Οι καλοί…
Ο πεθαμένος προς τον άγγελο:
-Γιατί Άγγελε, πέθανα τόσο νέος;
-Γιατί οι καλοί πεθαίνουν πάντα νέοι.
-Το πιστεύεις δηλαδή αυτό;
-Όχι. Βασικά το πότε θα πεθάνεις είναι σαν το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σου.
-Δεν είναι στο χέρι σου...
Παζλ
Ήταν ο άντρας στη δουλειά και ξαφνικά τον παίρνει τηλέφωνο η ξανθιά του σύζυγος κλαίγοντας:
-Έλα αγάπη μου, τι συμβαίνει;
-Άσε Κώστα μου, εδώ και πέντε ώρες παιδεύομαι με ένα παζλ που έχει πάνω ένα κόκορα, και δεν μπορώ να το κάνω!
-Ας το, μωρό μου, μέχρι να έρθω σπίτι και θα το κάνουμε μαζί. Εντάξει;
Μετά από πέντε ώρες επιστρέφει ο σύζυγος από τη δουλειά.
-Αγάπη μου γύρισα! Πού είσαι; Και πού είναι αυτό το παζλ που σε δυσκόλεψε;
-Στην κουζίνα είμαι και εγώ και το παζλ!
-Πού είναι τώρα αυτό το παζλ; Ααααα! Μάλιστα. Μην ανησυχείς αγάπη μου, θα βάλουμε τα κορν-φλέικς πίσω στο κουτί τους και δε θα το πούμε σε κανέναν!...
«Το κύπελλο της ζωής θα ήταν πολύ γλυκανάλατο, αν δεν έπεφταν μέσα μερικά πικρά δάκρυα».
Πυθαγόρας (570-500 π.Χ.)
