Ο Ψαραντώνης
Πάει λέει μια φορά ο Ψαραντώνης, σε ένα καφενείο ενός παλιού του φίλου, στο Τυμπάκι και κάθεται έξω. Βγαίνει ο Καφετζής τονε θωρεί με γύψο στα χέρια και επιδέσμους στο κεφάλι και τον ρωτάει:
-Ηντά γινε μωρέ Αντώνη, ηντά παθες;
-Εεε ηντά παθα... να, τονε θωρείς έκειωνε το στύλο;
-Ναι τονε θωρώ...
-Ε! μα εγώ δε τον είδα!...
Ο μικρός Νικόλας προσεύχεται:
-Θεέ μου, κάνε να γίνει η Θεσσαλονίκη η πρωτεύουσα της Ελλάδας!...
-Γιατί χρυσό μου; ρωτά η μαμά του.
-Γιατί έτσι έγραψα στο διαγώνισμα της Γεωγραφίας!...
Θαλασσινά
-Πάει μια παρέα νεόπλουτων τουριστών για φαγητό, σε γνωστή ταβέρνα των Ανωγείων. Έρχεται ο σερβιτόρος να πάρει παραγγελία και του ζητούν να τους πει τι περιλαμβάνει το μενού. Αρχίζει λοιπόν ο σερβιτόρος και λέει:
-Κρέας ψητό με πατάτες, κρέας βραστό με πιλάφι, καλτσούνια, μυζηθρόπιτες, μπουρέκι...
Οπότε, πετάγεται μία κυρία της παρέας και ρωτάει το σερβιτόρο:
Από θαλασσινά, τι έχετε;
Και ο Ανωγειανός:
-Από θαλασσινά, μόνο αλάτσι!...
Σύνθημα
«Θέλω να γίνω αυτό που ήμουν τότε που ήθελα να γίνω αυτό που είμαι τώρα».
«Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Συνεχώς ξεψυχάει».
Δημήτρης Χορν
