Ρολόγια
Τρεις άνθρωποι πεθαίνουν. Φτάνουν στις πύλες του Παραδείσου και συναντούν τον Άγιο Πέτρο που τους λέει:
-Λοιπόν, μέχρι να αποφασιστεί το αν θα πάτε στην Κόλαση ή στον Παράδεισο θα πρέπει να συλλογιστείτε τι βλακείες έχετε κάνει στην ζωή σας στην Γη. Γι’ αυτό θα μπείτε σ’ ένα δωμάτιο που θα έχει μέσα ένα ρολόι. Όσους κύκλους κάνουν οι δείκτες του ρολογιού τόσες είναι και οι βλακείες που κάνατε όσο ζούσατε.
Μπαίνει ο πρώτος στο δωμάτιό του και το ρολόι του δεν κάνει κανένα κύκλο. Μένει πολύ ευχαριστημένος. Μπαίνει ο δεύτερος και οι δείκτες κάνουν πολύ λίγους κύκλους και μένει και αυτός αρκετά ευχαριστημένος από τον εαυτό του. Μπαίνει και ο τρίτος, καθόλου ρολόι μέσα στο δωμάτιο. Ρωτάει τότε τον Άγιο Πέτρο:
-Άγιέ μου, πού είναι το δικό μου ρολόι;
Οπότε του απαντάει ο Άγιος Πέτρος:
-Α, ξέχασα! Το δικό σου το έχει πάρει ο θεός για ανεμιστηράκι!...
Στο τραπέζι
Δύο ανθρωποφάγοι, πατέρας και γιος, κάθονται στο τραπέζι και τρώνε το μεσημεριανό που είχε μαγειρέψει ο πατέρας. Ξαφνικά ο γιος λέει στον πατέρα:
-Πατέρα έχω να σου πω κάτι πολύ σημαντικό.
-Τι είναι, παιδί μου;
-Να δε μ’ αρέσουν οι γυναίκες.
-Μάλλον δε τις πέτυχα στο ψήσιμο, ε; Καλά, φάε μόνο τις πατάτες...
«Στην Ελβετία, πεντακόσια χρόνια δημοκρατίας και ειρήνης και ποιο ήταν το μεγαλύτερο επίτευγμά τους; Το ρολόι-κούκος!».
Orson Welles
