Ο κουρέας…
Ένας τύπος, ανοίγει την πόρτα ενός κουρείου, βάζει το κεφάλι του μέσα και ρωτάει τον κουρέα:
-Περίπου σε πόση ώρα μπορείς να με κουρέψεις;
Ο κουρέας, ρίχνει μια ματιά στην πελατεία του που περιμένει και απαντάει:
-Σε περίπου δύο ώρες.
Ο τύπος φεύγει. Λίγες μέρες αργότερα, ξαναχώνει το κεφάλι του στην πόρτα του κουρείου και ρωτάει πάλι:
-Σε πόση ώρα περίπου μπορείς να με κουρέψεις;
Ο κουρέας, ρίχνει μια ματιά στο μαγαζί που ήταν γεμάτο από κόσμο και απαντάει:
-Σε περίπου τρεις ώρες.
Ο τύπος φεύγει. Μία εβδομάδα αργότερα, ξαναχώνει το κεφάλι του στην πόρτα του κουρείου και ρωτάει πάλι:
-Σε πόση ώρα περίπου μπορείς να με κουρέψεις;
Ο κουρέας, ρίχνει μια ματιά στην πελατεία που περιμένει και απαντάει:
-Σε μιάμιση ώρα περίπου.
Ο τύπος φεύγει. Ο κουρέας, τρελαμένος από περιέργεια, γυρίζει στον βοηθό του και του λέει:
-Ρε Βασίλη, άντε ακολούθησέ τον να δεις πού πάει.
Μετά από λίγο, ο Βασίλης επιστρέφει στο μαγαζί σκασμένος στα γέλια.
-Τι γελάς έτσι ρε Βασίλη, του λέει ο κουρέας. Πού πήγε ο τύπος που ακολούθησες;
Ο Βασίλης κοιτάει προς τα πάνω με δακρυσμένα μάτια από τα γέλια και απαντάει:
-Σπίτι σου!...
«Κράτα τους φίλους σου κοντά και τους εχθρούς σου κοντύτερα».
Αβραάμ Λίνκολ
