Της ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΑΜΑΝΑΤΙΔΟΥ
Μετά από μία ώρα αναμονής στην είσοδο, μπαίνω, επιτέλους, στο κάμπινγκ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο Ποσείδι, όπου φαίνονται σκηνές και φοιτητές ως εκεί που φτάνει το μάτι.
Προχωρώντας στα δρομάκια του κάμπινγκ ακούω από τις σκηνές τόσο στα δεξιά μου, όσο και στα αριστερά μου, τους κατασκηνωτές που είτε φωνάζουν μεταξύ τους, είτε ζητωκραυγάζουν γιατί νίκησαν σε κάποιο παιχνίδι, είτε ακούω απλώς την μουσική που κάποιος έβαλε από το φορητό player του.
Παντού έχουν στηθεί σκηνές, ακόμα και στα λιγότερο αναμενόμενα μέρη, όπως είναι πίσω από το mini market, ή ακόμα και μέσα στην παιδική χαρά. Περιττό να αναφέρω πως όλες οι σκηνές έχουν στηθεί με ελάχιστη απόσταση η μία από την άλλη. Η εικόνα είναι κάπως αποπνικτική, αλλά και ευχάριστη ταυτόχρονα, καθώς παντού υπάρχουν παρέες και γέλια.
Προσπερνώντας τη λέσχη, με τα πάντοτε γεμάτα τραπέζια, είτε είναι η ώρα του φαγητού είτε όχι, φτάνω στο beach bar που είναι, όπως όλες τις ώρες της ημέρας, έτοιμο να βουλιάξει από την προσέλευση των παιδιών.
Συνομιλώντας με δύο κοπέλες ακούω ακριβώς τα ίδια. «Είναι η πρώτη φορά που έρχομαι για κάμπινγκ και αρχικά δεν ήξερα πόσο καιρό θα άντεχα να μείνω, τελικά, όμως, μου άρεσε και μακάρι να μπορούσα να κάτσω παραπάνω», δήλωσε η Αθηνά Δαλοπούλου. Ενώ η Μάριελ Καλαϊτζόγλου τη χαρακτηρίζει ως την «απόλυτη φοιτητική εμπειρία» και ίσως να μην έχει και άδικο αφού, το Ποσείδι, είναι ένα μέρος όπου όλοι πάνε για να ξεφαντώσουν μέχρι πρωίας, να διώξουν την πίεση της εαρινής εξεταστικής και να χαλαρώσουν.
Φυσικά δεν είναι λίγοι αυτοί που έρχονται για να μεθύσουν, αφού η ιδεολογία του Ποσειδίου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ίδια με αυτήν της Μυκόνου. Το ξημέρωμα η παραλία είναι γεμάτη από σκουπίδια, και κατά κύριο λόγο από άδεια, γυάλινα, μπουκάλια αλκοολούχων ποτών. Απορία όλων, που είναι η οργάνωση και τι κάνει για αυτό το φαινόμενο;
Δεν είναι όμως αυτό το μοναδικό πρόβλημα με το οποίο έρχεται αντιμέτωπη η οργάνωση του κάμπινγκ. Άλλο ένα μεγάλο πρόβλημα αποτελεί η φύλαξη.
Να αναφέρουμε πως στο κάμπινγκ υπάρχει γενική είσοδος πέντε ευρώ και από εκεί και πέρα η διαμονή για τους φοιτητές του Αριστοτελείου είναι δωρεάν, ενώ για τον φιλοξενούμενο που δικαιούται να έχει ο κάθε φοιτητής είναι ενάμιση ευρώ τη βραδιά. Δεν είναι λίγοι όμως αυτοί που επιθυμούν να κατασκηνώσουν δωρεάν. Για το λόγο αυτό μπαίνουν από την παραλία με τις ευλογίες της φύλαξης, που απλά τους παρακολουθεί άπρακτη. Ως αποτέλεσμα το κάμπινγκ έχει πολύ περισσότερο κόσμο από όσο μπορεί να αντέξει.
Κανείς, βέβαια, δεν μπορεί να πει πως δεν έχουν γίνει προσπάθειες για την καταπολέμηση του προαναφερθέντος φαινομένου. Ίσως όμως να χρειάζεται κάτι παραπάνω από τις έως τώρα ενέργειες της οργάνωσης.
Πάντως, ένα είναι σίγουρο: Το κάμπινγκ θα παραμείνει γεμάτο μέχρι και το τέλος του καλοκαιριού, αλλά και του χρόνου, αφού αποτελεί την πιο οικονομική λύση, αλλά και το πιο ευχάριστο διάλειμμα για τους φοιτητές. Ας ελπίσουμε μόνο ότι δεν θα κλείσει με τις αλλαγές που προβλέπει το καινούργιο νομοσχέδιο.
