα παιδιά που γνώρισα και τις γνώσεις που αποκόμισα από όλα αυτά που άκουσα εκεί αυτές τις ημέρες.
Κώστας Τουλγαρίδης, μαθητής Αρσάκειου Λυκείου Θεσσαλονίκης
1. Με ενημέρωσε η διευθύντρια και ενώ είχε περάσει πολύς καιρός και δεν πίστευα ότι εν τέλει είχα επιλεγεί, χάρηκα πολύ γιατί ήξερα σε πιο χώρα θα βρεθώ. Πίστευα ότι θα βρεθώ με σημαντικούς ανθρώπους από την Ελλάδα και από την ομογένεια, οπότε ήμουν ιδιαίτερα χαρούμενος που θα μπορούσε να ακουστεί και η φωνή μου.
2. Όσον αφορά στη διαδικασία της συνεδρίασης, αρχικά ο χώρος είναι εντυπωσιακός και επιβλητικός, οπότε όταν κινείσαι εκεί και συμμετέχεις, αισθάνεσαι δέος. Κι όταν μιλάς με τα υπόλοιπα μέλη της Επιτροπής για θέματα που σας αφορούν και διαφωνείς ή συμφωνείς μαζί τους είναι πολύ δημιουργικό. Γιατί δεν είχες ίσως την ευκαιρία να το κάνεις με τόσα πολλά άτομα, να ακουστούν τόσο διαφορετικές φωνές. Για την όλη εμπειρία, είναι υπέροχο το γεγονός ότι έρχεσαι σε επαφή με Έλληνες από κάθε μεριά της Γης, όλοι έχουνε να πούνε μια δική τους εμπειρία, να μοιραστούν κάτι καινούργιο και νομίζω για τους περισσότερους είναι πρωτόγνωρο γιατί δεν έχουν την ευκαιρία να κάνουν κάτι τέτοιο. Μαθαίνεις για παιδιά από χώρες όπως το Σουδάν και η Αιθιοπία απ’ όπου υπήρχαν συμμετέχοντες και δένεσαι πολύ γιατί οι ώρες που περνάς μαζί τους είναι πολλές, οπότε και η ώρα του αποχωρισμού είναι συναισθηματικά πολύ φορτισμένη…
3. Η όλη διαδικασία επειδή είναι κατ’ αντιστοιχία της κανονικής Βουλής, είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Απλά το μόνο πρόβλημα είναι ότι όλος ο θεσμός φαίνεται να γίνεται για τα προσχήματα… Η συνεδρίαση για παράδειγμα των Επιτροπών κρατούσε μόνο τρεις ώρες. Όταν έχεις 50 με 60 άτομα σε κάθε Επιτροπή, είναι πολύ λίγος χρόνος. Γενικά η διαδικασία κράτησε λίγο ενώ θα μπορούσε να κρατήσει λίγο παραπάνω και να μην είναι κουραστική. Ίσα-ίσα θα λέγαμε περισσότερα… Αντιλήφθηκα από τη μεριά μου ότι η «όλη διαδικασία» δε γίνεται για να έχει κάποιο νόημα, απλά για να…γίνεται!
4. Εγώ μίλησα μόνο στην Επιτροπή, στην Ολομέλεια δεν κληρώθηκα. Το θέμα μου ήταν «Η βία στα γήπεδα».
5. Θα έλεγα ότι με τίποτε δεν είναι «πανηγυράκι», γιατί όταν βλέπεις ανθρώπους που δεν πιστεύεις ότι θα ασχοληθούν και πολύ μ’ αυτά τα θέματα και σηκώνονται πάνω στο βήμα παίρνουν το λόγο και επιχειρηματολογούν, είναι σημαντικό. Δεν υπάρχει λόγος να καταργηθεί η Βουλή των εφήβων, απλά να αλλάξει. Να γίνει λίγο πιο σοβαρή η όλη διαδικασία… Με τίποτα να καταργηθεί. Ας πάρει κάποιος και τους 300 και να τους ρωτήσει αν είχαν κάποια παρόμοια εμπειρία στο παρελθόν.
6. Ορισμένοι πολιτικοί στη Βουλή, στην Ολομέλεια, είχαν πολύ καλή στάση. Για παράδειγμα η υπουργός Παιδείας, στο διάλειμμα που είχαμε, μίλησε με πολλά παιδιά… Απ’ την άλλη, έβλεπα πολιτικούς που μάλιστα ήταν και σε επιτροπές πρόεδροι, δηλαδή είχαν έρθει και πιο κοντά σε μας και γελούσαν ή μιλούσαν μεταξύ τους κι όλα αυτά. Η αποχώρησή τους μετά στο διάλειμμα ήταν λίγο άσχημη γιατί φάνηκε ότι το διάλειμμα έγινε για να αποχωρήσουν ήσυχα. Διότι όταν μπήκαμε τα έδρανα, η Ολομέλεια, ήταν γεμάτα από πολιτικούς και γενικά ενήλικες και μετά το διάλειμμα εξαφανίστηκαν και είδαμε ανθρώπους που πρώτη φορά τους βλέπαμε…
7. Θα κρατήσω ότι βρέθηκα έστω και λίγο σε εκείνους τους χώρους, μίλησα χωρίς άγχος, χωρίς κανένα πρόβλημα μπροστά σε 60 άτομα που κάποιοι δε μπορούν να το κάνουν, γνώρισα άτομα απ’ όλο τον κόσμο, μοιραστήκαμε εμπειρίες και γίναμε φίλοι. Μια πολύ καλή εμπειρία…
